جواد حیدری در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه در اصفهان، پیرامون پاسخ به شبهه ای مبنی بر «آیا می‌توانیم علائم ظهور امام زمان که در روایات به آن اشاره شده است را با حوادث و اتفاقاتی که امروزه در جامعه‌ی بشری اتفاق می‌افتد و یا با اشخاص خاصی که مد نظر است مطابقت دهیم؟» اظهار کرد: یکی از آسیب‌های مطابقت دادن‌های نادرست این است که یأس و ناامیدی در جامعه‌ی جهانی ایجاد می‌شود.
وی بیان کرد: برخی افراد حوادثی نظیر جنگ سوریه، اختلافاتِ در یمن و ... را با علائم ظهور مطابقت می‌دهند و آن را زمینه‌ساز ظهور می‌دانند و اگر سالها از آن اتفاق بگذرد و ظهوری اتفاق نیفتد، همین امر موجب ایجاد یأس و ناامیدی در مردم است و با ناامیدی خواهند پرسید چرا با وجود تطبیق حوادث با روایات، ظهوری حاصل نشد.
این کارشناس کلام تاکید کرد: تمام معیارهایی که در روایت مطرح شده باید در آن مصادیق اعم از فرد یا اتفاق جمع شده باشد؛ مثلاً در برخی روایات به حدود ۱۰ مورد از علائمِ ظهور اشاره شده است اما برخی به یک مورد از علائم بسنده می‌کنند و برخی فقط یکی از علائم با یک فرد و یا اتفاق را تطبیق می‌دهند و آن را زمینه‌ساز ظهور می‌دانند، که کار صحیحی نیست زیرا می‌بایست مجموع علائمِ موجود در روایت همگی با هم در نظر گرفته شوند و با توجه به مجموع علائم تطبیق صورت پذیرد.
وی افزود: تحقّق و جمع شدن این علائم می‌بایست در زمان تطبیق دادن موجود باشد، نه اینکه گفته شود این فرد ظرفیت و پتانسیل آن را دارد که در آینده مصداق فلان روایت باشد، یا این اتفاق می‌تواند مصداق فلان روایت باشد.
حیدری بیان کرد: منظور از اجتماع تمامی ویژگی‌ها آن دسته از ویژگی‌هایی است که در روایات معتبر مطرح شده‌اند، زیرا برخی علائم اساساً دارای سند قطعی، حتمی و یقینی نداشته و روایت محکم و متقنی ندارند.
وی ابراز کرد: تطبیق می‌بایست با معیارها و ضوابط دینی هماهنگی داشته باشد، متاسفانه برخی تطبیق‌ها با اصول و معیارهای دینی سازگاری ندارند، نظیر اینکه فردی ادعا کرده وصی امام‌زمان(عج) است، فرد دیگری ادعای یمانی بودن دارد و اینگونه اشخاص برای ادعای خود به خواب و استخاره استدلال می‌کنند، در صورتی که دین ما در امور اعتقادی خواب و استخاره را حجت نمی‌داند بنابراین چنین تطبیق دادن‌ها پذیرفته نیست.
کارشناس کلام و عقاید تصریح کرد: اگر کسی صلاحیت و تخصص احراز چنین شرایطی را ندارد، می‌بایست از علمای ربانی تبعیت کند و وظیفه‌ی خود را در عمل به شریعت از آنان جویا شود تا دچار ضلالت و گمراهی نگردد.
وی در توضیح نتیجه نهایی گفت: تطبیق دادن روایاتِ مربوط به ظهور با مصادیق، باید با معیارهای خاص اتفاق افتد و البته از جانب علما و فقهایی باشد که متخصص در امر روایت هستند.
