انسیه یوسفیان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه به مناسب سالروز میلاد امیرالمومنین(ع) اظهار داشت: آنقدر فضایل فردی و اجتماعی حضرت علی(ع) زیاد است که بسیاری از علما و مورخان در این باره قلم زده اند.
وی با اشاره به اینکه حضرت علی(ع) اولین کسی است که از طرف پدر و مادر هاشمی است گفت: پدر بزرگوارش ابوطالب و مادرش فاطمه بنت اسد بود ایشان در خانه کعبه متولد شدند و در مکتب پیامبر تحت تعلیم و تربیت قرار گرفتند.
این استاد و کارشناس حوزوی، افزود: نقل شده است در یک مقطعی که ابوطالب دستش تنگ بود هر یک از اقوام یکی از فرزندانش را قبول می کردند که امام علی(ع) را پیامبر اسلام پذیرفت و از امام علی(ع) نقل شده است که که فرمودند من خیلی کوچک بودم که در خانه پیامبر بودم و ایشان مرا در بستر خود می خواباند و در جای دیگری فرمودند که مانند بچه شتری دائم دنبال پیامبر می رفتم.
وی ادامه داد: امام علی(ع) اولین مسلمان به آیین اسلام است و در مقاطع مختلف و متعدد تاریخی داریم که پیامبر نسبت به برتری این امام گواهی داده اند.
یوسفیان به رشادت های امام علی(ع) و همراهی ایشان با پیامبر اسلام در جنگ ها اشاره کرد و گفت: در جنگ احد، آن حضرت پرچمداران مشرکان را که گفته اند هفت یا نه تن بوده اند به قتل رساند و مشرکان با به قتل رسیدن آنها از معرکه جنگ گریزان شدند. به طوری که اگر تیراندازان از فرمان پیامبر اکرم (ص) سرپیچی نمی کردند، جنگ به سود مسلمانان پایان می یافت.
وی بیان داشت: امام علی (ع) در کنار پیامبر باقی ماند و از وجود آن حضرت (ص) محافظت کرد و هرگاه مشرکان، بر او یورش می بردند پیامبر وی را آگاه می کرد و علی (ع) آنان را پراکنده می ساخت.وی چنان از مشرکان کشت که جبرئیل از آن در شگفت شد و گفت: «ای پیامبر!این طریق یاری کردن است »و آن گاه ندا داد (شمشیری مانند ذوالفقار و مردی همچون علی (ع) نیست.)
استاد جامعه الزهرا(س) خاطر نشان کرد: همچنین نقش این حضرت در جنگ احزاب، نبردی بود که در آن تمام قبائل و گروه های مختلف دشمنان اسلام برای کوبیدن اسلام متحد شده بودند بر کسی پوشیده نیست و همه اسلام در مقابل کفر قرار گرفتند و در جنگ خیبر حضرت علی(ع) فاتح خیبر بودند.
وی با بیان اینکه برای شناخت امیرالمومنین(ع) نیازی به بیان جزییات نیست گفت: حب و بغض او ملاک ایمان است در این باره از پیامبر اسلام روایت شده است: ای علی! برای هر چیز پایه و اساسی است و اساس اسلام حب و دوستی نسبت به ما اهل بیت است.
وی اضافه کرد: صفت امیرالمومنین را پیامبر به حضرت علی(ع) داد صفت (امیرالمومنین) فقط و فقط مخصوص حضرت علی (ع) است و هیچ کسی در این دنیا موصوف به چنین صفتی نیست و نخواهد بود زیرا تنها کسی که می تواند مومنان را به مقام ایمان برساند و آنها را با علم خود تربیت کند فقط حضرت علی (ع) است ضمن اینکه این لقب را برای خلفا دزدیدن ولی این تنها مختص این امام بزرگوار است.
استاد حوزه، با بیان اینکه حضرت علی(ع) مهربان ترین ها برای ایتام بود گفت: ایشان همانقدر که در جنگ ها جدی و مبارز بودند در مقابل ایتام و بی سرپرستان بسیار مهربان و رئوف القلب بودند.
وی گفت: امام علی(ع) دارای القاب بسیاری است که هر کدام دارای معانی خاص و یکی از بعد شخصیتی حضرت است در باره لقب وصی آمده است که از پیامبر روایتی نقل شده است که پیامبر می‌فرماید: هر پیامبری وصی و وارثی دارد و وصی و وارث من علی ابن ابی طالب است. به همین دلیل بود که به پیامبر لقب وصی داده شد.
استاد جامعه الزهرا(س) خاطر نشان کرد: زمانی که امام علی علیه اسلام در جنگ خیبر به مصاف با پهلوان یهودیان می‌رود خود با لقب حیدر معرفی می‌کند و از آن زمان به بعد لقب حیدر را برای امام علی به کار می‌بردند.
وی به منزلت و جایگاه امام علی(ع) در دیدگاه امام راحل اشاره کرد و گفت: امام در این باره گفته است: شخصیت این مرد بزرگ که امام امّت شد، شخصیتی است که [در] اسلام و قبل از اسلام و بعدها هم کسی مثل او نمی تواند سراغ کند. یک موجودی که امور متضاده را در خودش جمع کرده بود. کسی که جنگجوست اهل عبادت نمی شود. کسی که قوه بازو می خواهد داشته باشد اهل زهد نمی تواند باشد. کسی که شمشیر می کشد، و اشخاصی را که منحرف اند درو می کند، این نمی تواند عاطفه و اهل عاطفه، آن طور که این شخص داشت، باشد. این شخصیت بزرگ، امور متضاده را در خودش جمع کرده. در عین حالی که روزها روزه، و شب به عبادت مشغول، و گفته شده است که شبی هزار رکعت نماز می خواند.
یوسفیان اضافه کرد: همچنین علما و مفسران بسیاری داریم که در باره فضایل و القاب حضرت علی(ع) بیان کرد اند و از پیامبر نقل شده که خطاب به علی(ع) فرمود: ای علی! خداوند متعال را نشناخت به حقیقت شناختش جز من و تو، و تو را نشناخت آن گونه که حق شناخت توست، جز خدا و من.
به گفته وی، حدیث مَدینةُ العِلْم، حدیثی از پیامبر اکرم(ص) است که در آن خود را شهر علم و علی(ع) را دروازه آن شهر معرفی کرده‌ است. این حدیث از ادلّه متکلمان شیعه برای اثبات مرجعیت دینی امام علی(ع) بعد از پیامبر(ص) است.

۳۱۳/۶۱