خانم خدیجه صفرپور، همسر شهید مدافع حرم مصطفی زال نژاد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری اظهار کرد: در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی به دنیا آمدم و از همان دوران کودکی با حجاب مأنوس بودم، در دوران نوجوانی در زمینه‌های فرهنگی و انقلابی فعالیت زیادی انجام می‌دادم، شهادت واژه‌ای بود که با آن بسیار انس داشتم و اغلب در مراسمات و یادواره‌های شهدا در حال فعالیت بودم، با عنایت خداوند وارد حوزه علمیه شدم و این باعث تقویت پایه اعتقادی بنده شد و در حال حاضر طلبه سطح ۳ هستم.

وی ادامه داد: ما در فروردین ۱۳۸۴ ازدواج کردیم و همسرم ۲۶ بهمن ماه ۱۳۹۵ در سوریه به شهادت رسید؛ او مداح بود و ارادت خاصی به حضرت زهرا (سلام الله علیها) داشت و در ایام فاطمیه با پهلویی شکسته به شهادت رسید.

وی خاطر نشان کرد: شهید مصطفی متولد سال ۱۳۶۱ بود و ارادت خاصی به امام خامنه‌ای داشت، همیشه می‌گفت جانم فدای رهبر؛ در وصیت نامه شهید توصیه اکید به پیروی از ولایت فقیه داشت.

خانم صفرپور اظهار کرد: در موقع شهادت همسرم، دل‌شوره عجیبی پیدا کردم، در حالی که خبری از این واقعه نداشتم و بعد از اطلاع از خبر شهادت، نماز خواندم و از خداوند درخواست کمک کردم تا بتوانم در این آزمون بزرگ صبور و راضی به رضای خدا باشم.

همسر شهید بن کرد: شهید تلاش می‌کرد از جهات مختلف اخلاقی و انسانی خود را به کمال برساند، از بارزترین ویژگی‌های اخلاقی ایشان، روحیه جهادی و خستگی ناپذیر بودن، اخلاص و فروتنی بود.

وی ادامه عنوان کرد: همیشه زمان رفتن ایشان به سوریه به سختی از ایشان دل می کندم، اما به خاطر رضایت خداوند و رضایت همسرم، هم چنان صبور و مقاوم بودم و ذره‌ای شک و یا نگرانی در چهره ایشان نمی‌دیدم، در واقع او آرامشی داشت که برخاسته از یقین قلبی‌اش بود.

همسر شهید تاکید کرد: یک بار به شوخی به همسرم گفتم که آقا مصطفی شما دلت برای من و بچه‌ها تنگ نمی‌شود؟ لبخندی زد و گفت شما عزیزترین‌های من هستید، زهرا خانم ۳ ساله و خیلی خوش زبان بود و شهید خیلی به او علاقه داشت. در یکی از بدرقه‌ها دیدم آقا مصطفی از وسط‌های کوچه غیبش زد، نگران شدم و جلوتر رفتم، متوجه شدم که پشت یک کامیون گوشه‌ای ایستاده و گریه می‌کند.

وی ادامه داد: مدتی قبل از شهادت ایشان، پدرم را از دست دادم و این مسئله موجب شد آقا مصطفی مدتی را در منزل پیش ما بماند، اما نگرانی‌های او در مورد منطقه در چهره‌اش واضح بود، دلم برایش سوخت و او را بین رفتن و ماندن مخیر کردم و مانع از رفتنش نشدم، چرا که می‌ترسیدم که به خاطر نبودن ایشان در منطقه، عملیات جبهه مقاومت دچار مشکل شود و من نزد خداوند و حضرت زینب (سلام الله علیها) شرمنده شوم.

خانم صفر پور گفت: بعد از مدت کوتاهی ایشان به شهادت رسیدند و این امتحان سخت برای بنده رقم خورد؛ طبق فرموده قرآن، هر چیزی از بین رفتنی است، شهادت، سعادت و خوشبختی است و نهایت کمال و آرزوی هر انسان آزاده‌ای است، این نگاه هر دوی ما به شهادت بود، خداوند را هزاران بار شاکرم که به این بنده‌ی کمترین اینچنین نگاه خاص داشت و توفیق همسر شهید بودن را نصیبم کرد.

وی عنوان کرد: هر زمان که دل‌تنگشان می‌شوم به خدا پناه می‌برم و از خانم حضرت زینب (سلام الله علیها) می‌خواهم تا برایم دعا کنند و صبر طلب کنند

همسر شهید مدافع حرم مصطفی زال نژاد ادامه داد: بعد از شهادت ایشان وظیفه‌ی ما نسبت به ارزش‌های دین اسلام بیشتر شده و احساس مسئولیت بیشتری نسبت به حفظ و حمایت از این ارزش‌ها دارم؛ آقا مصطفی در وصیت نامه‌اش از من خواست که با تقویت علم و ایمان راه مبارزه را در پیش بگیرم و هر زمان و هر مکانی که دین اسلام در خطر بود، در صحنه باشم، با تمام وجودم می‌گویم که جان خودم و عزیزانم و مال و آبرویم فدای دین اسلام و انقلاب اسلامی و ارزش‌های آن بشود.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه عدم تمایل به فرزندآوری در جامعه امروز، عوامل متعددی مانند دسیسه‌ها و نقشه‌های دشمنان دارد که زنان را از خلقت حقیقی و جایگاه رفیع مادری که خداوند به آنها عنایت کرده، دور می‌کند و از این طریق به کانون خانواده که مدیرش زن خانواده است آسیب می‌رساند.

هر کسی با حاج قاسم عکس بگیرد شهید می‌شود

شهید مصطفی زال نژاد از فرماندهانی بود که در سوریه کارهای مربوط به مخابرات را در جنگ بر عهده داشت. مصطفی که تحصیلاتش هم مهندسی الکترونیک بود در حرفه اش بسیار خبره بود، طوری که تا ۱۰۰ متری تکفیری‌ها هم پیش می‌رفت و کاری که از او می‌خواستند انجام می‌داد.

شهید زال نژاد به گفته خانواده اش علاقه بسیاری به سردار سلیمانی داشت و از عکس انداختن با او سیر نمی‌شد. همسرش می‌گوید: «علاقه خیلی خیلی زیادی به سردار سلیمانی داشت. چندین بار سعی کرده بود با حاج قاسم عکس بیندازد. هر وقت هم برایم می‌فرستاد به خنده می‌گفتم هر کسی با سردار عکس بگیرد شهید می‌شودها.»

سرانجام آقا مصطفی ۲۵ بهمن سال ۱۳۹۵ در منطقه درعا سوریه به شهادت رسید و دو فرزند به نام‌های زهرا و طاها از او به یادگار مانده است.

انتهای پیام ۳۱۳/‏۴۸