جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ |۹ شوال ۱۴۴۵ | Apr 19, 2024
شهید محمد باقر حکیم

حوزه/ شهید آیت الله سید محمد باقر حکیم نماد برجسته دینی و ملی ماست که در آزادسازی و آبادانی عراق جدید سهیم بود.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، حامد الخضري عضو پارلمان عراق و رئیس جریان "شهروند" این کشور، صبح امروز در جلسه رسمی پارلمان عراق با اشاره به سالروز شهادت آیت الله سید محمد باقر حکیم گفت: ایشان سال ها مجاهدت، جهاد و ایثار در عرصه برافراشتن پرچم ایلام و اعتلای مردم عراق داشت.

وی ادامه داد: حیات این شهید بزرگوار مملو از مجاهدت با رژیم بعث بود و عرصه های نبرد و میدان های سیاسیِ عربی و جهانی بر این حقیقت گواه هستند.

حامد الخضري یادآور شد: شهید آیت الله سید محمد باقر حکیم نماد برجسته دینی و ملی ماست که در آزادسازی و آبادانی عراق جدید سهیم بود.

وی شهید حکیم را ثمره خاندان فقاهت و شهادت یعنی خاندان حکیم عنوان کرد و افزود: او همچنان بر همه ما از طیف های مختلف نظر دارد و ما را به وحدت ملی و تلاش در جهت دغدغه های مردم دعوت می کند.

* آیت الله شهید حکیم که بود؟

گفتنی است شهید آیت الله سید محمد باقر حکیم در سال 1939 میلادی در نجف متولد شد. پدر ایشان حضرت آیت الله سید محسن حکیم از نظر برخورداری از دانش فقاهتی نو، وسعت اطلاعات و نگرش های اجتماعی و سیاسی، شهرت زیادی داشت. در اوایل دهه شصت، ده‌ها تن از خاندان حکیم از جمله بیشتر برادران وی ، به شهادت رسیدند، ولی شهید سید محمد باقر حکیم، راه دشوار مبارزه را با تشویق جوانان عراقی به ملحق شدن به جبهه های جنگ برضد عراق ادامه داد.

وی با همکاری چند تن از دوستانش، در سال 1362 شمسی مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق را در ایران تشکیل داد و در ابتدا به‌عنوان سخنگو و سپس در سال 1366 به ریاست مجلس برگزیده شد. تقریبا در همین سال، مجلس اعلا، یک شاخه نظامی تشکیل داد که بعدها سپاه بدر نام گرفت.

شهید آیت اللّه سیدمحمدباقر حکیم، پس از سال‌ها هجران و دوری از وطن، در روز بیستم اردیبهشت 1382، در حالی که آمریکایی ها ورود سپاه بدر را به عراق ممنوع اعلام کرده بودند، از طریق بصره، وارد وطن خود شد و با بی سابقه‌ترین استقبال مردمی از سوی عشایر و قبایل عرب ساکن در دو سوی رودهای دجله و فرات تا نجف اشرف مواجه گردید. این استقبال و نیز استقرار وی در نجف اشرف، نگرانی ملموسی را در میان محافل سیاسی غرب ایجاد کرد از این رو اشغالگران را به فکر حذف فیزیکی ایشان انداخت.

سرانجام در ۷ شهریور ۱۳۸۲ شمسی مصادف با اول رجب هنگامی که پس از پایان اقامه نماز جمعه در حال حرکت به سمت کربلای معلا جهت زیارت رجبیه بود بر اثر انفجار خودروی بمب گذاری شده در نزدیکی حرم حضرت علی(ع) به شهادت رسید.

انتهای پیام 20/313

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha