به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، چندی پیش، رهبر معظم انقلاب اسلامی، در دیدار مسئولان و دست‌اندرکاران حج، با اشاره به تخریب گسترده‌ی آثار اسلامی در مکه و مدینه توسط دولت سعودی به بهانه‌ی توسعه‌ی حج، از این روند به‌شدت انتقاد کرده و فرمودند: «در حالی‌که کشورهای مختلف از آثار تاریخی خود با دقت محافظت و حتی گاهی برای پُربار نشان دادن تاریخ و گذشته‌شان، آثاری را جعل می‌کنند، تاکنون آثار اسلامی زیادی در مکه و مدینه تخریب شده است».

تخریب اماکن و مرقدهای مطهر ائمه اهل بیت(ع) در مکه مکرمه از سال ۱۳۴۴ه.ق با تهیه فتواهای جعلی از مفتیان وابسته به آل سعود و اجبار برخی از علما در دستور کار این رژیم کودک کش که عنوان خادم الحرمین را یدک می کشد، بوده است.

از آن زمان تا کنون بسیاری از اماکن مذهبی و تاریخی ارزشمند همچون محل ولادت پیامبر(ص)، خانه حضرت خدیجه(س) و تخریب مساجد تاریخی به بهانه پروژه توسعه فضای زیارت حجاج تخریب شدند و شهر مکه شبیه به شهرهای اروپایی و آمریکایی شده است.

"ضیاء الدین ساردر" پژوهشگر مسلمان انگلیسی در این باره به روزنامه فرانسوی "لوبوان"  گفت: شهر محل تولد پیامبر (ص) را به دیزنی لند شبیه کرده‌اند و نظام حاکم در عربستان، به تدریج همه آثار تاریخی در مکه را محو کرده است.

وی خاطرنشان کرد که از دهه هفتاد شاهد تخریب برنامه ریزی شده تاریخی ترین و مقدس ترین اماکن اسلامی بوده است، منزل حضرت خدیجه همسر پیامبر، پس از یافتن آثار آن در سال ۱۹۸۹ هنگام آماده سازی منطقه تخریب شد تا در آنجا سرویس بهداشتی عمومی ساخته شود.

بر اساس پژوهشهای صورت گرفته در واشنگتن، از آغاز ساخت و سازها در نیمه‌های دهه نود میلادی در مکه و مدینه، بیش از ۹۵ درصد از ساختمان‌هایی که  صدها سال عمر داشتند تخریب شده‌اند ، این اقدامات با موافت و فتوای علمای وهابی سعودی انجام شده است.

در مکه، خانه‌ای که پیامبر (ص) در شعب بنی هاشم نزدیک به حرم در آن متولد شده بود، ویران و کتابخانه‌ای به جای آن ساخته شد. اخیرا نیز ورود حجاج به این مکان برای زیارت ممنوع شده است، به این بهانه که هنوز ثابت نشده است پیامبر دقیقا در همان مکان متولد شده باشد.

در مدینه نیز بناهای قبرستان بقیع تخریب شد و مسئولان سعودی حتی با بستن این قبرستان، مانع ورود زائران به آن شده اند. شاید تاریخ این گستاخی های گسترده به تخریب قبور ائمه بقیع در سال ۱۳۴۴ ه.ق بازگردد که آل سعود با فتواهای اجباری از برخی علمای مدینه دست به چنین جنایتی زد.

"محمد امین نجف" نویسنده و محقق درباره ماجرای این جنایت تاریخی و توجیهات آل سعود  نوشت؛ "بعد از آنکه آل سعود بر مکه مکرمه و مدینه منوره و مناطق اطراف آن در سال ۱۳۴۴ه.ق تسلط پیدا کردند؛ در اندیشه وسیله و دلیلی برای از بین بردن مرقدهای مقدس در بقیع و محو آثار اهل بیت(ع ) و صحابه بودند.

از ترس خشم و غضب مسلمانان در حجاز و در تمام کشورهای اسلامی و برای اینکه کار مجرمانه شان را توجیه کنند از علمای مدینه منوره در خصوص حرمت ساخت بنا بر روی قبور استفتا کردند.

