به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت الله هادوی تهرانی امروز در آغاز درس فقه خود در سال جدید تحصیلی در جمع طلاب و فضلای حوزه علمیه قم گفت: با توجه به شرایط پیچیده امروز دنیا و در شرایط خاصی که کشور ما در آن قرار دارد، ما بیش از پیش به عالمان آگاه به زمان و دل بریده از دنیا و زمین نیاز داریم.
وی افزود: اگر ما امروز این فرصت را داریم که در قم باشیم، از این فرصت باید استفاده کنیم که طبق روایت، فرصت از ابری که در آسمان به سرعت عبور می کند سریعتر می گذرد و ما باید این فرصت ها را قدر بدانیم و از آنها استفاده کنیم.
رئیس موسسه فرهنگي رواق حكمت تصریح کرد: همین فرصتی که ما در این جهان پرغوغا، در آشیانه آل محمد (ص) هستیم، فرصت بزرگی است؛ همان مکانی که گفته اند در آخرالزمان به اینجا پناه بیاورید؛ از طرف دیگر، فرصت یادگیری نیز فی نفسه یک فرصت است زیرا همیشه انسان آمادگی کاملی در این زمینه ندارد.
این استاد حوزه با اشاره به اهمیت استفاده و وقت و دوری از بی حالی و گذراندن وقت به بطالبت گفت: زمانی که تحصیل می کردیم به قدری مشغول تحصیل بودیم که با صدای اذان تازه متوجه گذشت وقت می شدیم ولی امروزه از این مباحث کمتر شنیشی- ده می شود.
وی تصریح کرد: توان انسان ها در حال تحلیل است و قطعا در آینده حسرت نیرو و انرژی و قدرت دید و شنوایی و... امروز را خواهده برد؛ همه طلاب باید از این ظرفیت استثنایی در قم برای یادگیری استفاده کنند.
استاد هادوی تهرانی بیان کرد: هدف آموزشی در حوزه اجتهاد است، ولی باید توجه داشت که ما معمولاً در قضاوت نسبت به حوزه این اشتباه را می کنیم که حوزه را به سطح یک مرکز آموزشی تنزل می دهیم؛ در حالی که کار حوزه تنها آموزش نیست؛ حوزه یک منش و یک زندگی است؛ حوزه یک زنگی خاص است.
وی گفت: عالم اسلامی یک فرد نمونه اسلامی است یعنی به جایی می رسد که اسلام می گوید من این را می خواستم تربیت کنم؛ بنابراین کاری که ما می کنیم یک چیزی نیست که وظیفه بقیه مسلمانان نباشد، همه موظفند احکامشان را بدانند، همه موظفند به احکامشان عمل کنند، همه موظفند وظیفه را بشناسند و به آن عمل کنند؛ چون همه نمی توانند (به اصطلاح) به نحو تفصیلی علم به وظیفه پیدا کنند، یک عده ای بروند تفصیلاً علم پیدا کنند، آن مابقی که فرصت و امکانش را ندارند به اینها مراجعه کنند.
این استاد حوزه یادآورشد: نباید فراموش کنیم که حوزه دانشگاه و دبیرستان نیست؛ منش یک حوزوی باید منش حوزوی و یا به عبارت دیگر منش اسلامی باشد؛ این مساله یک امر غیرمتعارف نیست بلکه همان رفتار دینی است.
وی گفت: هدف حوزه در بحث آموزش، حوزه اجتهاد است؛ البته اجتهاد اصطلاحی نه اجتهاد لغوی؛ اجتهاد لغوی یعنی تلاش کردن، اما اجتهاد اصطلاحی، یعنی شخص بتواند به منابع اصلی دین مراجعه کند و نسبت به پرسش هایی که امروز دین با آن مواجه است پاسخگو باشد؛ یعنی شخص به جایی برسد که منابع را بشناسد، روش های استنباط و دستیابی به نتیجه را از این منابع بداند و بتواند این نتیجه گیری را انجام بدهد و قدرت قضاوت داشته باشد.
رئیس موسسه فرهنگي رواق حكمت افزود: البته همین چند کلمه که گفتیم گاهی وقت ها یک عمر وقت نیاز دارد، کار آسانی نیست؛ اگر هر سال تحصیل برای شما آسان تر می شود معنایش این است خوب دارید درس می خوانید، درست دارید می روید؛ اگر هر سال که می گذرد تحصیل سخت تر می شود، معنایش این است بد دارید درس می خوانید و اشتباه می روید.
