به گزارش خبرگزاری حوزه از قزوین، از پیامبر گرامی اسلام روایتی وجود دارد که در آن حضرت می فرمایند: «علما را گرامی دارید که آنها وارثان پیامبرانند و هر که آنان را احترام نماید، خدا و رسولش را احترام نموده است»که این روایت نشان دهنده اهمیت شناخت دانشمندان، علما و اهمیت تأثیرپذیری از آنان است.
با مرور داستان ها و نقل های تاریخی به این نتیجه می رسیم که پهنه مینودری قزوین از دیرباز سرزمین تولد و پرورش علمای بزرگ اسلام بوده است و این مهم تا به جایی پیش رفته که همواره در کنار نام قزوین پیشوند عالم خیز بودن آن هم به کار رفته است.
با نگاهی به تاریخچه این شهر مذهبی و توجه به زندگینامه شخصیت های فقهی و اسلامی نظیر علامه سید ابوالحسن رفیعی، آیت الله سید ابوتراب ابوترابی، علامه سیدموسی زرآبادی، آیت الله سید ابراهیم موسوی، آیت الله سیدابوالحسن، آیت الله میرزا ابوالقاسم بن ملا محمد تقی(شهید ثالث) و سایر علما و شخصیت های مذهبی قزوین می توان بر عالم خیز بودن این شهر کهن تصدیق کرد.
نمایندگی خبرگزاری حوزه در استان قزوین در نظر دارد در سلسله گزارش مبسوط هر هفته علمای این پهنه را معرفی و زندگینامه آنها را به صورت مختصر شرح دهد تا بدین وسیله مردم و به ویژه جوانان و نوجوانان با گذشتگان و عالمان خود بیش از پیش آشنا شوند.
در نخستین قسمت به معرفی آیت الله سید موسی زرآبادی پرداخته می شود که آوازه اش در دوران زندگی و پس از مرگ در سراسر کره خاکی پیچیده است.
زندگینامه
آیت الله سید موسی زرآبادی در سال ۱۲۹۴ هجری قمری چشم به جهان گشود و پس از دوران کودکی به تحصیل علوم اسلامی در قزوین و تهران مشغول شد.
اساتید
ایشان در محضر اساتیدی بزرگی چون آیت الله حاج ملاعلی ایزدی سیاه دُهنی، فاضل میرزا حسن کرمانشاهی، سیدشهاب الدین شیرازی، حاج شیخ فضل الله نوری، میرزا ابوالحسن جلوه و سایر علما و فضلای آن عصر بهره برد.
از مرحوم زرآبادی ۱۶ اثر برجا مانده است که از جمله مهم ترین آنها می توان به تقریرات فقه و اصول، تعلیقه بر بخشی از رسائل، حاشیه بر کفایه اصول جلد یک و دو، حاشیه بر شرح اشارات، اصول دین، کتاب دعا و ... اشاره کرد.
وفات
ایشان پس از عمری خدمت به دین مبین اسلام و تربیت شاگردان برجسته، در سال ۱۳۵۳ هجری قمری درگذشت و پیکر مطهرش در صحن امامزاده حسین (ع) قزوین به خاک سپرد.
انتهای پیام
