به گزارش خبرگزاری «حوزه» این مرجع تقلید در دیدار حجت الاسلام والمسلمین صادقی معاون فرهنگی قوه قضائیه با اشاره به اهمیت مسأله قضاوت اظهادرداشتند: یکی از مطالبی که همه حکومت ها باید به آن توجّه داشته باشند تا نظامشان مرتّب و بر سیر صحیح قرارگیرد، مسأله قضاست؛ آن هم قضاوت بر اساس احکام خداوند و دستورات پیامبر و اهل البیت علیهم السلام. چنین قضاوتی است که باعث می شود نظام ها پایدار باشد و هر حکومت و نظامی که قضاوت آن بر خلاف تعالیم نورانی اسلام باشد، پایدار نخواهد بود.
ایشان اصول قضایی اسلام را بی نظیر خواندند و افزودند: اصول قضایی اسلام بالاترین اصول است که حتّی برخی حقوقدانان بزرگ دنیا به آن اعتراف کرده اند. الحمدلله ما در این امر از مراجعه به دیگران بی نیازیم و تعالیم غنیّ اسلام در امر قضاوت بی نظیر است.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به اهتمام علمای سلف به امر قضا گفتند: در گذشته با این که حکومت اسلامی نبود، علمای بزرگ خودشان در شهر خود قضاوت می کردند و حکومت و مردم تسلیم حکم آنها می شدند، مثلاً مرحوم آقای والد ما در گلپایگان امر قضاوت را بر عهده داشتند و مردم و حاکم آنجا مطیع حکم ایشان بودند.
این مرجع تقلید ادامه دادند: همچنین علمای ما زحمات بسیاری در تدوین کتب قضا و استخراج فروع مختلف آن از آیات و روایات متحمّل شده اند که لازم است قدر آن را بدانیم و باید حوزه های علمیه در حفظ آثار آن بزرگواران و مطالعه کتب قضا و فروعات آن اهتمام بیشتری داشته باشند.
معظّم له در ادامه، ضمن اشاره به لزوم افزایش مایه علمی متصدّیان قضاوت بیان داشتند: امر قضاوت بسیار دشوار است. واقعاً ورود به این کار خوف دارد و بنده هم از ورود به این امر مهمّ خوف دارم.
ایشان ادامه دادند: اگر بخواهیم عدالت واقعی بر مبنای آیات قرآن و دستورات اسلام را اجرا کنیم، باید در زمینه افزایش مایه علمی و فقهی متصدّیان قضاوت توجه بیشتری داشته باشیم.
این مرجع تقلید در بخش دیگری از توصیه های خود، با اشاره به قضیه ای تاریخی در صدر اسلام، درباره جایگاه قضاوت در بین مردم افزودند: مردم جایگاه قضاوت بر اساس عدالت را بسیار مهمّ می دانند ومی خواهند که قضاوت ها همان طور باشد که پیامبر و امیرالمؤمنین علیهما السلام طبق آن عمل می کردند. کسانی که متصدّی امر قضا هستند باید عالم به سیره آن بزرگواران باشند تا اعتماد مردم هم به قوه قضا بیشتر شود و الّا خطراتش بسیار است. مردم نمی خواهند در موارد جزئی، خلافکار مجازات شود و در موارد کلان و بزرگ، هیچ عملی برای اجرای عدالت انجام نگیرد.
