به گزارش خبرگزاری «حوزه» در قزوین، با مرور داستان ها و نقل های تاریخی به این نتیجه می رسیم که پهنه مینودری قزوین از دیرباز سرزمین تولد و پرورش علمای بزرگ اسلام بوده است و این مهم تا به جایی پیش رفته که همواره در کنار نام قزوین پیشوند عالم خیز بودن آن هم به کار رفته است.
با نگاهی به تاریخچه این شهر مذهبی و توجه به زندگینامه شخصیت های فقهی و اسلامی نظیر علامه سید ابوالحسن رفیعی، آیت الله سید ابوتراب ابوترابی، علامه سیدموسی زرآبادی، آیت الله سید ابراهیم موسوی، آیت الله سیدابوالحسن، آیت الله میرزا ابوالقاسم بن ملا محمد تقی(شهید ثالث) و سایر علما و شخصیت های مذهبی قزوین می توان بر عالم خیز بودن این شهر کهن تصدیق کرد.
این مهم در حالی است که مقام معظم رهبری در سفر خود به قزوین درباره وجود علما و فضلا در این شهر می فرماید: در جایی خواندم که نتیجه‌ی آنچه از مطالعات مربوط به قزوین و استان قزوین به‌دست می‌آید، این است که به قدری از این شهر شخصیتهای برجسته، از فقیه و حکیم و طبیب و ریاضیدان و مورّخ و هنرمند برخاسته که اگر کسی بخواهد اسم همه‌ی آنها را بگوید، اقلاً دو سه ساعت وقت لازم است! شما جوانان اهل قزوین، شما دختران و پسرانی که در این فضای اقلیمی و فرهنگی تنفّس و رشد می‌کنید، به این سابقه‌ی کهن تکیه کنید"، که این مهم نشان دهنده عالم خیز بودن این شهر است.
دفتر نمایندگی خبرگزاری حوزه در استان قزوین در سلسله گزارش هایی هر هفته علمای این خطه از ایران اسلامی را معرفی و زندگینامه آنها را به صورت مختصر شرح می دهد تا مردم و به ویژه جوانان و نوجوانان با گذشتگان و عالمان خود بیش از پیش آشنا شوند.
در هشتمین قسمت از این گزارش ها، به معرفی علامه شیخ ابراهیم ورکرودی قزوینی است که در دوران زندگی خود خدمات زیادی را در زمینه علمی و تبلیغاتی انجام داده است.
زندگینامه
آیت الله شیخ ابراهیم ورکرودی قزوینی سال ۱۲۹۸ هجری قمری مطابق با سال ۱۲۶۰ شمسی در ورک رود از دهستان دودانگه بخش ضیاءآباد قزوین متولد شد و پس از تحصیل مقدمات و فراگیری ادبیات عرب و قرآن در سال ۱۳۱۰ قمری به قزوین آمد.
تحصیلات
آیت الله شیخ ابراهیم ورکرودی قزوینی پس از عزیمت به قزوین چندین سال نزد اساتید بزرگ آن زمان به فراگیری فقه، اصول و معارف اسلامی پرداخت.
از اساتید ایشان می توان از مرحوم علامه سید موسی زرآبادی، علامه سید هبه الله تلاتری، مولی علی اکبر سیادهنی و مولی علی اکبر جلوخانی نام برد.
او برای ادامه تحصیل و تکمیل علم و دانش در سال ۱۳۲۵ هجری قمری به نجف اشرف مهاجرت کرد و از دروس آخوند خراسانی و سید محمدکاظم یزدی صاحب «عروه الوثقی» استفاده کرد.
وی پس از حضور در نجف اشرف و بهره مندی از کلاس های درس اساتید مختلف در سال ۱۳۳۸ هجری قمری به قزوین مراجعت و مورد توجه علماء، طلاب و متدینین قرار گرفت.
علامه شیخ ابراهیم ورکرودی قزوینی بعد از گذشت نزدیک به پنج سال از سپری کردن اوقات خود در قزوین، اعراض و به مسقط الراس خود رفت و تا آخر عمر در نهایت زهد و ورع زندگی کرد.
برخی از آثار
از آیت الله شیخ ابراهیم ورکرودی قزوینی آثار مهم و معروفی بر جای مانده است که مهم ترین آنها تقریرات اصول مرحوم خراسانی، تقریرات فقه مرحوم یزدی و سرح معالم-حاشیه بر شرح لمعه- و حاشیه بر مباحث الفاظ کفایه الاصول می باشد.
وفات
این بزرگ مرد تاریخ قزوین، ایران و اسلام در سال ۱۳۷۹ هجری قمری برابر با سال ۱۳۴۰ شمسی وفات یافت.
انتهای پیام
