فضل و تأثیر گریه بر امام حسین(ع) از نگاه روایات

حجت‌الاسلام محمد مهدی فیاضی از اساتید حوزه در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه در ساری، به تبیین جایگاه و فضیلت گریه بر امام حسین (ع) پرداخت.

وی با اشاره به روایتی از امام صادق (ع) که از قول امام حسین (ع) نقل شده است، گفت: «أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ، لَا یَذْکُرُنِی مُؤْمِنٌ إِلَّا اسْتَعْبَرَ»؛ من کشته اشکم، هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه اشک می‌ریزد.

استاد حوزه، گریه بر امام حسین (ع) را نشانه پیوند قلبی و عشق به آن حضرت دانست و افزود: اشک ریختن برای سیدالشهدا (ع)، تجلی محبت و ابراز وفاداری به حقانیت و مظلومیت ایشان است و آثار روحی و معنوی فراوانی برای فرد به همراه دارد.

حجت‌الاسلام فیاضی با اشاره به حکایتی از سید بحرالعلوم و بیان حضرت ولی عصر (عج)، تأکید کرد: پاداش بزرگ خداوند برای زائران و گریه‌کنندگان بر امام حسین (ع) در برابر فداکاری بی‌نظیر آن حضرت و خاندانش در راه اسلام، امری شایسته و منطقی است.

وی تصریح کرد: امام حسین (ع) با قیام خود، درخت توحید، رسالت و امامت را آبیاری کرد و حیاتی تازه به معارف اسلامی بخشید.

استاد حوزه با اشاره به روایتی از امام محمدباقر(ع)، به پاداش اخروی گریه‌کنندگان بر امام حسین (ع) اشاره کرد و یادآور شد: بر اساس این روایت، هر مؤمنی که بر مصیبت حسین (ع) اشک بریزد، خداوند غرفه‌هایی در بهشت به او عطا می‌کند.

حجت‌الاسلام فیاضی روایتی از امام رضا (ع) خطاب به ریّانبن شبیب را یادآور شد که فرمودند: «ای پسر شبیب! اگر بر چیزی گریه می‌کنی، بر حسین‌بن علی(ع) گریه کن...».

وی با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) مبنی بر اینکه «برای شهادت حسین(ع) حرارتی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد نمی‌شود»، اظهار کرد: بنابراین، گریه و عزاداری بر آن حضرت، هم‌چنان زنده و پویا خواهد ماند.

انتهای پیام. /