خبرگزاری «حوزه» ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات مومنین، شرح دعای روز ششم ماه مبارک رمضان را در بیان حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن زمانی، مسئول دفتر سیاسی اجتماعی حوزه علمیه منتشر می کند.

* شرح دعای روز ششم ماه مبارک رمضان

«اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَ لا تَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ وَ زَحْزِحْنی فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَ اَیادیکَ یا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبینَ/ خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز و تازیانه‌های عذابت را بر من مزن و از موجبات خشمت بدان نعمت بخشی و الطافی که نسبت به بندگان داری دورم بدار.

 ای آخرین حد اشتیاق مشتاقان».

* انواع خواری و تحقیر

«اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ/ خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز».

خواری و تحقیر در دنیا بر دو نوع است؛ گاهی تحقیرهای مثبت است و گاهی منفی.

تحقیر مثبت آن است انسان به خاطر پایداری بر ارزش ها و مبارزه با مفاسد و نجات مظلومان موجب خشم و غضب ستمگران و مفسدان و طنز، مسخره و تحقیر آنان قرار بگیرد.

تحمل این سختی به نوعی جهاد است البته بسیاری از پیامبران الهی، امامان معصوم(ع) و عالمان بزرگ مواجه با این گونه تحقیرها شده اند. مشاهده واژه هایی همچون «هذا ساحر مجنون» در قرآن کریم از جمله این مباحث می باشد.

گاه به نبی مکرم اسلام(ص) اهانت کرده و پیروان آن حضرت را افراد پیش پا افتاده، کم شخصیت و به تعبیر خودشان اراذل و اوباش معرفی می کردند.

گاه اگر شخصیتی را خداوند به دلیل ملاک ها و ارزش و قیمت وجودی اش به منصبی انتخاب می کرد، دنیاپرستان نداشتن ثروت دنیایی را به رخ او کشیده و ملامت و تحقیر می کردند و از این مدل سرزنش ها در تاریخ فراوان داریم.

خداوند متعال در آیه ۲۴۷ سوره بقره درباره طالوت فرموده است: «وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً قالُوا أَنَّی یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمالِ قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللَّهُ یُؤْتی‏ مُلْکَهُ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ/ و پیامبرشان به آنان گفت: همانا خداوند طالوت را برای شما به عنوان فرمانروا برانگیخت. گفتند: چگونه او را بر ما فرمانروایی است در حالی که ما به فرمانروایی از او سزاوارتریم، و به او وسعت مالی داده نشده؟! (پیامبرشان) گفت: بی تردید خدا او را بر شما برگزیده و او را در دانش و نیروی بدنی فزونی بخشیده ، و خدا ملک و شاهی خود را به هر کس بخواهد می دهد ، و خدا (از نظر وجود و توان و رحمت) دارای وسعت است و داناست».

اگر انسان ها و مؤمنین با اینگونه تحقیرها مواجه شدند، نباید موجب ناامیدی و یأس آنان شود؛ البته این تحقیرها از ناحیه دشمنان انسانیت بر افراد مؤمن تحمیل می شود؛ اما خداوند متعال محبوبیت این افراد مؤمن را بر قلوب تحمیل می کند؛ چراکه در آیه ۹۶ سوره مریم فرموده است: «إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا/ همانا کسانی که ایمان آورده و عمل های شایسته کرده اند ، به زودی خدای رحمان برای آنها دوستی و محبتی (در دل های فرشتگان و مؤمنان در دنیا و آخرت) قرار می دهد».

امام خمینی(ره) نمونه دیگری از این مسائل است که چندین سال تبعید، بازداشت و ... شدند؛ اما خدای متعال آنچنان محبوبیتی برای ایشان ایجاد می کنند که نه تنها ده ها میلیون ایرانی به او عشق می ورزند؛ بلکه بسیاری از حق پرستان دنیا محب و عاشق امام راحل شده و وقتی از بزرگترین عالم اهل سنت جهان، شیخ سابق الازهر، طنطاوی پرسیدم نظر شما نسبت به امام خمینی(ره) چیست؟ گفت: «الخمینی فی قلبی».

آنچه تحقیر واقعی است، خواری است که به دلیل معصیت برای انسان پیش می آید و این خیلی نامناسب است.

