شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۸ شوال ۱۴۴۵ | Apr 27, 2024
مولانا محمد بشیر انصاری شکارپوری

حوزه/ مولانا محمد بشیر انصاری از علمای شیعه هندوستان بود که در مناظره با مخالفان دست برتر داشت. او در مناظره‌ای به یاد ماندنی توانست با اقناع طرف مقابل باعث گرویدن همه مردم شهر تاکسیلا و جمعی از اطراف آن به مذهب شیعه شود و از این رو به فاتح تاکسیلا معروف گشت.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، مولانا محمد بشیر انصاری شکارپوری که از او به نام فاتح تاکسیلا یاد می‌شود در دهم ژانویه سال ۱۹۰۱م در منطقه شکارپور از توابع بلندشهر چشم به جهان گشود. پدر او مولانا امام علی انصاری نام داشت.

مولانا محمد بشیر منطقه تاکسیلا واقع در راولپندی (پاکستان) را با جلب قلوب مردم آنجا فتح نموده بود و به همین خاطر وی را فاتح تاکسیلا می‌گویند.

او در اوایل قرن نوزدهم میلادی با زبان خود به جهاد برخاست و هزاران نفر در پرتو تعلیمات او به تشیع گرویدند.

وی تحصیلات ابتدایی را پیش مولانا سید محمد عوض در مدرسه احسن المدارس واقع در شکارپور گذراند. سپس برای تحصیل در مراحل بالاتر عازم لکهنو شد و در مدرسه ناظمیه مشغول گردید و از آنجا مدرک "ممتاز الافاضل" را اخذ کرد.

حافظه وی آن قدر قوی بود که ممتحن در امتحان "ممتاز الافاضل" به عمد یک نمره از صد کم کرده بود تا مبادا بدخواهان با چشم زخم به او لطمه‌ای وارد کنند.

علامه محمد بشیر در علوم و فنون مختلف از جمله نحو، صرف، منطق، فلسفه، کلام، معانی، هیئت، عروض و قافیه، ادبیات عرب، تفسیر، درایت، رجال، مناظره، فقه و اصول مهارت داشت.

بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه ناظمیه به مدرسه واعظان رفت و در آنجا تاریخ ادیان جهان و فن مناظره را یاد گرفت؛ او در مدرسه واعظان همه ادیان را با دقت کامل مطالعه نمود و از جمله مکاتب و ادیان خداناباوری (آتئیسم)، طبیعیت‌گرایی (ناتورالیسم)، فلسفه، داروینیسم، آریایی، هندوئیسم (ساناتا دهارما)، بودیسم، جَینیسم، مسیحیت، یهودیت و مجوسیت را با ادله و براهین خواند و همه آنها را باطل تشخیص داده و دین اسلام را به عنوان دین حق شناسایی نموده و اثبات کرد.

مولانا محمد بشیر به راحتی به این مرحله نرسید بلکه در مدرسه واعظان به صورت دو سویه مناظره برگزار می‌گردید. یک طرف از مذهب شیعه و دیگری از مسیحیت، مجوسیت، یهودیت و دیگر ادیان تعیین می‌گردید و با هم مناظره می‌کردند؛ بین هر دو طرف یک استاد داور قضاوت می‌کرد که کدام یک از آنها بهتر مناظره کرده و گفت‌وگوی آنها چه کاستی‌هایی داشته است.

او چندین بار به زیارت عتبات عالیات مشرف شد. یک بار در نجف اشرف در مدرسه آیت الله محمد کاظم طباطبایی سکونت گزید و علمای نجف برای ملاقات با وی به آن جا آمدند و به بحث علمی مربوط به فقه و معقولات پرداختند. در همان زمان آیت الله نجم الحسن رضوی (نجم الملة) وفات نمود و مولانا محمد بشیر مراسم ختمی در نجف برگزار نمود که همه علمای نجف در این مراسم شرکت نمودند.

علمای نجف در تأیید مقام علمی وی اسناد و مدارکی به وی اعطا نمودند.

مولانا محمد بشیر، صدها مناظره انجام داد ولی سه مناظره او بسیار معروف شد که در ذیل ذکر می‌شود:

۱- این مناظره در منطقه تاکسیلا سال ١٩٣٤م انجام گرفت. او در این مناظره که در مورد تحریف قرآن بود با مولانا محبوب دیوبندی روبرو شد. او بر مولانا محبوب چیره گشت تا جایی که به صورت مکتوب شکست خود را اعلام نموده و ابراز داشت فکر من اشتباه بوده است و من قبول می‌کنم که شیعیان به قرآن ایمان دارند. در پی آن مولانا عبدالعزیز و مولانا امیرالله خان مذهب شیعه را قبول کردند.

۲- این مناظره بین مولانا محمد بشیر و قاضی عبدالله پتواری هریپور هزاره برگزار شد که حدود دو ساعت به درازا کشید و قاضی با دستاویز شدن به بهانه‌ای از میدان مناظره فرار کرد.

۳- این مناظره که مهمترین مناظره زندگی مولانا بشیر است در منطقه سرگودها نزدیک تاکسیلا بین مولانا بشیر و مولانا چراغ الدین برگزار شد. این مناظره بدین گونه بود که علمای اهل سنت سه ماه پیش از آن خود را آماده کرده و از دولت نیز اجازه برگزاری گرفته بودند. در این مناظره حدود هفتاد هزار نفر شرکت نمودند. صدها عالم اهل سنت نیز مشارکت کردند. از علمای اهل تشیع فقط مولانا نسیم حسن امروهوی همراه با چندین کتاب برای مراجعه به آنها آمده بود. این مناظره هفت ساعت طول کشید و در نتیجه مولانا بشیر، علمای اهل سنت را شکست داد و در بین هفتاد هزار نفر اعلام شد که مولانا بشیر پیروز شد. بعد از مناظره همه مردم تاکسیلا و مردم اطراف آن مذهب بر حق شیعه را قبول کردند که به این مناسبت به نام فاتح تاکسیلا معروف گشت.

مولانا محمد بشیر به زبان خودش گفته است که من در چهل سال تبلیغ خود بیشتر از صد هزار نفر را شیعه نمودم.

مهمترین اساتید وی مولانا سید محمد عوض الله آبادی و نجم الملة آیت الله سید نجم الحسن رضوی بوده‌اند.

از تألیفات او مقام اهل بیت و عظمت اهل بیت می‌باشد.

این مجاهد اسلام در ۲۴ آوریل سال ۱۹۸۳م چشم از دنیا چشم فروبست و به لقای الهی پیوست و پس از تجهیز و تکفین در تاکسیلا (راولپندی) به خاک سپرده شد.

منبع: نجوم الهدایة، تحقیق و تألیف مولانا سید غافر رضوی فلک چھولسی و مولانا سید رضی زیدی پھندیروی، ج ۱، ص ۲۰۸ - دانشنامه اسلام اینترنشنال نور میکروفیلم دهلی ۲۰۲۰ ء

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha