رقیه درویشی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در سالروز میلاد امام محمد باقر(ع) پنجمین ستاره تابناک امامت و ولایت اظهار داشت: حضرت در کنار نهضت علمی شاگردان بسیار برجسته ای تربیت کردند.
وی با اشاره به اینکه زندگی امام باقر به دو بخش ایام امامت پدرش امام سجاد(ع) و بخش دیگر ایام امامت خود حضرت است گفت: این امام معصوم در زمان پدر ۳۵ سال از دریای بیکران علم و مکتب اهل بیت بهره بردند و در زمان خودشان ۲۰ سال امامت را بر عهده داشتند.
این استاد، افزود: این حضرت در این مدت این فرصت را پیدا کردند تا حکومت علمی خویش را بنیانگذاری کنند و در دانشگاه دین به تعلیم و تربیت بپردازند.
وی به روایتی از آخرین وصیت امام سجاد(ع) اشاره کرد و گفت: در تاریخ نقل شده است که این امام فرمودند که هنگام وفات پدرم فرا رسید مرا به سینه خود چسباند و گفت پسرم میخواهم تو را به چیزی وصیت کنم که پدرم در واپسین لحظات زندگی مرا به آن وصیت کرد بر سر حق استوارانه بایستد و شکیبایی کن هر قدر تلخ و ناگوار باشد.
درویشی ادامه داد: این کلام حضرت برای همه شیعیان در هر زمانی، بهترین راه و مسیر است تا زندگی را درست درک کنند و وظایفت خودشان را انجام دهند چون یکی از وظایف ما این است که حق را بشناسیم پای حق بایستیم و از آن دفاع کنیم.
وی تاکید کرد: اگر اکنون شیعیان در دنیا تحت فشار هستند این تاریخی است که همیشه با شیعه و کسانی که از حق و دیانت دفاع می کردند وجود داشته است.
استاد حوزه، با اشاره به روایتی از حضرت امام محمد باقر(ع) درباره تحلیل اوضاع سیاسی شیعه گفت: آمده است: «ما اهل بیت از ستم قریش و صف بندی آنان در برابرمان چه ها کشیدیم و دوستان و شیعیان ما نیز از دست مردم چه ها دیدند. رسول خدا(ص) به هنگام ارتحال از دنیا، اعلان کردند، که ما نسبت به مردم از خودشان اولی تریم، ولی قریش پشت به پشت کردند تا این امر را از معدن و محور آن خارج ساختند و حق ما را تصاحب کردند. حکومت در میان قریش دست به دست گردید تا اینکه دوباره به ما اهل بیت(ع) بر گردانده شد، ولی مردم بیعت ما را شکستند و بر علیه ما تدارک جنگ دیدند، به طوری که امیرالمومنین علیّ بن ابی طالب(ع)، تا هنگامی که به شهادت رسید در فراز و نشیب حوادث قرار گرفته بود. سپس با فرزندش، حسن بن علیّ(ع) بیعت کردند ولی به او خیانت کردند... پس از آن با حسین بن علیِّ(ع) با بیست هزار نفر بیعت کردند ولی به او نیز خیانت ورزیدند.
وی اضافه کرد: در بخش دیگر این روایت آمده است: پس از آن نیز دائما مورد تحقیر و ستم قرار گرفتیم و مورد قتل و تهدید واقع شدیم، منکران حق دروغ گویان در سراسر کشور اسلامی به جعل حدیث پرداختند و می خواستند ما را در میان مردم منفور سازند که این سیاست پس از شهادت حسن(ع) دنبال شد. چه قدر دست و پای شیعیان را با اندک بهانه ای قطع کردند و کسانی که به دوستی ما معروف بودند راهی زندان ها شدند و اموالشان به غارت رفت تا حجّاج بن یوسف روی کار آمد. او با انواع شکنجه ها عرصه را بر پیروان ما تنگ کرد تا جائی که اگر کسی را زندیق و کافر می نامیدند بهتر از آن بود که او را شیعه علیّ امیر المومنین(ع) بنامند»
استاد جامعه الزهرا(س) به ویژگی های سیاسی و اجتماعی حضرت امام باقر اشاره کرد و گفت: در حیات ایشان جامعه آمادگی را برای نشر احکام دین داشت و دولت اموی بعد از قیام امام حسین(ع) رو به سستی رفت و گرفتار از هم گسیختگی شد و ایرانیان که با فشار اموی به اهل بیت عشق می ورزیدند قیام کردند و بنی عباس را یاری دادند تا سلطنت بنی امیه را ریشه کن کند.
