به گزارش خبرگزاری حوزه، عملیات کربلای ۴ با رمز «محمد رسول الله» در ۳ دی ماه ۱۳۶۵ در تاریکی شب و بصورت ناگهانی در منطقه ای به طول ۴۰ کیلومتر در حد فاصل پاسگاه زید در شمال شلمچه تا محل پیوستن کارون به اروند به مدت سه روز آغاز شد و چهار قرارگاه این عملیات را هدایت میکردند.
هدف از این عملیات، گرفتن نقطه اتکایی در ساحل غربی آبراه اروندرود بود. پس از تسخیر ساحل غربی قرار بود تهاجم تا تصرف بصره ادامه یابد اما اطلاعات عملیات کربلای ۴ توسط کشور آمریکا و منافقان در اختیار عراق قرار گرفت؛ به همین علت، به هدف نهایی عملیات که تهدید شهر بصره بود انجام نشد.
در عملیات کربلای چهار نیروهای ایرانی برای نخستین بار با گذشت از دژهای محکم آبی دشمن وارد خشکی های کشور عراق شدند و خسارتهای سنگینی را به دشمن تحمیل کردند؛ هر چند کشورمان نتوانست به اهداف نهایی خود که تهدید شهر بصره بود برسد.
اما اهمیت جزایر تصرف شده کربلای ۴ در عملیات کربلای ۵ مشخص شد چراکه نیروهای دشمن بعد از این عملیات به مرخصی رفته و رزمندگان ایرانی بعد از ۱۶ روز عملیات کربلای ۵ را در همان منطقه آغاز کردند و توانستند به پیروزی برسند.
شهدای زیادی از عملیات دو روزه کربلای ۴ تا عملیات ۷۵ روزه والفجر ۸ به عنوان طولانی ترین عملیات هشت سال جنگ تحمیلی در این جزیره به سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) اقتدا کردند و آسمانی شدند و پیکرهای مطهر برخی از آنها به خاطر شرایط منطقه و درگیری شدید آنجا باقی مانده و نیروهای خودی نتوانستند آنها را بازگردانند و نام این شهدا سالها در شمار شهدای مفقودالاثر جای گرفت.
نظر شما