پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
علی اکبر علیزاده

حوزه/ دبیر پنل «این همانی» به ارائه گزارشی از مقالات ارائه شده در این پنل پرداخت و نظرات محققان و مباحث مطرح شده در این پنل را تشریح کرد.

به گزارش خبرگزاری حوزه،علی اکبر علیزاده به بیان گزارشی از پنل «این همانی» از پنل های تخصصی همایش بین المللی «جاودانگی نفس در اسلام و مسیحیت» که به صورت مجازی و به همت پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار شد، پرداخت و گفت: در این پنل سه مقاله ارائه شد که ذوالفقار همتی «استادیار دانشگاه تبریز» در ارائه مقالۀ اول با عنوان «این همانی شخص در دنیا، عقبی و حشر از منظر توماس آکویناس» اشاره کرد که آکویناس که از حکمای مسیحی است به تبع مسیحیان قائل است که معاد جسمانی بهتر می‌تواند به مشکلات و پرسش‌های معاد پاسخ دهد. وی به دلایل فلسفی و کلامی متوسل می‌شود.

وی گفت: از ارائه دهنده مقاله اول اشاره کرد که نظر او نفس کمال اول است و بدن نیست، بلکه فعلیت بدن است؛ خدا نفوس را از عدم به وجود آورده است و پدر و مادر شریک خدا هستند؛ وی معتقد است که نفس به تنهایی کافی نیست و ترکیب اینها شخص را به وجود می‌آورد؛ بنابراین، مجموع نفس و بدن و ماده و صورت و اعراض در ایجاد انسان دخیل هستند. وی مرگ را شر تلقی می کند، اما علی رغم شر بودن، رستاخیز بعد از مرگ وجود دارد؛ لذا باید نفس و بدن هر دو در معاد وجود داشته باشند.

دبیر پنل «این همانی» تصریح کرد: ارائه دهنده مقاله به دلایل آکویناس اشاره کرد که دیدگاه او دچار تناقضاتی است که به آنها پرداختند.

وی افزود: در مقالۀ دوم با عنوان «هویت بدن اخروی از منظر علامه طباطبایی (ره)» که به صورت مجازی ارائه شد، حجت الاسلام والمسلمین صمد دهناد گفت که در دیدگاه علامه اختلاف است و برخی گفته اند معاد جسمانی ملاصدرا را پذیرفته و برخی مانند آیت الله سبحانی گفتند که علامه معتقدند که دیدگاه ملاصدرا با قرآن هماهنگ نیست. اما نویسندۀ مقاله مبتنی بر این باور که علامه معاد را در قیامت مادی می‌داند، برای ادعای خود شواهد قرآنی ارائه دادند.

علیزاده با اشاره به ارائه مقاله سوم با عنوان «‌بررسی و نقد ملاک این همانی عددی بدن فیزیکی از دیدگاه برخی اندیشمندان اسلامی و غربی» خاطرنشان کرد: این پنل با ارائه حجت الاسلام والمسلمین سید محمد قاضوی در توضیح این ملاک در نزد برخی فلاسفۀ اسلامی مانند سیدمرتضی و علامه حلی و برخی از فلاسفۀ غربی پرداخت و پس از بحث در بارۀ پیشینۀ تحقیق، ضرورت و اهمیت آن و نیز پرداختن به دیدگاه‌ها و تبیین آنها، به نقد و نقص‌های آنها اشاره کرد و مهم‌ترین نقص آنها را مادیگرایانه بودن آنها دانست.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha