به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مازندارن، فاطمه قربان زاده، مطرح کننده بحث در این نشست بیان کرد: آنچه ما را واداشت تا درباره این موضوع به بحث و گفتگو و تحقیق بپردازیم این بود که، نه تنها در جامعه بلکه در محیط حوزه، طلاب نیز در نوع معاشرت خود با نامحرم دچار مشکل هستند، چرا که چگونگی معاشرت یک فرد با نامحرم در سعادت و شقاوت جامعه تاثیر گذار می باشد. برخی جوامع و نظریه ها به آزادی روابط و برخی به سختگیرانه بودن روابط و برخی به تعادل در روابط معتقدند. این کرسی در صدد پاسخگویی به پیامدها و نتایج این نظریه ها می باشد.

وی افزود: موضوع روابط با نامحرم ،باید در سه معقوله ی نگاه ،گفتارورفتار مورد بررسی قرار گیرد، با مراجعه به آیات قرآن متوجه  می شویم دستور رعایت روابط در ابتدا برای مردان و سپس برای زنان صادر گردیده است. در آیه سی سوره نور، ابتدا از مردان خواسته می شود چشمهای خود را از نامحرم بپوشانند.

رقیه براریان، کارشناس مباحث تربیتی، در ادامه این جلسه به عنوان داور کرسی هم اندیشی گفت: سوالی که بسیار با آن مواجه هستیم آن است طلاب معتقدند اساتید پدران دینی ما هستند، آیا نگاه به آنان در هنگام پاسخ به سوالات اشکال دارد، از نظر اسلام در پاسخ به آنان باید گفت، اولا نگاه نکنند، ثانیا نگاهی که ابتدایی باشد در صورتی که مفسده ای نداشته باشد اشکالی نخواهد داشت.

وی خاطر نشان کرد: روابط با نامحرم  در سه حیطه شرع، عقل و عرف باید مورد بررسی قرار گیرد، بر اساس شرع و روایت وارد شده از حضرت زهراء(س) بهترین  امر برای زن آن است مرد نامحرم او را نبیند و بهترین  امر برای مرد آن است که زن نامحرمی را نبیند. اگر می خواهیم در جامعه مفسده ای در اثر روابط با نامحرم  بوجود نیاید ، واجب است روابط با نامحرم بر اساس این حدیث رعایت گردد، مگر در حد ضرورت. بر اساس عقل ،چون زن در خانواده به عنوان مادر و همسر محور سعادت خانواده و در طیف گسترده تر محور سعادت جامعه نیز خواهد بود و بر اساس برنامه ریزی های دشمن که اگر می خواهید جامعه ای را به فساد بکشانید ابتدا از زنان آن شروع کنید، چنانچه در جامعه زنان به فساد کشیده شوند دشمن به هدف مهم خود دست یافته است.

لیلا اصغری دیگر کارشناس مباحث زنان و خانواده  هم در پایان به عنوان منتقد اظهار داشت: موضوع عفاف و حجاب اگر چه از نظر لفظی اغلب در کنار هم قرار می گیرند، ولی دو موضوع کاملا جداگانه ای می باشند هر فردی در جامعه اگر عفیف بود مطلقا محجبه خواهد بود و  محال  است، چنین نباشد. افرادی که حجاب دارند ولی در گفتار و رفتار با نامحرم خطوط قرمز را رعایت نمی کنند، عفیفه نیستند.  بهانه ای که این افراد برای رفتار خود دارند این است که فرد خشکی در جامعه خطاب نشویم.

وی تصریح کرد: روابط با نامحرم باید بر اساس عفت و اخلاقیات باشد؛ زنان هرچقدر عفیف تر باشند نیازی به بیان حد و مرز در گفتار رفتار و نگاه به آنان نخواهد بود و تذکر جایگاهی نخواهد داشت.