به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه ، چند روز  پیش  ژنرال جوزف دانفورد از مقامات ارشد نظامی آمریکا طی اظهاراتی این مطلب را عنوان نمود که ایالات متحده آمریکا قادر به شکست طالبان در افغانستان نیست؛ دانفورد در زمانی به این واقعیت اذعان کرد که هجده سال از حضور  مستقیم نظامی آمریکا در افغانستان به بهانه ی سرکوب تروریسم در این کشور می گذرد و آمریکا هنوز با وجود سیاست کجدار و مریزی که در قبال طالبان اتخاذ کرده است، از نابودی کامل این گروه در کشور جنگ زده ی افغانستان نا توان بوده است. این در حالی است که یکی از شعارهای اصلی ایالات متحده هنگام حمله به افغانستان مبارزه و تلاش برای براندازی حکومت وحشت طالبان در افغانستان بود، اما سؤال اصلی این است که به راستی علت این ناکامی ها در مبارزه با تروریسم چیست؟ ما در ادامه تلاش خواهیم کرد به سؤال مذکور به شکل بی طرفانه ای پاسخ دهیم:

استراتژی جنگ چریکی طالبان و زمینگیر شدن نیروهای آمریکایی

نیروهای نظامی امریکایی طی این هجده سال با دشمنی نامرئی به نام طالبان جنگیده اند علت این امر آن است که طالبان پس از مدت هجده سال جنگ با نیروهای آمریکایی در طی چند سال اخیر به راهبرد نبرد چریکی روی آورده است که این استراتژی با توجه به عدم آشنایی کافی نیروهای آمریکایی به موقعیت و شرایط جغرافیایی افغانستان می تواند برای آنها بسیار مرگبار باشد. این حقیقت زمانی روشن تر می شود که نگاهی به آمار منتشر شده توسط وزارت دفاع آمریکا در خصوص میزان تلفات نیروهای آمریکایی در افغانستان از سال 2001 تا کنون بیاندازیم. این نهاد امنیتی-دفاعی آمریکا میزان تلفات نیروهای ایالات متحده از سال آغاز حمله به افغانستان را بیش از 2000 نفر ذکر کرده است. چنین آماری برای یکی از پیشرفته ترین ارتش های جهان نشان از عدم آشنایی نیروهای این کشور با شرایط نبرد در افغانستان دارد.

سیاست مبهم آمریکا در قبال طالبان و کند شدن رونیکید مبارزه با طالبان

یکی از دلایل عمده کند شدن روند مبارزه با طالبان توسط نیرهای آمریکایی و سایر نیروهای موسوم به ائتلاف بین المللی مبارزه با تروریسم سیاستهای مبهم آمریکا در قبال جنبش طالبان افغانستان می باشد ایالات متحده ی آمریکا  از سویی به تقویت نیروهای موسوم به اردوی ملی و سایر نیروهای امنیتی دولت افغانستان می پردازد و از جانب دیگر با پیش کشیدن مداوم روند مذاکرات صلح بین دولت و طالبان در این کشور زمان لازم برای تجدید قوا به طالبان را می دهد. دلیل واقعی این سیاست امریکا را بایستی در این مسئله جست و جوکرد که سیاست کلان ایالات متحده در کشورهای جنگ زده ی خاورمیانه من جمله افغانستان حفظ توازن امنیتی-سیاسی میان نیروهای دولت قانونی آن کشور و نیروهای شورشی است مشابه چنین سیاستی را در کشور سوریه نیز شاهد هستیم راز مستتر در چنین سیاستی را نیز باید در تلاش آمریکا برای استفاده از گروهای شورشی به عنوان اهرم فشار بر علیه دولت های قانونی موجود در خاورمیانه جست.

عدم محبوبیت مشکل اساسی آمریکای ها در افغانستان

مسئله ی بغرنج دیگر در فرا راه حضور نظامی مستقیم آمریکا در افغانستان وجود دارد این است که هم طالبان افغانستان و هم مخالفان آنها نیروهای آمریکایی و یا هر نیروی دیگر از هر کشور ثالثی را بیگانگانی بی ریشه در این کشور به حساب می آورند با این حساب می توان گفت آمریکا با حضورنظامی مستقیم خویش محبوبیت خود را در میان ملت افغانستان به شدت کاهش داده است. از این نکته می توان به عدم آشنایی کافی سیاست گذاران کلان ایالات متحده ی آمریکا به روحیات مردم افغانستان پی برد. بنابر آنچه گفته شد مجموعه ی علت های فوق و دلایل دیگری مانند نزدیکی طالبان به برخی از سرویس های اطلاعات نظامی کشورهای منطقه مانند آی اس آی به عنوان یکی از متحدان ایالات متحده در منطقه ی شبه قاره و آسیای میانه را دلیلی  بر عدم توفیق کافی نیروهای آمریکایی برای مبارزه با طالبانیسم در افغانستان دانست.

علی رحمانی