به گزارش خبرگزاری «حوزه»، محسن حسن قدیری ابیانه امشب در کمیسون تخصصی نهمین همایش هیات های محوری و برگزیده کشور در قم با طرح این سوال که آیا کسی می داند که چه میزان از درآمد نفت نصیب مردم ایران می شود گفت: هر کسی به این سوال که با فروش کل نفت در یک سال چه میزان پول به هر ایرانی می رسد یک پاسخ می دهد که بسیاری از پاسخ ها با هم تناقضات عجیب دارند.

وی افزود: ولی برآیند همه آنها این است که اکثر مردم ایران تصور می کنند که نفت می تواند در یک سال با مدیریت درست همه مشکلات کشور را حل کند؛ مشکل دیگری که در جامعه ما رایج است این است که مردم ما حتی درک درستی از میزان اختلاس ها هم ندارند و فکر می کنند که همه به دنبال اختلاس هستند و یا میزان این اختلاس به حدی است که به راحتی می توان به پول این اختلاس ها کارهای عجیب انجام داد.

دیپلمات سابق کشورمان بیان کرد: این اشتباه محاسباتی همیشه مردم و به خصوص کشور را در شرایط سختی قرارداده است ولی  بر اساس آمارهای اعلام شده درآمد نفتی و گاز و میعانات گازی کشور در سال 96 هزار میلیارد تومان است که با تقسیم بر جمعیت کشور به هر نفری 100هزار تومان در ماه اختصاص می یابد؛نکته جالب این است که مردم ما اصلا تصوری نسبت به این ضرب و تقسیم نداشتند ولی توقعات بسیار بالا و متناقضی نسبت به این مساله داریم.

وی اظهارکرد: حال سوال این است که چرا این تصور در مردم ما شکل نگرفته است ولی توقعات نسبت به این مساله بسیار بیشتر است؛ مساله دیگر آن است که نسبت صادرات نفت هر ایرانی به نسبت جمعیت یک ایرانی و یک اماراتی به اندازه یک سال به هشتاد سال است؛ یعنی میزان صادرات نفت یک ساله یک فرد اماراتی به اندازه میزان صادارات هشتاد سال یک ایرانی است.

قدیری ابیانه با ذکر این مطلب که توهم بودجه نفتی در کشور وجود دارد و همه فکر می کنندکه اگر پول نفت درست هزینه شود همه مشکلات کشور از جمله مسکن و حوزه دفاعی و... حل می شود تصریح کرد: رفاه و بیمه و درمان و آموزش و پژوهشی بیش از 150 هزار تومان برای هر فرد هزینه می شود که بیشتر از درآمد نفت نسبت به مردم است.

وی گفت: البته دولت درآمدهای دیگری از جمله استخراج سالی دو تن طلا و فروش کارخانجات و اوراق های مشارکت و... دارد که بسیاری از آنها جزو قرض است؛ شرکت های دولتی و... اگر سود کنند 75 درصد سود خالص خود را نیز باید در بودجه عمومی وارد کنند؛ دولت نمی تواند با این سرمایه بدون ریخت و پاش و حقوق های نجومی و اختلاس ها هزینه های جاری خود را مدیریت کند.

* وابستگی ذهنی به نفت مانع بزرگ توسعه است

این پژوهشگر و نویسنده سیاسی کشور با ذکر این مطلب که اگر 8 و نیم میلیون حقوق بگیر کشور نفری یک میلیون تومان دریافتی داشته باشند سالی 100 هزار میلیارد تومان نیازداریم بیان کرد: دولت با این پول نمی تواند کشور را اداره کند؛ برای پرداخت حقوق به موقع به ناچار به استقراض از بانک مرکزی روی می آورد و پول بدون پشتوانه چاپ میکند؛ برداشت از صندوق بازنشستگی از دیگر راهکارهایی است که بدهی دولت را به 700هزار میلیارد تومان رسانده است.

