خبرگزاری حوزه | هدف از علم آموزی و کسب معرفت رسیدن به مقام عبودیت و کرنش در برابر حق تعالی و نظام توحیدی و ولایی است.
در این مسیر، حفظ الفاظ به تنهایی کفایت نمی کند و تطبیق عملکرد با دانسته ها است که عیار منزلت عالم را نشان می دهد.
قطعا در سیر علمی و معرفتی احساس استقلال از ذات خدای عزوجل و بی توجهی به انابه دائمی به درگاه ربوبی انسان را از مجد بندگی دور می کند و چه بسا توهم وصل و عرفان را به شخص منتقل می کند.
چه انسان هایی که عمرشان را در علم آموزی و تلمذ در محضر بزرگان عرفان گذراندند ولی به خاطر غفلت و تعصب و کبریائی پنهان و حسادت مخفی با ولی خدا در افتادند و در زمین دشمن خدا بازی کردند.
چه نیکو فرمود مولای موحدان و مومنان علی علیه السلام: ایمان یا مستقر است و یا مستودع.
ایمان مستقر ایمان برخاسته از مبانی مستحکم و ریشه های عمیق معرفتی که بادهای سهمگین ضلالت زا نمی توانند آنرا متزلزل کنند.
ایمان مستودع ایمانی است امانت داده شده که شرط دوامش، مراقبت و انابه دائمی و تضرع دائمی به درگاه ربوبی است تا آنرا برای فرد حفظ کند و نگه دارد.
ما که نمی دانیم ایمانمان از کدام سنخ است پس لاجرم باید بگوییم:
خدایا مرا هدایت کن وانگهی در مسیر هدایت ثابتم کن و لحظه ای مرا به حال خودم وامگذار و ذره ای زنگار در ایمانم پدید نیاور و از دزد ایمان یعنی نفس اماره و شیطان حفظم نما.
اظهارت فردی که در علم و اخلاق و معرفت شهره بود درباره شخصیت ممتاز و بی بدیل زمانه حضرت امام خامنه ای مد ظله شدیدا متأثرم کرد و سخت نگران که مبادا من هم دچار چنین وضعی شوم.
کاش این فرد معلوم الحال کمی فکر می کرد و متوجه می شد که اگر سکانداری امام خامنه ای در هدایت امت اسلامی نمی بود، الآن اثری از تحول و بیداری و ظلم ستیزی نبود.
او باید فکر می کرد که اظهارات او کدام جبهه را تقویت می کند:
جبهه حق را یا جبهه باطل را.
کمی بنگرد و ببیند که دشمنان اسلام و منافقان و دشمنان ایران اسلامی چگونه از سخنان او استقبال کردند!؟
به فرموده مولا علیه السلام:
فعلکم یطمع فیکم الاعداء/ کارتان طوری است که دشمن در شما طمع می کند.
مجد و عظمت یک عالم به حرکت او در تقویت نظام توحیدی بستگی دارد.
اگر کسی با ولایت در افتاد نه تنها امجد نیست که مجد ندارد و "هذا خسران مبین"؛ پس او محترم نیست بلکه محروم است!
اعاذنا الله و ایاکم من مضلات الفتن و من الضلالة بعد الهدایة.
به قلم: محمد علی فتحی
