حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا ابویی در گفتگو با خبرنگار خبرگزای «حوزه» در یزد، با بیان اینکه اصلاح پذیر بودن انسان از مهم ترین مسائل اخلاقی است، گفت: برای این که انسان اصلاح پذیر باشد، باید معلمی داشته باشد که در مسیر تهذیب قرار گیرد، همانطوری که خداوند در قرآن شخص رسول خدا(ص) را به عنوان معلم و هدایتگر امت معرفی می‌کند.

وی ادامه داد: به تعبیر دیگر وقتی می توانیم انتظار تحول اخلاقی در جامعه را داشته باشیم که مسئولان و خواص آن در مسیر حرکت اخلاقی چه در تهذیب اخلاق خود و چه در تهذیب نفس دیگران کوشا باشند که البته این یک سنت الهی است.

رئیس بنیاد نهج البلاغه استان یزد با تأکید بر اینکه افول و یا اصلاح جامعه به پیشوای آن جامعه برمی گردد، یادآور شد: اصلاح جامعه به شرط اخلاقی بودن رهبر جامعه به عنوان یک شرط لازم است و نه کافی، یعنی جوامعی وجود داشتند که  انبیا، رهبری آن ها را پذیرفتند، ولی در اصلاح آن جامعه موفق نبودند.

وی با تعمیم این مورد به جوامع کوچک و بزرگ، با بیان اینکه خانواده اصل و ریشه جوامع بزرگ است، افزود: در خانواده نیز باید پدر و مادر الگوی اخلاقی باشند تا فرزندان در جهت کمالات اخلاقی بتوانند رشد و پیشرفت داشته باشند.

حجت الاسلام والمسلمین ابویی با بیان اینکه از سوی دیگر مخاطب نیز در اصلاح پذیری نقش دارد، با اشاره به نامه 31 نهج البلاغه در سفارس امام علی(ع) به امام حسن مجتبی(ع)، تصریح کرد: این نامه که امیرالمومنین(ع) در یک سال آخر عمر خود نوشتند با بیان اینکه من دیگر عمر خود را کرده ام و سرد و گرم روزگار را چشیده ام و ضمن سفارش به پرهیزکاری و اطاعت از خداوند به فرزندش می فرماید: به تو توصیه ای کلیدی دارم  که اگر آن را بپذیری بقیه توصیه ها را می توان گفت و این که برای طی کردن سیر حرکت اخلاقی باید موعظه پذیر باشی.

رئیس بنیاد نهج البلاغه استان با بیان این که رهبر الگوی اخلاقی باید باشد و رهروان آن نیز باید موعظه پذیر باشند، ادامه داد: توصیه امیرالمومنین(ع) به فرزندش درس اخلاقی یک امام معصوم(ع) به مأموم خویش است و به تعبیر دیگر این خطاب امام زمان(عج) به ماست که اگر موعظه پذیر باشیم، بقیه حرف‌های ایشان نیز در ما تاثیر دارد ولی اگر موعظه پذیر نباشیم به تعبیری  پتک بر آهن سرد کوبیدن است.

وی خاطرنشان کرد: اگر ورودی قلب ما بسته باشد و موعظه پذیر نباشد، راه ورود عالی‌ترین  مضامین اخلاقیِ که از عالی‌ترین افرادی که در کره خاکی بندگی می‌کنند و در رأس آن معصومین(ع) و بعد از آن علمای بزرگ اخلاق هستند بیان می‌شود به قلب بسته می شود و اگر دریچه قلب به روی موعظه باز باشد انسان حتی از پریدن یک پرنده هم درس اخلاق می‌گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین ابویی با تأکید بر این فراز از نامه امام علی(ع) که «أَحْيِ قَلْبَكَ بِالْمَوْعِظَةِ...»: قلبت را به موعظه زنده کن؛ ادامه داد: دلی که موعظه نپذیرد و نشنود این دل می‌میرد و منظور از دل و قلب همان بخش وجودی انسان است که هر آنچه به سوی آن برمی‌گردد درک می‌کند و در واقع قوه عاقله و فاهمه انسان است.

رئیس بنیاد نهج البلاغه استان یزد با اشاره به بخشی از نامه امام علی(ع) که «وَ أَمِتْهُ بِالزَّهَادَةِ،...» و هوای نفست را با زهد بميران؛ افزود: انسان اگر می‌خواهد دلش نسبت به زشتی‌ها، پلیدی‌ها و زیاده خواهی‌ها بمیرد و بی تفاوت باشد باید زهد داشته باشد به این معنی که ظرفیت داشته باشد و  گرفتاری‌ها وگشاده دستی‌ها او را از دایره بندگی خدا جدا نکند.

وی در پایان تأکید کرد: جامعه‌ای می‌تواند اخلاقی باشد که مسئولان آن مهذب ودر جهت اخلاقی گام بردارند و از جهتی دیگر پیروان آن نیز موعظه پذیر باشند و از آن تبعیت کنند.

انتهای پیام