این کارشناس مسایل سیاسی بیان کرد: دولت حاضر آمار بدهی ها را اعلام نکرده است؛ قرض های دولت، هر ساله در حال افزایش است چون باید سود اوراق مشارکت ها را پرداخت کنیم پس هر سال مقروض تر می کنیم؛ در دوران پیش از انقلاب پنج برابر دوران پیش از تحریم فعلی درآمد نفتی به ازای هر نفر داشتیم ولی امید به زندگی و طول عمر مردم بیش از 20 سال بیشتر شده است؛ در این چهل سال سعی شد که خط فقر تغییر یابد و ارتقای زندگی ایجاد کنیم ولی هنوز به نقطه مطلوب نرسیده ایم؛ در زمان شاه کمتر خانواده ای بود که دانشجو داشته باشد ولی امروز کمتر خانواده ای را سراغ داریم که دانشجو و یا چند دانشجو نداشته باشد.

وی گفت: مانع بزرگ ما نسبت به نفت، وابستگی ذهنی نسبت به نفت است؛ اگر کسی تصور کند که درآمد نفت ما به ازای هر ایرانی ده میلیون تومان است می توان مطالبه گر بود؛ تمام بحث های سیاسی اجتماعی کشور حول و حوش توزیع ثروت است و نه تولید ثروت؛ همه در کشورما به دنبال گرفتن پول هستند ونه تولید پول؛ نبایدتصور کنیم که با پول نفت همه مشکلات حل می شود.

*‌جنبش های مطالبه گر، نوع هزینه کردها را مطالبه کنند

وی افزود: به همین دلیل وقتی جنبش هایی می خواهد شکل بگیرد همه می خواهند مطالبه گر باشند ولی به نظر من باید ابتدا مواخذه کنیم که چرا این منابع را به این شکل هزینه کردند؛ برخی از کسانی که خود را ذخیره نظام می دانند قطعا خسارت نظام هستند؛ حقوق برخی مدیران بانکی ما چند برابر حقوق رئیس جمهور آمریکا بوده است.

این کارشناس مسایل سیاسی بیان کرد: اختلاس ها بیشتر از جیب مردم از جمله فرهنگیان بوده است؛ رئیس جمهوری اصرار دارد که همیشه از واژه اختلاس استفاده نکنید بلکه این مسایل بدهی بانکی است نه اختلاس؛ در حالی که این افراد هزار میلیاردتومان وام بدون ضمانت داده است.

قدیری ابیانه اظهارکرد: نکته دیگر این است که ذهنیت ها نسبت به اختلاس ها نیز مثل درآمد نفت غیر واقعی است؛ ضد انقلاب همیشه اعداد و ارقام اختلاس ها را غیرواقعی قلمداد می کند؛ مثلا جمع و تقسیم چند اختلاس را با عدد 240 میلیون نفر به خورد مردم می دهند؛ آنها اعداد عجیب و غریبی ارایه می دهند که با هیچ عقل سلیمی قابل فهم نیست.

وی گفت: امیرمنصور آریا به جای 3هزار میلیارد تومان هم اعدام شد و هم 5 هزار میلیاردتومان از اموال وی نیز مصادره شد؛ خاوری نیز این پول را اختلاس نکرده بود بلکه 3 میلیون دلار رشوه دریافت گرفته بود؛ متاسفانه در تاکتیک های خبری قوی عمل نمی کنیم و توهمات بسیاری برای مردم پیش می آید.

وی افزود: وقتی این گونه خبر رسانی و اطلاع رسانی می شود مردم نیز نسبت به قوه قضاییه بد بین می شوند؛ فرق بابک زنجانی با امیرمنصور آریا این بود که نفر اول پول های خود را در خارج از کشور هزینه کرد ولی نفر دوم پول های خود را در کشور سرمایه گذاری کرد و به همین خاطر به راحتی اموال او مصادره شد؛ امروز هم بسیاری به دنبال مرگ وی هستند که سرمایه های کشور را صاحب شوند و به همین دلیل به دنبال آن هستند که متضرر نشویم.

این کارشناس مسایل سیاسی بیان کرد: سیاست غربی ها این است که هر کسی که به مردم مالی و اقتصادی زد در خارج از کشور در امنیت کامل هستند؛ به همین دلیل است که وقتی خاوری از کشور فرار کرد از وی استقبال کردند؛ در حالی که باید طبق قانون وی را تحویل می دادند ولی این کار را نمی کنند؛ کار آنها به این دلیل است که سعی می کنند که ایران را سرزمینی اختلاس پرور کنند.

