اهتمام مرحوم شیخ عباس قمی به بهره‌وری از لحظات عمر

به گزارش خبرگزاری حوزه، گاهی یک لحظه غفلت می‌تواند انسان‌های بزرگ را به شدت متأثر کند و مسیر زندگی‌شان را تغییر دهد.

مرحوم شیخ عباس قمی رحمه الله علیه اهتمام داشت که دقیقه ای از عمر مبارکشان بیهوده تلف نشود. اگر پیشامدی می‌کرد واز کار نوشتن باز می‌ماندند، بسیار متأثر می‌شدند

آقای محدث زاده ( فرزند شیخ عباس قمی رحمه الله علیه) می‌گوید: «یادم هست که در ایام زمستانی در نجف اشرف بودم یک روز صبح ایشان از اتاقشان که در طبقه بالا بود به اتاق ما که در طبقه پایین بود برای صرف صبحانه آمدند.

ما به جهت رفع سرما برای خودمان کرسی گذاشته بودیم.

ایشان رفتند زیر کُرسی و طبعا قدری چرتشان برد. من رفتم برای درس. ظهر وقتی برگشتم دیدم مرحوم والد هنوز زیر کرسی خوابیده اند.

همین که من آمدم، بیدار شدند و پرسیدند چه وقت است؟ عرض کردم ظهر شده است.

آن قدر متأثر شدند که فرمودند: ای وای، نصف روز من گذشت و من از آن استفاده نکردم.

بعد نذر کردند که اگر از آن به بعد زیر کُرسی بنشینند، دو جزء قرآن بخوانند و بعد به کارهایشان بپردازند.

پس از آن هر وقت به اتاق ما تشریف می‌آوردند، هر چه اصرار می‌کردیم که هوا سرد است، قدری زیر کُرسی بنشینید، قبول نمی کردند و می‌فرمودند این کرسی باعث شد نصف روز من هدر برود و من از آن استفاده نکنم».

منبع: مفاخر اسلام، جلد۱۱ ، صفحه۱۱۳