اجبار علما بر صدور فتوای تخریب قبور ائمه بقیع(ع)

آنها استفتائی نوشتند و به قاضی القضاة وهابی سلیمان بن بلیهد دادند تا از علمای مدینه استفتایی بگیرد. پس در ابتدا علما را جمع کردند و با آنها بحث نمودند و تحت تهدید و ارعاب علما این استفتا را در خصوص حرمت ساخت بنا بر قبور را امضا کردند تا تاییدی با شد بر اقدام گروهی که استفتا را نوشته بودند.

با استناد به این جواب و با این توجیه شرعی حکومت آل سعود اقدام به تخریب قبور ائمه ،صحابه و تابعین نمود که این در حقیقت اهانت آنها به آل پیامبر(ص) محسوب می شود و نیروهای وهابی در ۸ شوال ۱۳۴۴ه.ق به سرعت به تخریب قبور ائمه بقیع(ع) و صحابه در این مکان پرداختند و آن را با خاک یکسان کردند و تغییر کاربری دادند و آنجا تبدیل به مکانی که زیر پا باشد و مورد بی احترامی قرار بگیرد تبدیل کردند.

غارت اشیای با ارزش حرم ائمه بقیع به دست آل سعود

و هر آنچه در آن حرم مقدس بود را به غارت بردند از جمله فرش و هدایا و آثار قیمتی دیگر و این مزار مقدس را به زمین و بیابانی ویران شده تبدیل نمودند.بعد از انتشار خبر تخریب قبور مسلمانان در تمام جهان این عمل جنایتکارانه را محکوم کردند؛ جنایتی که توهین به اولیای خدا است و تخریب منزلت آل رسول الله (ص) و صحابه است.

روزنامه ام القری شماره۶۹ در ۱۷ شوال ۱۳۴۴نص استفتا و جوابیه آن را منتشر کرد؛ گویی که جواب استفتا تاکیدی بر تخریب قبور داشته و تاریخ صدور فتوای علمای مدینه ۲۵رمضان ۱۳۴۴بوده این اقدام موجب بر انگیختن خشم مسلمانان و افکار عمومی  شد و آنها با این جوابیه آرام نشدند؛ نه در داخل حجاز و نه در جهان اسلام و همچنان  تکذیب فتوا ادامه می یافت؛ چرا که مغایر شریعت و احکام اسلام بود.

این نویسنده در بخشی از یادداشت خود نوشته است، ای کاش می دانستم قبل از این تاریخ علمای مدینه که مانع بنا بر قبرها و واجب دانستن نابودی این مزار ها بودند، کجا حضور داشتند و برای چه در طی این قرن ها از صدر اسلام و ما قبل از اسلام و تا زمان ما ساکت بودند.

آیا قبور شهدا و صحابه پیش از این بنا و ساختمان نداشتند؟ آیا این اماکن و مزارهای تاریخی موثق برای صحابه وجود نداشت؟ مثل مکان تولد پیامبر(ص) و تولد حضرت زهرا (س) و قبر حوا و قبه و گنبدی که داشتند، وجود نداشت. پس امروز  قبر حوا کجاست؟آیا این مکان هدیه ای با ارزش که دلالت بر جای مرگ اول زن در تاریخ بشریت بود به حساب نمی آمد؟ مسجد حمزه در مدینه و مزاری که برای او بود الان کجاست و ده ها مکان مذهبی و با ارزش دیگر.

وی با استناد به دلایلی از قرآن کریم می نویسد؛ اگر از قرآن کریم پیروی کنیم، مشاهده می کنیم که قرآن مومنان را با ساخت بنا بر قبورشان گرامی داشته و این امر شایعی بین امت های گذشته پیش از ظهور اسلام بوده و قرآن درباره اصحاب کهف صحبت می کند زمانی که بعد از ۳۰۹ سال بعد از انتشار توحیدشان و پیروزی بر کفر برای آنها بنایی ساخته شد.