* در شرایط تحریم امکان سوء استفاده ها هم زیاد می شود

قدیری ابیانه اظهارکرد: در شرایط تحریم همیشه امکان سواستفاده وجود دارد؛ همیشه در دور زدن های تحریم احتمال سواستفاده افراد سست ایمان وجود دارد؛ نتیجه این است که تا زمانی که تصور می کنیم دولت به حدی پول دارد که نیازهای ما را تامین کند قطعا کار نخواهیم کرد؛ کره جنوبی با فرهنگ کار پیشرفت کرد؛ بسیاری سعی می کنند وضعیت کره شمالی و جنوبی را به رابطه با آمریکا مرتبط کنند.

وی گفت: مصر با آمریکا رابطه استراتژیک و نظامی دارد ولی اکثر جمعیت این کشور زیر خط فقر است و یک میلیون نفر در قاهره در قبرستان زندگی می کنند؛ رابطه با آمریکا همیشه قدرت زا نیست؛ کره ای ها با کار، قناعت و تعصب روی مصرف کالای داخلی پیشرفت کردند؛ در بخش اداری کشور 22 دقیقه در روز کار مفید انجام می شود؛ این میزان ساعت در کره 9 و نیم ساعت است؛ یعنی میزان کار یک کره ای 26 برابر یک کارمند ایرانی در روز است.

وی افزود: وقتی از همت و کار مضاعف سخن گفته شده همه از مسئولان توقع داشتند ولی خودمان کاری برای خودمان نکردیم؛ اصل مخاطب شعار سال، مردم ما بودند ولی واقعا این وظیفه به درستی انجام شد؟ حتی اگر دولت هم به وظیفه خود در قبال تولیدگران عمل کند ولی مردم کالای او را نخرند به هیچ وجه این تولید استمرار نخواهد داشت.

این کارشناس مسایل سیاسی بیان کرد: 27 روز تعطیلات مناسبتی در سال داریم و این درحالی است که آمریکا 7 روز تعطیل مناسبتی دارد؛ آلمانی ها بیان کردند که کشور ما کشش 12 روز تعطیلی را ندارد و به همین خاطر این تعطیلی به 10 روز رسید.

قدیری ابیانه اظهارکرد: بزرگداشت ها و یا یک جشن نباید به تعطیلی منجر شود؛ امام علی(ع) بهترین تفریح را کار معرفی کردند ولی ما فکر می کنیم که بهترین کار، تفریح است؛ کار در اسلام، عزت است ولی فیلم و سریالی نیست که از کار کردن زیاد به «سگ دو» و «جان کندن» یاد می کنند.

وی گفت: مردم ژاپن اجناس بنجل گران خود را مصرف کردند ولی با پولی که از این مسیر بدست آوردند کار خود را بهبود دادند و امروز به نماد کالای با کیفیت مبدل شده اند ولی مردم ما حاضر به این خرید نیستند؛ باید سبک زندگی و فرهنگی و فکری مردم را اصلاح کنیم؛ در ژاپن، اولین کلمه ای که به کودکان می آموزند، دویدن است، انگلیسی ها کتاب را به عنوان اولین کلمه به دانش آموزان می آموزند ولی در ایران بابا آب داد و بابا نان داد را می آموزند؛ یعنی اولین کلمه ای که آموزش می دهیم دست بگیر است.

وی افزود: هیات ها باید یک کمیته اشتغال زایی ایجاد کنند؛ در گذشته چنین کارهایی انجام می شد و متدینین دارا سعی می کردند که وسیله کار را برای جوانان فراهم کنند؛ هر پایگاه و مسجدی باید پایگاه کمیته تبلیغات اسلامی باشد. تصور نسبت به درآمد نفتی و اختلاس ها مردم غیر واقعی است و این تصورات غلط تحریک کننده و اشتغالزا است؛ مردم و هیات ها باید این مسایل را مطرح کنند تا زمینه اغتشاش را رفع کنند.