به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در قزوین، حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی‌نیا پیش از ظهر امروز در جمع کارکنان مرکز مدیریت حوزه علمیه قزوین به ضرورت پرهیز از عجب در وجود انسان پرداخت و گفت: انسان ها در هر موقعیت و جایگاهی که قرار دارند با آنچه که باید به آن برسیم خیلی فاصله دارند، لذا خودبزرگ بینی همان جهل انسان نسبت به استعدادها و عدم شناخت از خود او است.
مدیر حوزه علمیه قزوین بیان کرد: عُجْب آن است که انسان به سبب کمالی که در خود می‌بیند، خود را بزرگ شمارد خواه واجد آن باشد یا خیال کند که واجد کمال است.
وی با اشاره به این حدیث از امام صادق(ع) که می فرمایند: «مَنْ دَخَلَهُ اَلْعُجْبُ هَلَکَ»، افزود: عُجب از جمله رذائل اخلاقی است که اهل علم و عمل بیشتر به آن مبتلی می شوند و برای آنان خطرناک تر است.
حجت الاسلام والمسلمین سبحانی نیا عنوان کرد: کسی که گرفتار صفت رذیله عُجب است به کمالات دیگران توجهی ندارد و بدین خاطر در نفس خودش احساس رضایتمندی از خود می کند و به خود می بالد و در نتیجه فراموش می کند که او از خودش هیچ ندارد و همه چیزش از خدا است.
وی ادامه داد: عجب و خودبزرگ‌بینی طاعات و عبادات را در نظر انسان بزرگ می کند و باعث می شود که انسان به خاطر عباداتش بر خدا منّت نهد و همین امر سبب تباهی اعمالش می شود، بنابراین اهل علوم و عمل بیشتر در خطر ابتلاء به خودشیفتگی و عجب قرار می گیرند.
مدیر حوزه علمیه قزوین تصریح کرد: این که فرد اعمال بد خود را به غلط خوب دیده و به آن می بالد، از این رو در صدد اصلاح خویش بر نیامده و کاستی هایش رو به فزونی خواهد بود.
وی اظهار کرد: اگر کسی بخواهد در مقام معالجه خود برآید و جان خود را از این مرض مهلک نجات دهد، آیات قرآن کریم، روایات معصومین(ع) و علمای علم اخلاق راه هایی را برای علاج این مرض روحی بیان کرده اند.
انتهای پیام