وی تصریح کرد: ما می گوییم سرباز امام زمان (عج) هستیم؛ شاخص سربازی فقط تحصیلات نیست؛ درست است که تحصیلات و علم خیلی مهم است ولی عالم بی تقوا ممکن است خطرات بیشتری برای جامعه داشته باشد؛ عالم و سرباز عالم باید عمل به علم داشته باشد.
استاد هادوی بیان کرد: عوامل اجتهاد یک سری ظاهری و یک سری واقعی است؛ اولین عامل ظاهری، استعداد است و دومین عامل ظاهری پشتکار استو عامل ظاهری سوم، توشه علمی است که یک عالم باید در طول زمان آن را جمع آوری کند؛ اگر پشتکار داشتیم و توشه برگردیم حتی اگر کم استعداد هم باشیم می توانیم به اجتهاد برسیم.
وی گفت: حوزه ما پر از است خاطرات افرادی که با استعدادهای عجیب آمدند ولی پشتکار لازم را نداشتند و موفق نبودند و طلاب کم استعدادی که با تلاش شبانه روزی به مقامات بالا رسیدند؛ بسیاری استعداد ابن سینا را هم داشتند و دارند ولی چون تلاش نکردند از آن بهره ای نبردند.
استاد حوزه بیان کرد: من این را گفتم باز هم تکرار می کنم که کسی با درس خارج مجتهد نمی شود، فکر نکنید در درس خارج بنشینید مجتهد می شوید، بعضی ها می گویند آقا آدم برجسته علمی است، می گویم به چه دلیل؟ می گوید بیست سال درس آقای خوئی رفته، خب رفته باشد، مگر صرف درس رفتن ملاک است؟
وی گفت: یک طلبه قوی اندک اندک تمرین می کند بعد ملکه می شود؛ اجتهاد هم همین است که دروس و مفاهیم برای ملکه می شود وقتی ملکه شد، شما یک مسأله از مجتهد سؤال می کنی، اصلاً آن ندیده، هنوز به منابع مراجعه نکرده، می گوید خب حالا چی گفتند؟ دو سه کلمه بگویی، می گوید فتوا این است، چون ملکه اجتهاد را دارد، شما یک آیه و دو تا روایت را نصفه و نیمه و غلط می خوانی، ولی آن مجتهد فتوایش را می دهد.
این استاد حوزه در خصوص قرآن و فهم قرآن نیز اظهارکرد: همیشه ابتدای درس اصولم و ابتدای درس فقهم ده دقیقه قرآن می گویم؛ این به ظاهر هیچ ربطی به درس اصول و فقه من ندارد. اسم این درس را می گذارند تفسیر، ولی تفسیر نه به معنای اصطلاحی کلمه؛ قرآن یک روزنه ای است به عالم دیگر.
وی گفت: قرآن مثل یک پنجره است که اگر اهلش باشید آخرت را از آن طرف می بینیم؛ هدف من این است که بتوانیم از قرآن در زندگی خودمان استفاده کنیم؛ این سوال را باید مطرح کنیم که چرا انسان آمادگی هزاران حرف باطل را دارد ولی برای قرآن چنین آمادگی ندارد.
وی اظهارکرد: به تعبیر استاد حضرت امام مرحوم شاه آبادی، قرآن تنزّل علم الهی است و علم خدا عین ذات خداست، به یک معنایی، قرآن خودِ خداست که در این حد تنزل پیدا کرده که بین دو جلد قرار بگیرد تا مؤمن و کافر بتوانند ببینند این خطوط را و بخوانند این کلمات را و این معانی در ذهنشان خطور کند، حالا اگر با این حقیقت همراه شدی، پنجره ای است به سوی آسمان، نردبانی است به سوی آسمان، شما را بالا می برد.
رئیس موسسه فرهنگي رواق حكمت گفت: اینکه می گویند در آخرت به شما گفته می شود قرآن بخوان و بالا برو، نه اینکه یک چیزی که نیست را به شما تحمیل کنند؛ اصلاً قرآن همین است، اگر بخوانی می روی بالا؛ ولی ما که می خوانیم بالا نمی رویم، مشکل ماییم.
