به گزارش خبرگزاری حوزه، این اثر از زاویه متفاوت به ویژگی ها و خصوصیت های ماه مبارک رمضان آن هم با نگاه عمیق به گنجینه عظیمی چون نهج البلاغه می پردازد و این سلسله سخنرانی ها در همان ایام نیز به شدت مورد توجه نخبگان و حتی برخی از گروه های مردم قرار گرفت.
توضیح بیشتر هم آن که این کتاب به همت دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی و ابوالفضل تاجیک گردآوری و به رشته تحریر درآمده و از سوی انتشارات سروش در ۱۳۶ صفحه به زیور طبع آراسته شده است.
از مهم ترین ویژگی های این اثر آن است که از زاویه نگاهی فلسفی به موضوعات رابطه علم و عبادت، سوره قدر، چیستی زمان و مکان، وابستگی و وارستگی و راه رسیدن به معرفت، شب‌های قدر، نقش روابط اجتماعی و حق‌الناس در تعالی شب‌های قدر، رابطه شب قدر و ولایت امیرالمؤمنین علی (ع) می‌پردازد، ضمن آن که تحلیل خوبی از اسرار روزه‌داری و بیان الفت اهل خلوت و عزلت با شب دارد.
همچنین در فصل‌هایی از این اثر در رابطه با اهمیت ماه مبارک رمضان و اسرار عبادت از نگاه نهج‌البلاغه مباحث شیرین و البته عمیقی وجود دارد، مطالبی که می‌توان پاسخ درست و محکمی به شبهاتی که در سال‌های اخیر درباره اهمیت روزه‌داری و الزام آن به میان آمده است، باشد.
از دیگر ویژگی‌های کتاب، بهره گیری و استفاده از آیات قرآن، روایات بزرگان و اشعار شعرای نامی فارسی برای درک بهتر مطالب و موارد ذکر شده است؛ مسأله‌ای که موجب می‌شود تا خواننده اثر، احساس همراهی بیشتری با کتاب نموده و حرف‌های نهفته در دل آن را بهتر بفهمد.
در بخش‌های از این کتاب در رابطه با اهمیت شب‌های ماه مبارک رمضان است، می خوانیم:"اهل خلوت، الفتی با «شب» دارند و اهل عزلت نیز. «عزلت»، به معنی دوری جستن از غوغای خلق و زمانه، همیشه مطلوب نیست بلکه در برهه‌ای از زمان برای هر سالکی تجربه آن لازم است. اما «خلوت»، جدایی گزیدن از خود است، یعنی دوری گزیدن از مشتهیّات، آرزوها، تمنّیّات، و تصوراتی که در ذهن ما بافته می‌شود، یا شخصیتی که انسان با خیال برای خود ساخته است و گاه با شخصیت واقعی او بسیار فاصله دارد و در خلوت‌گزینی این فاصله برداشته می‌شود. خلوت‌گزینی نیاز به گوشه‌ای دور از خلق ندارد؛ می‌توان در جمع هم به آن دست یافت اگر با خود «صدق» داشته باشیم. روزه یعنی همان خلوت گزیدن با خود. رمضان فرصت خوبی است که این خلوت دست می‌دهد. این شب‌های پاک را که شب‌های نزول حقایق، رحمت، ارواح طیبه و ملائکه است قدر بدانیم...»
