خبرگزاری حوزه | در آشفته بازار محتوایی سینمای ایران، هر از گاهی فیلم‌هایی دیده می‌شود که قابلیت تماشا کردن دارد و علاوه بر جنبه سرگرمی، با محتوایی قابل توجه، نکات جالب و چه بسا آموزنده‌ای را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. فیلم سینمایی "منصور" یکی از این فیلم‌هاست که دارای این ویژگی است و می‌توان اجمالا آن را جزء معدود فیلم‌های ارزشی در سال‌های اخیر دانست.

"منصور" از نظر ساختاری در واقع یک مستند - داستانی است. به هرحال "سیاوش سرمدی" کارگردان فیلم، قبل از اینکه فیلمساز فیلم داستانی باشد یک مستند ساز حرفه‌ای بوده و از وادی مستند پا به این عرصه گذاشته است و در این اثر داستانی نیز جنبه‌های مستند گونه رعایت شده است. مثلا در برخی سکانس‌ها، نماها به اصطلاح دوربین رو دست است و این لرزش تصویر و این گونه فیلمبرداری از ویژگی‌های مستند است؛ به خصوص سکانس‌هایی که التهاب بیشتری دارد. البته محتوا و فرم فیلم نیز متأثر از فیلم مستند است.

ناگفته نماند که محسن قصابیان نیز در نقش شهید ستاری خوش درخشیده و توانسته که از پس نقش به خوبی بر بیاید و شباهت چهره او با شهید ستاری و گریم مناسب نیز باورپذیری را بیشتر کرده است.

این فیلم که برهه‌ای حساس از زندگی حرفه‌ای شهید منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی را به تصویر می‌کشد، گویای پشت کار و استقامت این فرمانده لایق است و دست کم شناختی اجمالی از شخصیت وی به مخاطب می‌دهد.

شاه کلید فیلم منصور را می‌توان، اعتماد به تولید و توان نیروی ایرانی دانست. تیمسار ستاری درآن شرایط حساس اوایل انقلاب و دوران جنگ تحمیلی ثابت کرد که می‌توان تعمیرات هواپیما را به دست نیروی داخلی سپرد و در مقابل فشارهایی که از ارگان‌های مختلف بر وی و تیم همراهش بود ایستادگی کرد و بر عقیده خود پافشاری داشت و این حقیقت را به اثبات رساند. جالب است همان‌طور که در فیلم نشان داده شد، در ابتدا خیلی از خلبان‌های ایرانی وقتی متوجه می‌شدند که قطعات تعمیری، ایرانی است از پرواز خودداری می کردند و این نشان می‌دهد که در آن دوران تفکر غالب، عدم اعتماد به توان داخلی بود. این مطلب نکته مهمی بود که به خوبی در فیلم منصور به تصویر کشیده شد.

ایران اسلامی امثال شهید ستاری کم نداشته و پرداختن به شخصیت‌های تأثیرگذار از سوی فیلمسازان می‌تواند فرهنگ‌سازی خوبی در بین اقشار جامعه به خصوص نسل جوان داشته باشد و آنها را با شخصیت‌های برجسته‌ای که به نوعی گمنام هستند آشنا کند و رشادت‌ها و فداکاری‌های این‌ بزرگان را به نسل‌های بعد منتقل نماید. به هرحال این موضوع امری پذیرفته شده است که تأثیر یک فیلم از چندین کتاب و سخنرانی می‌تواند بیشتر باشد و نقش بیشتری در ماندگاری اذهان داشته باشد.

بابک شکورزاده