به گزارش خبرگزاری حوزه، ماه مبارک رمضان از مهمترین ماه ها در کلام قدسی حضرت تعالی به شمار می رود، از جمله مسائلی که این ماه را نسبت به سایر ماه ها ویژه کرده، ادعیه روزانه آن است. برای بهره بری بیشتر از دعاهای روزانه، این خبرگزاری هرساله اقدام به نشر این دعا که توسط علما و اساتید حوزه شرح و توضیح داده می شد، کرده است، امسال نیز حجت الاسلام والمسلمین رمضانی، دبیر کل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، عضو خبرگان رهبری، امام و مدیر سابق مرکز اسلامی هامبورگ به شرح دعاهای ده روز ابتدایی این ماه مبارک پرداخته است که تقدیم روزه داران می شود:
«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَهِ وَ التَّمْوِیهِ وَ اجْعَلْ لِی نَصِیبا مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ.
در این روز از خدا می خواهیم ، تیزهوشی و بیداری را روزی ما کند که فهم ما فهم درستی شود. بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَهِ وَ التَّمْوِیهِ خدایا من را در این روز از نابخردی و اشتباه کاری دورکن؛ وَ اجْعَلْ لِی نَصِیبا مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ در این روز هر خیری را برای من فراهم کن تا به آن برسم و بهرمند شوم.
شرح:
مسئله ای که باید بدان توجه داشته باشیم، این است، اگر خود روزه بدرستی صورت گیرد، یعنی انسان فرمان الهی را مورد توجه قرار دهد و امساک کند و از روزه روح و نفس بهره مند شود و در حقیقت درصدد باشد روح خودش را ارتقاء ببخشد و نفس را تربیت کند، همین مسئله سبب می شود که انسان به خود واقعی برسد، خودش را بیشتر بشناسد و نسبت به خود بیشتر آشنا شود.
آثار روزه
همین شناختن خود، آثاری به دنبال خواهد داشت، یکی از آثار روزه این است که انسان فهمش قوی و صاحب معرفت می شود. وقتی انسان به این مرحله رسید، بسیاری از مسائل را خوب می فهمد، نسبت به خدا، هستی، خود و انسان های دیگر شناخت بهتری پیدا می کند، آگاه می شود و می فهمد، کجا مشغول زندگی است.
معصوم فرموده اند که خدا رحمت کند کسانی را که بفهمند از کجا هستند، در کجا زندگی می کنند و به کجا خواهند رفت. فهم این مسائل می تواند در سیر زندگی انسان و در رشد زندگی مفید و مؤثر باشد. خدا این همه نعمت را برای چه امری در اختیار قرار داده است. در حدیث قدسی آمده است « جعلت الاشیاء لکم و جعلتک لاجلی ... همه چیز را برای تو قرار دادیم، ولی و جعلتک لاجلی »یعنی تو برای این قرار داده شدی که به این قرب و صفات برسی و از صفات الهی و از صفت علم، قدرت، حکمت برخوردار شوی و کار تو حکیمانه و عالمانه و اساس معرفت باشد. بدانی چه کار می کنی، وقتت تلف نشود، چرا که وقت و عمر ارزان بدست نیامده است.
زمانی که انسان عمر و وقت را به عنوان شکار بدست گرفت، اگر استفاده نکند، آن وقت از بین خواهد رفت. عمر کوتاه است اگر انسان درک، فهم و بینایی لازم نسبت به خود، خالق و دیگران نداشته باشد و نتواند ارتباط درست را برقرار کند که اولین ارتباط با خود است، همه چیز به راحتی از بین خواهد رفت. بنابراین ما باید قدرت فهم را بدست بیاوریم تا ابتدا با خود ارتباط برقرار کنیم.
سفاهت و تنویه
از جمله چیزهایی که باعث می شود انسان همه چیزش را از دست بدهد، سفاهت و تنویه است یعنی انسان، نابخردی، کار سفیهانه و اشتباه کاری کند، این چیزی است که انسان را از مسیر دور و منحرف می کند.
بالاخره در این دنیایی که آمدیم و در این عمر کوتاه باید زیرکی خودمان را نشان دهیم و برای فهم این امر از همه فرصت ها و موقعیت ها بهره مند شویم و استفاده کنیم.
پیامبر اسلام فرمودند: أَلاَ أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْیَسِ اَلْکَیِّسِینَ وَ أَحْمَقِ اَلْحُمَقَاءِ آیا شما را خبر دهم که زیرک‌ترین انسانها کدام افراد هستند و آنهایی که از همه بیشتر حماقت دارند چه کسانی هستند؟ گفتند قَالُوا بَلَی یَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ أَکْیَسُ اَلْکَیِّسِینَ مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ وَ عَمِلَ لِمَا بَعْدَ اَلْمَوْتِ وَ أَحْمَقُ اَلْحُمَقَاءِ مَنِ اِتَّبَعَ نَفْسَهُ هَوَاهُ رسول الله . فرمودند "کیس" کسی است که نفس خودش را محاسبه کند؛ اگر بدرستی نفس را محاسبه کند، سود می‌برد و اگر غفلت کند، خسران می برد « بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام , جلد۶۷ , صفحه۶۹»،
استفاده از عمر
و فرمودند، حَاسِبْ نَفْسَکَ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبَ فَإِنَّهُ أَهْوَنُ لِحِسَابِکَ غَداً وَ زِنْ نَفْسَکَ قَبْلَ أَنْ تُوزَنَ وَ تَجَهَّزْ لِلْعَرْضِ الْأَکْبَرِ« ابن طاووس، علی بن موسی- شهید ثانی، زین الدین بن علی، محاسبة النفس، محقق، مصحح، شهید ثانی، زین الدین بن علی، کفعمی، ابراهیم بن علی، ص 13، مرتضوی، تهران، چاپ چهارم، 1376 ش».
عَمِلَ لِمَا بَعْدَ اَلْمَوْتِ و کار انجام دهد و در میدان عمل حضور داشته باشد ولی برای ابدیت خودش . انسان می تواند برای بازسازی نیت و درون و رسیدن به قدرت فکر و تنویه و بیداری آنها را جهت بدهد.
"و أَحْمَقُ اَلْحُمَقَاءِ " ؛ آنهایی که در مسیر حماقت قرار می گیرند کسانی هستند که مَنِ اِتَّبَعَ نَفْسَهُ هَوَاهُ یعنی پیرو هوای نفس خود می باشند و اینها که پیرو هوای نفس اند و خواسته الهی را کنار می گذارند، کسانی هستند که زندگی را باخته اند و نتوانسته اند از این روزها استفاده کنند.
درک مهمانی در این روزها و ساعت ها به این است که به بیداری فهم و قدرت بیفزاییم و زمانی که فهم بیاید، به دنبالش معرفت و محبت خواهد آمد و زمانی که محبت الهی بیاید، اطاعت هم می آید و انسان خودش را به او می سپارد. زمانی که این دل‌سپاری نسبت به خدای بزرگ برای انسان بدست بیاید، قطعا این انسان کسی است که زندگی را برده و در مسیر زندگی به درستی قرار گرفته است.
313/40
