حجت‌الاسلام رضا کاظم‌لو، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در قزوین به بیان خدمات حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) در راستای به پیروزی رسیدن نهضت عاشورا پرداخت و به سؤالاتی در این باره پاسخ داد.

حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا چه نقشی داشتند؟

حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا دو کار عمده انجام داد که الگویی برای تمام بشریت است؛ نخست این که با رسیدگی به یتیمان امام حسین(ع)، آنان را مدیریت ‌کرد و این موضوع را با تمام سختی‌هایی که داشت به بهترین صورت ممکن به پایان برد و این مهم می‌تواند برای دیگران در امانتداری، فداکاری و از خودگذشتگی الگوی بسیار بزرگی باشد.

دومین اقدامی که حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا و در دوران اسارت انجام داد، حفظ جایگاه امامت و ولایت بود که این نقش مهمترین نقش ایشان بود و علی رغم این که امام سجاد(ع) با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد. حضرت زینب(س) در ایام اسارت نیز برای انجام هرکاری به امام سجاد(ع) رجوع می‌کرد.

 حضرت زینب(س) چگونه توانستند حامی امامت باشند؟

ایشان با ارتباط بسیار عمیق و نزدیک با امام سجاد(ع)، خواست تا امامت ایشان را پس از حضرت سیدالشهدا(ع) به آگاهی مردم برساند و با ایراد سخنان محبت‌آمیز و بصیرانه به ابعاد عاطفی و ولایی مسؤولیت خطیرش بپردازد؛ همچنین ایشان در کوفه و شام به ایراد خطبه‌های کوبنده‌ای پرداختند که خیلی از مردمی که ناآگاهانه دست به توهین زدند را آگاه و آنان را از حکومت پست بنی‌امیه بیزار کرد.

به عنوان نمونه وقتی حضرت زینب(س) با صدقه دادن مردم شام به اسرا مواجه شدند، با استناد به آیات قرآن، صدقه دادن به فرزندان پیامبر(ص) را حرام خواندند که به همین خاطر عده‌ای از منزلت این خاندان آگاه شدند و به برحق بودن قیام امام حسین(ع) پی بردند. یا اعتراضی که این بانوی بزرگ در مجلس یزید نسبت به نحوه برخورد با نوامیس پیامبرخدا(ص) داشتند و با روشنگری، مردم را از منزلت خود باخبر ساختند.

مهمترین ابعاد حرکت حضرت زینب(س) چه بود؟

حضرت زینب(س) عهده‌دار پیگیری اهداف امام حسین(ع) بود و می‌بایست در مباحثی چون ظلم ستیزی و امر به معروف و نهی از منکر ادامه روی راه امام حسین(ع) می‌بودند، بنابراین قیام حضرت اباعبدالله(ع) دارای ابعاد گوناگونی بود که مهم ترین آن عقیدتی و سیاسی بود و حضرت زینب(س) با گریه نکردن و عدم شکایت نسبت به ظلم‌های دشمن در واقعه عاشورا، حقانیت مکتب حسینی را به اثبات رساند.

نقش امام سجاد(ع) در واقعه عاشورا و بعد از آن در اسارت چگونه بود و حضرت چه نوع مبارزه‌ای را با دشمن از سر گرفته بود؟

امام سجاد(ع) به حکمت الهی در کربلا بیمار شد و مدتی از مسیر اسارت را نیز بیمار بود تا اینکه در شام بیماری‌اش برطرف شد و حضرت اینجا بود که به خطبه خوانی پرداخت و حکومت بنی‌امیه را رسوا کرد.

بیداری عالم اسلام پس از واقعه عاشورا به واسطه امام سجاد(ع) صورت گرفت و حضرت همیشه به مبارزه علیه مستکبران و ظالمان زمانه پرداخت، اما چیزی که بیشتر از همه در مورد امام سجاد(ع) توجه‌ها را به خود جلب می‌کند، زمان‌شناس بودن ایشان است.

حضرت چون می‌دانست مبارزه سخت با دشمن جوابگو نخواهد بود و امکان دارد مجدداً واقعه‌ای همانند آنچه در کربلا اتفاق افتاد، پیش بیاید، به جنگ نرم علیه دشمن پرداخت و با موقعیت‌شناسی، دین را در قالب نرم تبلیغ کرد و به هدف خود رسیدند.

انتهای پیام