پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024
کد خبر: 350180
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۰
شعبان

حوزه/ ماه شعبان برای شیعیان سراسر نور و شادی است؛ از تولد امام حسین(ع) تا میلاد آخرین حجت خدا از روزهای شادکامی شیعه است.

خبرگزاری «حوزه»، با تبریک فرا رسیدن ماه شعبان المعظم وقایع و اتفاقات مهم تاریخی این ماه را منتشر می کند.

دوم شعبان

آغاز وجوب روزه

در اين روز، در سال دوم هجرى روزه ماه مبارك رمضان واجب شد.

مرگ معتز عباسى

در اين روز در سال 255 ق. معتز بالله به درك واصل شد. نام او زبير يا محمد بود كه بعد از پسر عمويش مستعين به خلافت رسيد. از بزرگ ترين جرائم او اين بود كه امام هادى (عليه السلام) را به شهادت رساند.

سوم شعبان

ولادت امام حسين عليه السلام

در اين روز در سال 4 ق.‍ آقاى شهيدان و سرور و سالار شيعيان و دلباختگان، راز اشك هر مؤمن، امام زاهد عباد، شهيد غريب، عطشان نينوا حضرت ابا عبدالله الحسين الشهيد (عليه السلام) عالم را به نور خود منور فرمود.

چهارم شعبان

ولادت حضرت عباس عليه السلام

در اين روز در سال 26 ق. ‍ علمدار كربلا سقاى نينوا حضرت قمر منير بنى هاشم ابوالفضل العباس (عليه السلام) به دنيا آمد.

نام مشهور آن حضرت عباس عليه السلام است. به آن حضرت ابوالفضل، ابو القربه، قمر بنى هاشم، باب الحوائج، عبد صالح و سقا مى گويند. پدرشان حضرت اميرالمؤ منين على بن ابى طالب (عليه السلام)، و مادرشان حضرت ام البنين فاطمه عليها السلام دختر حزام كلابيه است.

پنجم شعبان

ولادت امام زين العابدين (عليه السلام)

در اين روز در سال 38 ق. در زمان اميرالمؤ منين (عليه السلام) آقا و مولايمان حضرت سيد الساجدين زين العابدين عليه السلام به دنيا آمدند.

نام آن حضرت «على» است؛ و مشهورترين لقب مباركش زين العابدين و سجاد است. پدرشان سرور شهيدان حضرت ابا عبدالله الحسين (عليه السلام) و مادرشان حضرت شهربانو است.

یازده شعبان

ولادت حضرت على اكبر عليه السلام

در سال 33 ق. شبيه ترين مردم به خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله) حضرت على اكبر (عليه السلام) به دنيا آمد. نام آن حضرت «على»، پدرشان حضرت سيد الشهداء (عليه السلام)، مادرشان ليلى بنت مره ثقفى است. كنيه آن حضرت طبق فرمايش حضرت صادق عليه السلام «اباالحسن» است.

پانزده شعبان

ولادت حضرت بقيه الله الاعظم (صلوات الله عليه)

در سال 255 ق. شب جمعه ولادت خاتم الاوصياء منتقم آل محمد (صلى الله عليه و آله)، آخرين امام بر حق و ولىّ مطلق خداوند حضرت بقيۀ الله حجۀ بن الحسن عجّل الله تعالى فرجه الشريف واقع شده است.

در اين شب آب زمزم زياد مى شود به گونه اى كه همه مى توانند رؤيت كنند، ولى اكنون روى آن پوشيده است. در اين شب برات آزادى از آتش براى افراد زيادى نوشته مى شود و آن را «شب برات»، «شب مبارك» و «شب رحمت» گويند.

هجده شعبان

وفات حسين بن روح نوبختى نايب امام زمان عليه السلام

در اين روز به سال 326 ق. نايب سوم حضرت صاحب الامر (عجّل الله تعالى فرجه)، جناب حسين بن روح نوبختى در بغداد به عالم بقا رحلت كرد و در همان‌جا دفن شد.

نوزده شعبان

جنگ بنى المصطلق

در اين روز در سال 6 ق. غزوه بنى المصطلق اتفاق افتاد.

حركت براى اين جنگ در دوم شعبان همين سال بود. تعداد مسلمانان 1000 نفر بودند كه 30 اسب داشتند، ولى كفار 700 نفر بودند. يك نفر از مسلمانان در اين جنگ شهيد شد و از كفار 10 نفر به قتل رسيدند.

در اين جنگ غلبه و نصرت از آن مسلمين بود. مصطلق منزلى بین مكه و مدينه است كه منسوب به مصطلق است. او اول كسى است كه دين اسماعيل (عليه السلام) را تغيير داد و قبيله خود را به پرستيدن هبل فرمان داد و آن را در كعبه نصب كرد.

روزهای پایانی

شهادت سعيد بن جبير

در اين ماه در سال 95 ق. جناب سعيد بن جبير كوفى به دست حجاج بن يوسف ثقفى به شهادت رسيد.

سعيد مردى فقيه، زاهد و عابد بود كه توفيق كسب علم از محضر مبارك حضرت زين العابدين (عليه السلام) را يافته بود. او به خاطر اعتقاد خالص ‍ و محبت كاملى كه به اهل بيت معصومين عليهم السلام داشت، نزد امام زين العابدين (عليه السلام) از احترام خاصى برخوردار بود.

هنگامى كه حجاج خواست آن بزرگوار را شهيد كند، دعا كرد كه حجاج بعد از شهادت او قادر به قتل هيچ كس نشود. خداوند دعاى او را مستجاب كرد و حجاج 15 تا 20 روز بعد از شهادت سعيد زنده بود و كسى را نكشت تا به مرض آكله به درك واصل شد.

آن بزرگوار در شهر الحى در واسط عراق مدفون شد و مرقد او  يكى از زيارتگاه هاى محبين اهل بيت عليهم السلام است كه داراى گنبد و صحنى بزرگ مشتمل بر چهار در است.

مرگ مغيرۀ بن شعبه

در ماه شعبان سال 50 ق. مغيرۀ بن شعبه در حالي كه از طرف معاويه حاكم كوفه بود، در سن 70 سالگى به درك واصل شد.

مغيره از اصحاب صحيفه ملعونه و ليله عقبه بود كه مى خواستند پيامبر (صلى الله عليه و آله) را به قتل برسانند و همچنين از اصحاب سقيفه است.

او از كسانى بود كه در آتش زدن درِ منزل اميرالمؤ منين (عليه السلام)، شكستن در، كتك زدن به مادر سادات حضرت صديقه شهيده فاطمۀ الزهرا (عليها السلام) و سقط جنين ایشان شريك بود.

حضرت امام حسن (علیه السلام) خطاب به او  فرمودند: تو آن كسى هستى كه در شهادت مادرم و برادرم محسن (عليهمالسلام) شريك بودى ... .

برگرفته از وقایع الایام

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha