به گزارش خبرگزاری «حوزه» همزمان با حضور ترامپ و خانواده اش در ریاض و سرخوشی آن ها از بستن قرارداد چند صد میلیاردی فروش تسلیحات با سران آل سعود ، شیعیان مظلوم عوامیه عربستان زیر فشار وحشیانه و حملات نیروهای رژیم سعودی قرار داشتند و آمریکایی ها نیز بدون کوچکترین توجهی به نقض آشکار حقوق بشر در این کشور، به حمایت از عربستان و ایران هراسی همیشگی خود مشغول بودند.
شرایط سخت مردم شرق عربستان در دو هفته اخیر و فشارهای بی امان خاندان حاکم بر این کشور بر شیعیان مظلوم ، ما را بر آن داشت تا در خصوص تحلیل این وضعیت با دکتر سید هادی سید افقهی، کارشناس مسایل غرب آسیا و از تحلیلگران عرصه بین المللی، گپ و گفتی داشته باشیم.
تحلیل شما از وضعیت این روزهای شرق عربستان و افزایش فشارها بر شیعیان این کشور از سوی آل سعود چیست؟!
متاسفانه باید گفت که از منظر رژیم آل سعود ، مردم این مناطق به خصوص عوامیه، شهروند درجه ده عربستان سعودی محسوب می شوند و نه حتی شهروند درجه دو!
این ها اساساً اعتقادی به حقوق شهروندی به خصوص برای شیعیان ندارند و طنز روزگار این است که گاه در برخی محافل و مجامع حقوق بشریِ سازمان ملل، عربستان عضو و یا حتی رییس می شود!
حکومت سعودی، مرتب این ها را تحت فشار و شکنجه و قتل و غارت قرار می دهد و وضعیت به خصوص بعد از شهادت آیت الله شیخ نمر بدتر و متشنج تر در این مناطق شده است به گونه ای که شاهد دستگیری مردم شرق عربستان و اعدام برخی از آن ها هستیم و یا این که بعضی از مردم نیز در زندان های طولانی مدت و یا در جریان محاکمه قرار دارند.
اخیراً نیز شاهد تهاجم وحشیانه و جنگ تمام عیار در منطقه عوامیه هستیم که یک منطقه مسکونی است و شهروندان آن جا اصلاً با خود هیچ سلاح جنگی ندارند و نسبت به کسی هم اعلام جنگ نکرده اند اما با این حال در روزهای اخیر شماری از آن ها بر اثر جنایت های وحشیانه رژیم ، به شهادت رسیده اند.
به نظر می رسد که هراس جنون آمیز سران سعودی در شکل گیری این قضایا تاثیر گذار بوده باشد اما آن ها باید بدانند که خون مظلوم بی پاسخ نمی ماند و ما امیدواریم که خون های به ناحق ریخته ، روزی دامن آل سعود را بگیرد.
در این میان ، وظیفه نهادهای بین المللی به خصوص آن ها که داعیه دار دفاع از حقوق بشر هستند ، چیست؟!
البته باید توجه داشته باشید نهادهایی با این عنوان که زیر پوشش سازمان ملل هستند ، عموماً تحت سلطه خود آمریکا و کشورهای غربی هستند، ضمن آن که آل سعود نیز با پول سرشار نفتی خود کمک های بسیاری به آن ها می کند و لذا این نهادهای مدعی با دریافت چک سفید امضا از کشورهای مرتجعی چون عربستان ، عملاً هیچ کار خاصی انجام نداده و حتی به طور غیرمستقیم حامی ظالم هستند به جای آن که طرف مظلوم را بگیرند و پژواک صدای او در کره خاکی باشند.
به عنوان مثال در قضیه حمله عربستان به یمن و شهادت و مجروح شدن زنان و کودکان یمنی دیدیم که ابتدا سازمان ملل، عربستان را در لیست جنایت کاران و کودک کُشان قرار داد اما بعد رییس سازمان ملل، یعنی شخص بان کی مون، اسم عربستان را از این لیست خارج کرد و وقتی معترضانه از او علت را پرسیدند ، وقیحانه پاسخ داد که عربستان کمک مالی قابل توجهی به ما می کند.
در واقع باید گفت که پول سعودی ها باعث ساکت شدن غربی ها شده است و در همین قضیه سفر ترامپ به عربستان نیز شاهد بودیم که این ها هیچ اشاره ای به نقض آشکار حقوق بشر در این کشور نکردند و این در حالی است که بارها و بارها به دروغ و بر اساس گفته های غیرمستند برخی، ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می کنند.
از این حیث بنده معتقدم که در این مسایل ، شکایت بُردن به این سازمان ها اُمیدبخش نیست بلکه مردم عربستان و شیعیان این کشور باید روی پای خود بایستند و با تقویت وحدت و یکپارچگی خود به افشای جنایات آل سعود بپردازند.
به نظر شما خود گروه های مرجع فکری همچنین مسئولان وزارت خارجه کشورمان در قبال این جنایات و حمایت از مظلوم چه وظیفه و رسالتی برعهده دارند؟
به هر حال بر اساس حُکم انسانی و دینی ، مطبوعات و روشنفکران و دانشجویان و دانشگاهیان و حوزویان وظیفه دارند که صدای مظلوم را به جهان برسانند و به سهم خود علیه ظالم بخروشند.
به خصوص ما که شیعه هستیم، باید در عمل نیز نشان دهیم پیرو مولا علی هستیم که فرمودند یار مظلوم و دشمن ظالم باشید.
از این رو ما باید در فضای رسانه بین الملل و نیز فضای مجازی در این خصوص دست به روشنگری بزنیم تا جهانیان با جنایات آل سعود بیشتر آشنا شوند. از سویی ما باید بر روی فشار افکار عمومی در پایتخت کشورهای اروپایی هم کار کنیم چه آن که به هر حال در همه جای دنیا از جمله در خود غرب، انسان های منصف و با وجدانی هم پیدا می شوند که می توانند ما را در این امر یاری کنند.
از دیگر سو گفتگو و رایزنی در عرصه دیپلماتیک و حتی اقامه دعوی علیه آل سعود در مجامع بین الملل نیز نباید فراموش شود که در این خصوص انتظار جدی از وزارت خارجه و دستگاه های ذیربط می رود.