بر اساس گفته قرآن؛ در این زمینه مردم دو گروه شدند ؛گروهی که گفتند برای اصحاب کهف بنایی بسازیم تا یاد آنها جاودان شود و گروهی که کافر بودند و شاهدیم که مومنان پیروز شدند و اراده آنها تحقق پیدا کرد و ساختمان و مسجدی در جوار قبور آنهایی که عبادت غیر خدا را نپذیرفته بودند بنا کردند تا آنجا مکانی شد برای عبادت خداوند متعال.

اگر ساخت بنا و مسجد در کنار قبور مسلمانان نشانه شرک بود پس چرا مومنان چنین پیشنهادی را دادند و چرا قرآن کریم این پیشنهاد را یادآوری می کند بدون آنکه آن را نقد و یا رد کند؟ آیا این دلیلی نیست بر مجوز این کار و قرآن فرمود: قَالَ الّذِینَ غَلَبُوا عَلَی أَمْرِهِمْ لَنَتّخِذَنّ عَلَیْهِم مّسْجِداً.

 پس این گزارش از قرآن کریم بر این پیشنهاد صحه می گذارد و بنای مسجد در کنار قبور مومنین دارای حجت شرعی است.

و این دلالت بر این دارد که سیره مومنان موحد در جهان بر ساخت بنا بر روی قبور سنتی جاری بوده و نوعی تقدیر از صاحب قبر به حساب می آمده و برای تبرک جستن به صاحب قبر که دارای منزلت عظیم نزد خداوند بوده ، برای همین مسجد در جوار قبور بنا می کردند و قبور اصحاب کهف مرکزی برای تعظیم و احترام شد.

 و همچنان این حالت و این سیره موجود بود تا در عصر و زمانه ما برای قبور بزرگان ،پادشان و افرادی که با ارزش و جاودان بودند مقبره ایجاد می کردند؛ پس اینجا این سوال مطرح است آیا پاک تر و جاودانه تر از ذریه رسول الله(صلی الله علیه وآله) کسانی آیه تطهیر" اِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً" برای آن ها ناز شده ،وجود دارد؟

در حال حاضر پروزه تخریب اماکن مقدس در مکه و مدینه به دست آل سعود ادامه دارد و این امر با حمایت و پشتیبانی طراحان انگلیسی صهیونیستی اتفاق می افتد.

رئیس سابق رژیم صهیونیستی در کتاب خود با عنوان "الدونمة" آورده: برخی از گروه‌های دینی هستند که همچنان خودشان را از بنی‌اسرائیل می‌دانند. آنها حالا به دنبال اقامه شعائر دین یهودند. سامری ها بخشی از این افراد هستند. طایفه مهم دیگری نیز وجود دارد که وهابیون هستند، آنها در ظاهر مسلمانند، اما در عمل و به صورت مخفیانه شعائر دین یهود را برپا می‌دارند.

خطر تخریب حرم حضرت محمد(ص)

در صورت عدم اعتراض جدی مسلمانان به اقدامات آل سعود ممکن است گستاخی های این رژیم کودک کش ادامه یابد و دست به تخریب حرم حضرت محمد(ص) بزنند.

روزنامه الاخبار لبنان در مقاله ای به قلم "ناهض حتر" نوشت، عربستان سعودی تصمیم گرفته مرقد مطهر حضرت محمد (ص) و سه مسجد تاریخی را در شهر مدینه منوره تخریب کند.
با این تصمیم آخرین آثار و میراث تاریخی در معرض نابودی قرار گرفته است تا ساختمان های جدیدی جایگزین آنها شود. عربستانی ها تصمیم تخریب مرقد پیامبر اسلام را با بهانه طرح توسعه و ساخت مسجدی بزرگ توجیه کرده اند.

شاید ۸ شوال که در تقویم مسلمانان که یادآور جنایت تاریخی تخریب قبر ائمه بقیع (ع) است ، فرصتی برای مسلمانان و محققان و افراد تاثیر گذار اجتماعی و سیاسی در جهان اسلام باشد تا به هر شکل ممکن بتوانند جلوی این تجاوزات بی شرمانه که همچنان در شهر های مذهبی جهان اسلام خصوصا مکه و مدینه به وضوح دیده می شود را بگیرند و فریاد اعتراض خود را به سازمان میراث جهانی یونسکو برسانند.