شنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۳ |۱۲ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 14, 2024
حجت الاسلام والمسلمین صالحی خوانساری

حوزه/ عباراتی که حضرت زهرا(س) به امیرالمؤمنین (ع)، به عنوان ولیّ خدا در زمین بیان می کنند، بی نظیر است؛ این خطبه فقط به عنوان خطبۀ فدکیۀ صِرف نیست، بلکه این خطبه، خطبۀ ولایتی حضرت زهرا (س) محسوب می شود.

سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری«حوزه» به مناسبت شهادت دخت نبیّ مکرّم اسلام (ص) حضرت صدیقۀ طاهره در گفتگویی با حجت الاسلام والمسلمین سید احمد صالحی خوانساری، به اهمّ فعالیت های آن حضرت و زمان شناسی در دفاع از ولایت پرداخت.

حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری بالاترین و مؤثرترین فعالیت حضرت زهرا (س) را در چند مورد عنوان کرد و افزود: حضرت زهرا (س) در طرفداری از مولایش امیرالمؤمنین (ع) و دفاع از ولایت تمام تلاش خود را انجام دادند.

وی در بیان دومین حرکت مهم دختر پیامبر (ص) خاطرنشان کرد: مهم تر از این، خطبۀ بی نظیر حضرت زهرا (س)، چند روز بعد از رحلت رسول اکرم (ص) است که در پی اخراج کارگران آن حضرت توسط خلیفه دوم از باغ فدک، ایراد نمودند.

وی به عکس العمل حضرت در احقاق حق خود اشاره کرد و گفت: حضرت زهرا (س) پس از این اتفاق در حجاب کامل، با عده ای از زنان انصار و مهاجرین به مسجد آمدند. سپس دستور دادند، پرده ای بین ایشان و مردان حاضر در مسجد پیامبر (ص) آویخته شود؛ سپس ایشان هم با نطق، هم با احساسات و هم با اشک خطبه را ایراد نمودند و شوری در مجلس ایجاد کردند.

این خطیب حوزوی افزود: حضرت صدیقۀ طاهره (س) با این خطابه که شیعه و سنی بر آن شرح نوشته اند، ضمن حقانیت صاحب ولایت امیرالمؤمنین (ع)، تنقیص و عیوب دیگران را نیز برملا نمودند.

حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری در خصوص خطبه حضرت عنوان کرد: دختر پیامبر (ص) با این خطبه، ظلم، خیانت و بدعت هایی که این فتنه ایجاد کرده بود را افشا کردند. این خطبه احتجاجی بی نظیر است که جز همسرش امیرالمؤمنین (ع) کسی قادر نیست چنین خطبه ای را ایراد کند؛ لذا تا روز انقراض این جهان، اثر خطبه مذکور در بین جوامع مختلف بشریت وجود خواهد داشت.

وی در بیان اظهار مظلومیت، اشک ریختن و گریه کردن در دفاع از ولایت عنوان کرد: بعد از آن که حضرت زهرا (س) را از گریه کردن در منزل، منع کردند، آن حضرت ابتدا در بیت الأحزان و سپس در اُحد و در کنار قبر عمویش حمزه سیدالشهداء(ع) عزاداری نمودند.

حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری در بیان گریه گردن حضرت زهرا (س) به سه علت اشاره کرد و افزود: نخستین علت، فقدان پدر بزرگوارش خاتم الانبیاء (ص) بود که بعد از آن حضرت، وحی قطع شد که این امر مصیبتی عظیم محسوب می شود.

این خطیب حوزوی در خصوص عامل دوم گریه صدیقه طاهره (س) گفت: علت دوم، زیرِ پا رفتن عدالت بود که باعث شد جهالت و ظلمت جامعه را فرابگیرد.

وی در مورد علت سوم خاطرنشان کرد: بی ادبی هایی که از سوی مخالفین صورت گرفت و ریسمان انداختن به گردن همسر حضرت زهرا (س)، سومین عامل گریه آن حضرت بوده و علامه بحرانی در جلد 11 عوالم العلوم به طور مفصل به این موضوع پرداخته است.

حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری ادامه داد: این اظهار مظلومیت و فریادی که حضرت چه در خطبۀ فدکیه و چه در دیگر مواضع بیان کردند، مظلومیت آن حضرت را نشان می دهد.

حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری در بیان مخفی بودن قبر حضرت زهرا (س) اظهار کرد: امروز مجهول و مخفی بودن قبر حضرت زهرا (س)، یک احتجاج و حجتی در دست شیعه می باشد.

این خطیب در بیان بزرگ ترین حجت شیعه گفت: امروز بزرگ ترین حجت شیعه، مخفی بودن قبر حضرت زهرا (س) است.

همۀ عمر کوتاه حضرت زهرا (س) به حق گویی، ظلم ستیزی، اثبات ولایت، اثبات عصمت، عدالت سپری شد.

حجت الاسلام و المسلمین صالحی خوانساری در بیان ویژگی خاص حضرت زهرا (س) در دفاع از ولایت گفت: عباراتی که آن حضرت به امیرالمؤمنین (ع)، به عنوان ولیّ خدا در زمین بیان می کنند، بی نظیر است؛ بنده این خطبه را فقط به عنوان خطبۀ فدکیۀ صِرف قبول ندارم، بلکه این خطبه، خطبۀ ولایتی حضرت زهرا (س) محسوب می شود.

وی در خصوص سیرۀ رفتاری صدیقه طاهره(س) خاطرنشان کرد: حضرت فاطمه (س) در تمام عمر در خدمت گزاری و عبادت الگو و اُسوه بوده و این می تواند درس بزرگی برای همه به خصوص زنان جامعۀ اسلامی باشد.

صالحی خوانساری به زمان شناسی حضرت زهرا (س) در دفاع از ولایت اشاره کرد و افزود: بهترین زمانی که حضرت فاطمه (س) از مسئله ولایت دفاع کردند، بعد از رحلت رسول خدا (ص) بوده است که موضوع غصب، حق آن حضرت اتفاق افتاد و کارگران حضرت را از فدک اخراج کردند در حالی که طبق قاعدۀ «ید»، فدک مال دختر پیامبر (ص) بود و صاحب ید نسبت به مِلک أولی است.

وی به احقاق حق از سوی صدیقه طاهره (س) اشاره کرد و ادامه داد: اگر این احقاق حق و این دفاع کردن از ولایت در حالت عادی انجام می گرفت، این قدر اثر نداشت و مشتعل نمی شد؛ این اثرگذاری در زمانی اتفاق افتاد که امیرالمؤمنین را خانه نشین کرده و مردم در سقیفه جمع شده بودند؛ این رفتار بهنگام، زمان شناسی حضرت را نشان می دهد.

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha