قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): إِنَّ لِلْجِسْمِ سِتَّةَ أَحْوَالٍ الصِّحَّةَ وَ الْمَرَضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ وَ النَّوْمَ وَ الْيَقَظَةَ وَ كَذَلِكَ الرُّوحُ فَحَيَاتُهَا عِلْمُهَا وَ مَوْتُهَا جَهْلُهَا وَ مَرَضُهَا شَكُّهَا وَ صِحَّتُهَا يَقِينُهَا وَ نَوْمُهَا غَفْلَتُهَا وَ يَقَظَتُهَا حِفْظُهَا

حضرت علی (ع) می‌فرمایند: جسم آدمى شش حالت دارد: سلامت، مرض، مرگ، حيات، خواب و بيدارى، روح نيز داراى اين شش حالت می‌باشد:

حیات و زندگانیِ روح، علم است

مرگ او، جهل، می باشد.

مرضِ روح، شك و ترديد است

سلامتیِ روح، يقين است.

خواب روح، غفلت و بي‌خبري است

 بيداري آن حفظ و مراقبت می باشد.

التوحيد للصدوق، ص: 300