به گزارش خبرگزاری حوزه ، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید عباس نبوی(از دانشجویان خط امام) به مناسبت ۱۳ آبان در صفحه مجازی‌اش نوشته است:
هو الحق
میلاد پیامبر گرامی اسلام (ص) و امام جعفر صادق (ع) را تبریک می گویم.
یوم الله سیزده آبان روز مقابله با استکبار گرامی باد.
چهل سال است در سالگرد سیزده آبان، از بنده سئوال می کنند که آیا تصرف لانه جاسوسی آمریکا در سال ۵۸ کار لازم و مفیدی بود؟ و آیا به تبعات و هزینه های آن می ارزید؟
پاسخ را از مطالب مطرح شده در جلسه ساعت ۷ صبح روز ۱۳ آبان ۵۸ در دفتر انجمن اسلامی دانشگاه تهران می دهم؛ نیم ساعت قبل از حرکت حدود ۱۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به سوی لانه جاسوسی!ا
من در آن زمان دانشجوی مهندسی مکانیک در دانشکده فنی دانشگاه تهران و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بودم؛ بخشی از آماده سازی جلسه برعهده بنده بود.
ابتدا مرحوم رحمان دادمان برنامه حرکت را توضیح داد: "ساعت ۸ چهار راه بهار شیراز تجمع می کنیم، بچه های انجمن های دانشگاه های شریف و پلی تکنیک و ملی هم به ما ملحق می شوند، به طرف درب لانه حرکت می کنیم و سعی می کنیم وارد لانه بشویم و تحصن می کنیم و در خواست استرداد شاه از آمریکا را اعلام می کنیم، ممکن هست درگیری پیش بیاید و آمریکایی ها چند نفر از بچه ها را شهید کنند".
حبیب الله بیطرف و مرحوم شمس الدین وهابی هم نکاتی را مطرح کردند.
در مورد محتوای حرکت بحث شد که ماه هاست آمریکا به حمایت و تجهیز ایادی خود ادامه می دهد و خطرات متعددی متوجه انقلاب کرده و می کند؛ اگر از همین ابتدا تودهنی نخورد، به احتمال قوی بر امواج سوار خواهد شد و انقلاب از دست خواهد رفت.
بعد از نیم ساعت بحث و گفتگو، رحمان گفت: "بچه ها فکرهاتون را بکنید، هر کس اهل خطر نیست، نیاید"
رحیم صالحی گفت: "بخدا دوست دارم در این راه شهید شوم؛ اگر شهید شدم جنازه ام رو روی دست بگیرید و توی خیابون ها بچرخانید".
هیچ کس جا نزد! ساعت ۸ صبح همه به صورت انفرادی خودشان را به چهارراه بهار شیراز رساندند، اهمیت این حرکت تاریخی برای همه کاملاً آشکار بود؛ ساعت ۱۰ صبح در لانه جاسوسی بودیم و آمریکا بزرگ ترین تودهنی مردمی و تاریخی را از فرزندان ملت ایران خورد.
و امروز! آمریکا در موقعیتی قرار گرفته که توان پاسخگویی به ضربه کوبنده عین الاسد را ندارد!!ا
سبحان الله؛ از کجا به کجا رسیده ایم؛ امداد الهی از این واضح تر و آشکارتر؟!ا
ملت ایران پای عزت و افتخار کشور و نظام ایستاده است؛ به شرطی که مدیریت نظام، ملتزم و وفادار به عدالت برنامه محور باشد.
در آینده تاریخ خواهند نوشت که ملت ایران یک تنه در مقابل نظم تک قطبی جهانی ایستاد و آن را تغییر داد!! البته هزینه ها سنگین است!
