حجت الاسلام و المسلمین حجازی زاده در گفتگو با خبرگزاری «حوزه» ضمن تسلیت سالروز شهادت امام جواد(ع) و با اشاره به مظلومیت این امام همام گفت: پس از شهادت امام رضا(ع) عده‌ای در امامت امام جواد(ع) که به روایتی کودکی 9 ساله بود شک داشتند.

وی گفت: عده‌ای از دانشمندان و فضلای آن دوران خدمت امام جواد(ع) رسیده و سؤالاتی از امام پرسیدند و امام جواد(ع) به تمامی سؤالات به صورت کامل جواب می‌دهند و پس از این پاسخ‌ها و با مشاهدات این علوم و کمالات و معجزات بود که به امامت امام جواد(ع) ایمان آوردند.

مدیر مدرسه امام باقر(ع) گفت: امام جواد(ع) دوران بسیار سختی داشتند و بسیار مورد آزار و اذیت مأمون قرار می‌گرفتند که بالاخره به بهانه حج از بغداد خارج شده و به سمت مکه و مدینه می‌روند و زمانی که در مدینه بودند مأمون به درک واصل می‌شود.

وی با بیان اینکه معتصم پس از اینکه به خلافت می‌رسد با محبوبیت امام جواد(ع) در بین مردم مواجه می‌شود گفت: معتصم امام جواد(ع) را به بغداد می‌طلبد و با توطئه‌ای  حضرت را توسط ام الفضل مسموم می‌کنند.

حجت الاسلام و المسلمین حجازی زاده گفت: امام (ع) در روایتی می‌فرمایند که عزت و آبروی مؤمن در بی‌نیازی او از مردم است یعنی که توجه مؤمن همیشه باید به خدا باشد.

وی با اشاره به روایت دیگری از امام جواد(ع) گفت: امام جواد(ع) می‌فرمایند مؤمن در هر حال نیازمند به سه خصلت است: توفیق از طرف خداوند متعال، واعظی از درون خود و قبول و پذیرش نصیحت كسی كه او را نصیحت نماید.

مدیر مدرسه امام باقر(ع) با بیان اینکه امام جواد(ع) بسیار مهمان نواز بودند و جود و سخاوت ایشان مشهور است گفت: زندگی امام جواد(ع) بر پایه جود و سخاوت و بخشندگی بود به طوری که به جوادالائمه مشهور می‌شوند.

وی گفت: در روایت آمده است که در همان دوران کودکی، عده زیادی از مردم در مقابل منزل امام جواد(ع) تجمع می‌کردند تا از ایشان حاجت بطلبند و امام(ع) از آنان دستگیری نماید که این باعث شد تا خدمتکاران امام (ع) تصمیم بگیرند که ایشان را از درب دیگری داخل و خارج از منزل کنند تا مردم برای امام جواد (ع) ایجاد مزاحمت نکنند.

حجت الاسلام و المسلمین حجازی زاده بیان کرد: وقتی این خبر به امام رضا (ع) رسید ایشان طی نامه به حضرت جواد (ع) فرمودند به حقی که من به عنوان یک پدر بر گردن تو دارم از تو می‌خواهم تا از همان درب اصلی رفت و آمد کنی و در آن نامه سفارش کرده بودند که تا می‌توانی به فقیران کمک و از آن آنان دستگیری کن و سعی کن آشنایی را که می‌شناسی و در درجه اول خویشاوندانت را از حاجتی که دارند بی‌نیاز سازی و آنها بیشتر از بخشش تو بهره‌مند شوند.

انتهای پیام/313/30