خبرگزاری حوزه، گاهی یک جمله، نه از کتاب، بلکه از دهان یک سید، میتواند درِ آسمان را باز کند. در مسیر سلوک، گاهی باید بیحال افتاد تا حال تازهای آغاز شود.
حجت الاسلام موسوی مطلق: من خیلی علاقه مند بودم که علت انقلاب معنوی آقای قاضی را بدانم. روزی به خدمت یکی از شاگردان علامه قاضی رسیدم و از ایشان شنیدم که علامه قاضی فرمودند:
اوایل سلوک برای من هیچ فتح بابی نمی شد و شیوه من این طوری بود که نماز مغرب را در حرم امام حسین (علیه السلام) و نماز عشا را در حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) می خواندم.
یک روز که در راه رفتن به نماز عشا به طرف حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) می رفتم، سیدی در حالی که دستشان را تکان می دادند، با لحن خاصی به من گفتند:
«آقای قاضی، امروز ملجأ تمام اولیاء حضرت ابوالفضل (علیهالسلام) است.»
علامه قاضی فرموده بودند:« این را که به من گفتند، من حالم عوض شد، و بی حال افتادم روی زمین ، پس از آن خودم را به زحمت به حرم حضرت ابوالفضل(علیه السلام) رساندم و به ایشان متوسل شدم و از آن به بعد، برای من فتح باب شد.»
بردار حجاب از رخ ای دلبر حسن
در ظلمت شب راهنمایی خواهم
من در این بادیه صاحبنظری می جویم
راه گم کرده ام و راهبری می جویم
منبع: کتاب در محضر افلاکیان، ص۶۹
نظر شما