به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» حجت الاسلام والمسلمین خسرو پناه، امروز در جلسه باز خوانی و تبیین منشور روحانیت امام خمینی (ره) که در مدرسه علمیه آیت الله مجتهدی تهران برگزار شد، بیان کرد: برگزاری جلسات باز خوانی منشور روحانیت تدبیر عاقلانه ای است زیرا این منشور یک چشم انداز کلی از وضعیت گذشته حال وباید ها ونباید های حوزه ارائه می کند.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران افزود: امام (ره)در ابتدای منشور روحانیت نقش فقه و فقها در طول تاریخ را بیان کرده و بر مسئله زمان و مکان در اجتهاد تاکید می کنند. امام در بخش بعدی منشور بامطرح کردن برخی از شبهات نسبت به جامعه روحانیت به آن ها پاسخ می دهد.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه با اشاره به هشدار امام نسبت به روحانیون متحجر، اظهار کرد: آن هایی که دین را از سیاست جدا می دانند و یا فلاسفه را کافر می دانند و نسبت به تحصیل زبان خارجه نهی می کنند، گرفتار سکولاریزم و تحجرند.
وی در ادامه سخنانش به نقل از توصیه های امام راحل در منشور روحانیت پرداخته و بیان کرد: اولین توصیه امام به روحانیت حفظ وحدت با وجود سلایق مختلف است، زیرا در غیر این صورت اختلاف نظر ها منجر به انشقاق و دعوا بین گروه های مختلف خواهد شد.
وی با اشاره به دومین توصیه امام به روحانیت که جلوگیری از تضعیف نظام است، بیان کرد: ما منکر وجود اشکالات و آسیب ها نیستیم، اما در عین حال باید موفقیت ها را هم دید و به صورت منصفانه اوضاع را نقد کرد.
وی در توضیح ضرورت حفظ نظام در دعوا های جناحی و اختلاف آرای سیاسی، اظهار کرد: در دیداری که اخیرا با مقام معظم رهبری داشتیم ایشان فرمودند مثال اختلاف احزاب در کشور ما مثال دعوای اعضای یک خانواده است که در پایان به جای حل دعوا، پدر را کتک می زنند.
حجت الاسلام والمسلمین خسرو پناه در ادامه گفت : یکی دیگر از توصیه های امام جلوگیری از قرار گرفتن افردا غیر انقلابی در جایگاه های حساس نظام است.
این استاد حوزه در ادامه به تطبیق منشور روحانیت با فضای کنونی حوزه های علمیه پرداخت و بیان کرد: یکی از مهم ترین نکات فقه سنتی در مسائل روز جامعه وبه تعبیر دیگر ایجاد فقه نظام های اجتماعی است.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با اشاره به مسئله حوزه انقلابی در بیانات مقام معظم رهبری ابراز کرد : معنی اصلی حوزه انقلابی همین کار بست فقه در نظام های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... است. تحقق این مهم با توجه به ظرفیت های علمی حوزه امری بعید به نظر نمی آید.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه با بیان این که برخی میراث فقهی و اصولی حوزه را بدون کاربرد می پندارند، اظهار کرد: شیخ مفید به کمک همین فقه به حکومت آل بویه کمک کرد و همچنین خواجه نصیر با بکار گیری فقه و معارف شیعی حکومت مغول را به حکومت شیعی تبدیل کرد و در زمان معاصر نیز فقهای مشروطه خواه به وسیله همین فقه بر قوانین نظارت داشتند، این نشان می دهد که فقه توانایی تطبیق با همه زمان ها را دارد.
وی تصریح کرد: حوزه ای که امام در منشور روحانیت معرفی می کند برای اداره جامعه توانایی کافی را دارا است.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه با اشاره به این سخن که حوزه باید پشتیبان نظام باشد، توضیح داد: منظور از پشتیبانی نظام نادیده گرفتن ضعف ها و یا وابستگی اقتصادی به دولت نیست، بلکه مقصود ارائه نقشه های اقتصادی، فرهنگی و...، برای اجرا در دولت است.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در بخش پایانی سخنان خود، مطرح کرد: ما در جامعه روحانیت با دو دسته از اشخاص مواجه هستیم: برخی افراد آسیب های نظام را طوری بیان می کنند که موجب تضعیف نظام است و برخی هم سکوت می کنند، در حالی که عمل هر دو دسته اشتباه و مخرب است.
وی افزود: برای حل مسائل فرهنگی جامعه برخورد امنیتی و قضایی موجب اصلاح نخواهد شد، بلکه این عمل موجب می شود حتی برخی از این افراد انقلابی به یک شخص ضد نظام تبدیل شوند این مسئله در حوزه و بین روحانیت بسیار مهم و قابل توجه است.
انتهای پیام/ف
