به گزارش خبرگزاری «حوزه»، دکتر مجید طرقی، در نشست علمی «بررسی بایسته های اسلامی سازی تعلیم و تربیت»، که به همت معاونت پژوهش و همکاری گروه فقه تربیتی مجتمع آموزش عالی فقه(حجتیه) در مسجد این مجتمع برگزار شد، با اشاره به سبقه تاریخی بحث تربیت و تعلیم در خلقت انسان، اظهار کرد: یکی از نخستین فعالیت های بشر، تعلیم و تربیت بوده. این واقعیت از زمان حضرت آدم(ع) وجود داشته و بحث ازدواج، مقدمات آن و تولید مثل را نیز می توان از نخستین موضوعات تعلیم و تربیت دانست.
این کارشناس مباحث تربیتی، با اشاره به ویژگی تکامل انسان، بیان داشت: ماهیت تکامل و شیوه تکامل سازی، نخستین پرسش هایی بود که برای انسان به‌وجود آمد و ادیان الهی نیز برای برطرف ساختن این شبهات از ذهن انسان‌ها، به میان مردم آمدند.
دکتر طرقی، خاتمیت دین اسلام را مورد توجه قرار داد و اضافه نمود: تکاملی که این دین به انسان می‌دهد، متمایز از دیگر ادیان است و از این روست که این دین را خاتم و متمم دیگر ادیان می دانیم. اسلام، انسان را موجودی دارای گستره روحی و وجودی متنوع می داند که تنها با علم و عمل می تواند بر نفس خود چیره گردد.
وی با بیان این‌که تمدن غرب به ساحت علم و عملی که به طبیعت چیره گردد، توجه دارد، تأکید کرد: مهم ترین پیام اسلام آن است که کمال را در توانمندی عملی و عامل شدن بدانیم، هرچند این مهم احتیاج به مقدمه ای به نام عالم شدن دارد.
این پژوهشگر حوزه تربیتی با بیان این که اعمال صالح و شایسته آن است که در تحقق هدف خلقت تأثیری داشته باشد،
عنوان نمود: والدین، نخستین مربیان تربیت فرزندان هستند و برای تربیت نونهالان خود، باید تلاش خود را به‌کار گیرند تا ثمره سالمی را به اجتماع تحویل دهند.
وی مجموعه عملی که والدین در پرورش نوزاد خود برای رسیدن او به کمال انجام می دهند را تربیت دانست و افزود: جای تأسف است که نظام های تربیتی کنونی ما به نظام تربیتی علم‌گرا تبدیل شده اند و توجهی به عملگرایی ندارند که این موضوع به دور از آموزه های اسلامی است.
دکتر طرقی، با اشاره به ریشه های تحقق تربیت و تعلیم اسلامی، اذعان نمود: هر انسانی برای عالمیت خود، تنها نیاز به آموختن علم ندارد، بلکه نوع علمی که می‌آموزد، دارای اهمیت بیشتر است. والدین دقت کنند که به چه علتی از آموزش آموزه‌های دینی و مفاهیم الهی به فرزندان خود غافلند و به آموزش دیگر علوم به فرزندان رو می‌آوردند.
