به گزارش خبرگزاری «حوزه»، تربیت فرزند از مهمترین دغدغه های خانواده های ایرانی است که در شماره های گوناگون، بخش های مختلفی از راه های تربیت صحیح را تقدیم حضور مخاطبان گرامی خواهیم کرد.

* هفت راهکار طلایی برای کنترل لجبازی کودک

امر و نهی ‌های شدید والدین نسبت به کودک باعث کاهش اعتماد به نفس در نتیجه لجبازی او می‌شود. برای پیشگیری از لجبازی کودک، محدودیت بیش از حد را کنار بگذارید

والدین با استفاده از کمی خلاقیت و ابتکار عمل می‌ توانند بدون نگرانی و عصبانیت راه حل‌های مناسبی را در برخورد با رفتارهای ناشایست کودک و بخصوص لجبازی ‌های آنها بکار ببرند.

کودکان با استفاده از لجبازی در واقع قصد نشان دادن استقلال خود را به اطرافیان داشته و معمولاً این ناسازگاری در میان کودکان 3 تا 4 ساله بیشتر است که  با روش‌های سرگرم کننده و کمی صبر و حوصله از جمله صحبت کردن موزون و آهنگین با کودک، سخن گفتن همراه با تغییر و تقلید صدا، تعریف کردن خاطرات کودکی خودتان برای او، خنداندن و سرگرم کردن کودک، می‌توانید لجبازی او را کنترل کنید.

هرگز از تنبیه بدنی و فریاد زدن استفاده نکنید و روی نکات مثبت کودک تأکید کنید.

واکنش اطرافیان به ویژه والدین که کودک از نظر عاطفی به آنها وابسته است، تعیین کننده ضعف یا شدت لجبازی در کودک می‌شود.

واکنش ‌های هیجانی، عصبی و تنبیه در برابر لجبازی می‌تواند ابعاد آن را گسترده‌تر و لجبازی را به عادتی دائمی برای کودک تبدیل کند، از سوی دیگر نیز ممکن است این رفتارهای نادرست از سوی والدین نیاز کودک به برآورده شدن حس کنجکاوی را سرکوب کند که در چنین شرایطی دیگر نباید انتظار داشت استقلال شخصیتی کودک در سنین بالاتر رشد کرده و شکل بگیرد و والدین باید بدانند لجبازی کودک خصلتی طبیعی بوده که باید پذیرفته شود، زیرا کودک گاهی اوقات به لجبازی به چشم یک بازی نگاه می‌کند و می‌خواهد والدین را در این بازی شریک کند.

کودک باید حق انتخاب داشته باشد و این انتخاب فقط به لباس، وسایل شخصی و غیره محدود نمی‌شود، بلکه هر فرد با توجه به سن و میزان درکش به درجه ‌ای از استقلال شخصیتی و اعمال نظراتش در انتخاب‌های گوناگون تمایل دارد که به همین دلیل کودکان از طریق لجبازی و پافشاری می‌ خواهند، شخصیت خود را به عنوان یک فرد مستقل تقویت کنند.

بدغذایی مشکلی رایج میان بسیاری از کودکان امروزی است؛ گاهی کودک به دلیل استفاده از انواع تنقلات چرب و شور، اشتها به غذا خوردن ندارد و در نتیجه این امر را بهانه ‌ای برای لجبازی با والدین به کار می‌گیرد در حالی که مهم‌ترین دلیل بروز بدغذایی و بی ‌اشتهایی، ناشی از مصرف تنقلات به مقدار زیاد یا در زمان نامناسب است که والدین می‌توانند این موارد را به راحتی رفع کنند.

والدین باید نظارت‌ها را در محیط منزل بر روی کودک کاهش داده و به کودک خود آزادی عمل بیشتری بدهند به این معنی که از امر و نهی‌های بی مورد به فرزندان بپرهیزند، چرا که وسواس مادر و دستورالعمل‌های شدید به بروز مشکلات عصبی و پرخاشگری کودک منجر می‌شود.

وجیهه مشهدی نبی/ روانشناس تربیتی

منبع: هفته نامه افق حوزه