ما از این موارد زیاد داریم؛ یزید، فرعون، شاه و ... ادعای زیادی داشتند؛ اما در نهایت خوار شدند.

آنچه باید به خدا پناه ببریم، تحقیر از معصیت هاست و این خواری هم در دنیا و هم در آخرت نصیب انسان شده و باید از هر دو خواری به خدا پناه برد و به خدا عرض کنیم: «اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ/ خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز».

* تازیانه های عذاب خدا

در بند دوم از این دعا آمده است: «وَ لا تَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ/ و تازیانه‌های عذابت را بر من مزن».

وقتی انسان گناه می کند، عدل خدا اقتضا می کند که عذاب شود «وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ/ و هر که هم وزن ذرّه ‏ای بدی کند [نتیجه‏] آن را خواهد دید»؛ اما باید از خدا خواست غضب نکرده و شلاق و تازیانه را در این دنیا بر ما نزده و مهلت توبه دهد.

بند سوم از این دعا آمده است: «وَ زَحْزِحْنی فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ/ و از موجبات خشمت دورم بدار».

بسیاری از کارهایی که در زندگی انجام می دهیم، موجب سخط و خشم خدا می شود؛ راه دعا کردن این نیست که آلوده به معصیت ها باشیم و بگوییم خدایا ما را عذاب نکن؛ بلکه باید بگوییم ما را از معصیت ها و عواملی که موجب خشم و سخط توست، دور نما.

* خشم خدای متعال در آیات قرآن کریم

خداوند متعال در آیه ۸۰ سوره مائده فرموده است: «تَری‏ کَثیراً مِنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذینَ کَفَرُوا لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ/ بسیاری از آنها را می بینی که کافران (و بت پرستان) را دوست می دارند (و با آنها طرح دوستی می ریزند) نفس (سرکش) آنها، چه بد اعمالی از پیش برای (معاد) آنها فرستاد! که نتیجه آن، خشم خداوند بود و در عذاب (الهی) جاودانه خواهند ماند».

همچنین در آیه ۹۳ سوره نساء آمده است: «وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً/ و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد ( و آن را حلال شمرد ) ، کیفر او جهنم است که جاودانه در آن باشد،  خداوند بر او خشم گیرد و او را از رحمت خود دور سازد و برای او عذابی بزرگ فراهم نماید».

در بند پایانی، دعا عرض می کنیم: «بِمَنِّکَ وَ اَیادیکَ یا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبینَ/ به نعمت و الطافی که نسبت به بندگان داری، ای آخرین حد اشتیاق مشتاقان».

* رحمت خاص خداوند

مقصود از «من» منت، رحمت خاصه الهی است؛ رحمت خدا دو نوع عامه و خاصه است؛ خداوند لطف کرده و رحمت عامه را به همه داده و ما در این دعا رحمت خاصه را از حضرت حق طلب می کنیم.

ایادی الهی نعمت های گوناگونی است که نصیب انسان شده و یاور انسان در انجام عبادات است؛ مانند دوست و فامیل خوب.

دوست خوب از نعمت هایی است که باید به دنبال آن رفت؛ و الا دوستان بد انسان را به تباهی می کشند و اگر در این راه قرار بگیریم، در آخرت خواهیم گفت: «یا وَیْلَتی‏ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً/ ای وای بر من! کاش فلانی را دوست خود نمی‏گرفتم».

* نعمت های خدای متعال

داشتن حاکم، زمامدار و امام خوب از دیگر نعمت هاست. باید خداوند متعال را شاکر باشیم در نظامی قرار گرفته ایم که امام خمینی(ره) و حضرت آیت الله خامنه ای در آن حضور دارند، داشتن چنین حاکمانی که از ایادی و نعمت های الهی است، باید شاکر آن بود و همچنین از خدا بخواهیم فردای قیامت ما را با این دو بزرگوار محشور فرماید.

«یا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبینَ/ ای آخرین حد اشتیاق مشتاقان».

آرزومندان زیادی در دنیا هستند که مسائل متفاوتی را آرزو می کنند؛ مال و ثروت، قدرت، جاه، شهرت و ... از جمله آرزوهاست؛ اما بهترین راغبین، طالبین خود خدای متعال هستند؛ البته کسانی که طالب حضرت حق هستند، مؤمن بوده و برای مؤمنین نیز درجاتی بیان شده است.