سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری «حوزه»، روزه و رمضان پیش نیاز تحقق سبک زندگی اسلامی است و این سبک زندگی تنها راه رهایی و فلاح انسان از سلطة زر و زور و تزویر است، ولی جامعه در صورتی «راه و رسم اسلام و مسلمانی» را می آموزد و بدان پایبند می ماند که عشق خدا و قانون عادلانه او با روح مدیران و جان مردم عجین شود.

امام صادق(علیه السلام) سبک زندگی اسلامی و آیین محمدی را در شش اقدام عبادی و اجتماعی چنین خلاصه کرده است:

 «الْمُحَمَّدِيَّةُ السَّمْحَةُ إِقَامُ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاءُ الزَّكَاةِ وَ صِيَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ حِجُّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ وَ الطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ وَ أَدَاءُ حُقُوقِ الْمُؤْمِنِ....»[1]

* اقامه نماز؛

* پرداخت زکات؛

* روزه ماه رمضان (و حضور در این اردوگاه پرورش انسان مکتبی)؛

* حج خانه خدا (که جلوگاه همدلی و همراهی است.)

*اطاعت از رهبری حق و امام عادل؛

* ادای حقوق مؤمنان.

اگر امت اسلامی آفاق زیبای حاکمیت توحید و نظام مهدوی را فرا روی خویش قرار دهد و جز به توحید و عدالت نیاندیشد و نسبت به حیله ها و نیرنگها و فریبهای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی مستکبران جهان، آگاهی یابد، بیداری اسلامی و بلکه بیداری مستضعفان جهان شکل می گیرد بنابراین روزه و رمضان پیش نیاز تحقق سبک زندگی اسلامی است و این سبک زندگی تنها راه رهایی و فلاح انسان از سلطة زر و زور و تزویر است، ولی جامعه در صورتی «راه و رسم اسلام و مسلمانی» را می آموزد و بدان پایبند می ماند که عشق خدا و قانون عادلانه او با روح مدیران و جان مردم عجین شود. «توحید» زیربنای عرفانی سبک زندگی اسلامی و عدالت، آرمان بلند و قدسی تمام فطرتهای پاک و سالم در جامعه جهانی و معرفت امامت و پیروی از امام موعود و معصوم، تنها راه رهایی از نظام جاهلیت قدیم و نوین است. مدیران و مسؤلان کشور همان گونه که برای اقتصاد و سیاست و امنیت و بهداشت و درمان با هماهنگی و تدبیر و سرمایه گذاری عمل می کنند برای موفقیت در «جهاد اکبر» و اصلاح فرهنگ و اخلاق عمومی باید با تمام توان بکوشند و خود در خط مقدم جهاد و و پارسایی بایستند.

مبلّغان دین و اصلاح اندیشه ها

یکی از وظایف مهم مبلّغان دین، راهنمایی و هدایت جامعه در دوراهی ها و چند راهی های زندگی ، هدایت در بعد نظری و اصلاح اندیشه ها و اهداف و آرمانها و هدایت در بخش عملی و رفتار و مقررات زندگی است.

مبلّغ هم باید عقاید و اندیشه ها و اصول تفکر و اخلاق و مبانی قانون گذاری اسلامی را به جامعه تعلیم دهد و هم در زمینه اجرای قوانین الهی راهکارهای مناسب را بیان کند و مردم را به انجام واجبات و ترک محرمات تشویق و ترغیب نماید و مکروهات و مستحبات دینی را با گفتار و رفتار آموزش دهد.

جامعه گاهی در بعد نظری و اندیشه ها گرفتار خطا و اشتباه است. گاهی در بخش عملکردها و رفتار و موضع گیریها. مبلّغان دین و مرزبانان فرهنگ اسلامی در هر دو بخش رسالتی سنگین بر عهده دارند. هم معارف قرآن باید به جامعه انتقال یابد، هم احکام شرعی باید در قالب وظایف اقشار گوناگون و اشخاص مختلف و در سطوح متفاوت تبیین و تشریح گردد. جلسات مذهبی بدون احکام ناقص و نارسا است. و احکام شرعی بدون معارف و عقاید و اخلاق  پشتوانه درونی ندارد. بدون تقویت عواطف و عشق نبوی(صلّی الله علیه و آله) و علوی ومهدوی، مدح و مرثیه اهل بیت(علیهم السلام)، مراسم رمضان فاقد شور و شوق و احساس و عواطف دینی است.

پی  نوشت:

[1]. الخصال، شیخ صدوق، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، چاپ اول، 1362ش، ج‏1، ص‏159

ذی طوی :محمود مهدی پور