به گزارش خبرگزاری حوزه، استاد محمدرضا حکیمی، مرزبان توحید، فیلسوف، محقق و پژوهشگر برجسته که علوی زیست، پس از عمری مجاهدت علمی و تألیف بیش از یکصد کتاب و مقاله در مرزبانی از ارزش‌های توحیدی و انسانی، در سن ۸۶ سالگی دارفانی را وداع گفت.
«الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب»، «فریاد روزها»، از جمله آثار این اندیشمند بود.
کتاب "الحیاة" که یک دایرةالمعارف اسلامی است، از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است.
استاد حکیمی سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد، در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و ۲۰ سال از عمر خودش را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب و نجوم گذراند.
بزرگانی چون محمد تقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین اساتید استاد حکیمی بودند.
استاد حکیمی سال ۱۳۴۸ اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی دریافت کرد. دکتر علی شریعتی او را به‌عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود.
انتهای پیام