وی گفت: این موقعیت مناسبی بود که حضرت بتواند از این فرصت بهترین استفاده کند و چهره حقیقی دین را از پشت پرده های اوهام و خرافه بیرون بیاورند و دین حقیقی را به مردم نشان دهند.
درویشی بیان داشت: امام باقر مانند سایر امامان روزگار سختی را پشت سر گذاشتند و اوضاع نامساعدی در هر مرحله از زندگی تجربه کردند اما رخدادهای تلخ در زندگی ایشان نتوانست حضرت را از نقش هایی که بر عهده داشته است منع کند حضرت مانند سایر امامان با اوضاع ناگوار زمانه خود که مواجه می شدند آن را به بهترین وجه مدیریت می کردند تا بتوانند به وظایف خود عمل کنند.
این استاد، با بیان اینکه پیشوای پنجم شیعیان به شدت اهل کار و فعالیت بودند گفت: بر خلاف تصور بعضی از مردم، حضرت در نهایت عبادت و بندگی خداوند اهل کار و تلاش بودند و از اینکه دیگران خرج ایشان را تامین کنند به شدت بیزار بودند.
وی گفت: در تاریخ نقل شده است که محمد بن منکدر یکی از حفاظ قرآن در عصر امام باقر(ع) گفته است که روزی از مدینه بیرون آمدم و در صحرا امام را دیدم . که در گرمای تابستان در چنین ساعتی از روز با این وضعیت برای به دست آوردن دنیا در تلاش است. باید او را موعظه کنم نزد او رفتم و گفتم: خداوند تو را حفظ کند. اگر در این حال که هستی اجل تو برسد چه خواهی کرد؟ امام فرمود: اگر در این حالی که هستم اجلم برسد، در حالی که در اطاعت خدا بوده ام از دنیا رفته ام. من با کار کردنم، خودم و عیالم را از محتاج بودن به تو و دیگر مردمان حفظ می کنم. وقتی از سر رسیدن اجل هراسناک خواهم بود که اجل مرا در حال نافرمانی خدا دریافته باشد- گفتم: ای فرزند رسول خدا راست فرمودی من می خواستم تو را موعظه و نصیحت کنم که تو مرا موعظه کردی.
درویشی ابراز تاسف کرد: این توهم در بعضی از اقشار مذهبی به چشم می خورد که معتقد هستند اگر قرار است زندگی با عبادت و تقرب همراه باشد نباید کار و تلاش کنند لذا حضرات معصومین با فعالیت های عملی نشان دادند که بندگی خدا و قرب الهی فقط و فقط در عبادت ها محصور نمی شود بلکه انسان با کار و تلاش می تواند تامین معاش خود و دیگران را برعهده بگیرد و از این طریق به خداوند نزدیک شود.
وی با تاکید بر اینکه اعتقاد به امام یکی از مسائل بسیار اصولی و بنیادی است گفت: پایبند و اعتقاد داشتن به آن در کنار اصول دین، توحید، معاد مطرح شده است و اگر دچار ضعف و تزلزل در اصول اعتقادات شویم این اختلال در دین داری ما نیز بی تاثیر نیست کمبود و یا عدم معرفت نسبت به امام باعث نقصان در امر دین و حتی عدم انجام وظیفه و کوتاهی در ادای تکلیف را به دنبال دارد.
استاد حوزه، ابراز داشت: شناخت و معرفت تنها به اسامی امامان برنمی گردد چراکه این حد از شناخت تاثیر زیادی بر بنای تفکر اعتقادی و شکل گیری اخلاق ما انسان ها ندارد بلکه باید یاد بگیریم تا آموزه های امامان را با بهره گیری از قرآن و سنت به آن متمسک شویم.
۳۱۳/۶۱
