خبرگزاری حوزه | دعای روز سوم ماه مبارک رمضان 《اَللّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ خدایا در این ماه به من تیزهوشی و بیداری عنایت فرما》
ای خفته در جامه‌گان غفلت، بیدار شوید و ای ردای سیاه بر سر کشیدگان به پاخیزید و بندگان خداوند قهار هوشیار باشید...
این ندای فرشتگان الهی‌ست یا ایهاالمزمل و یا ایهاالمدثر ، قیام کنید برای خداوندی که جز او خدایی نیست...
حقیقتا عاقل آن‌است که پیشانی بر خاک ذلت در پیشگاه خداوندگارش بساید و اشتغال مدام در ذکر ولی‌نعمتش داشته باشد.
در حدیث سوم از باب عقل کتاب شریف اصول‌کافی، راوی از صادق آل محمد درباره عقل می‌پرسد، امام می‌فرماید: العقل ما عبد به الرحمن و اکتسب به الجنان، عقل آن چیزیست، که به وسیله آن خدای رحمان پرستش میشود و بهشت به دست می‌آید. راوی عرض می‌کند پس آن ذکاوت و تیزهوشی معاویه چه‌بود؟ حضرت فرمودند: آن فریبکاری و نیرنگ است، آن شیطانی است شبیه عقل...
و چه تلخ است که امروز در جامعه ما، نیرنگ و فریبکاری را زرنگی و تیزهوشی معنا می‌کنند و صفا و صدق را سفاهت و حماقت ترجمه می‌نمایند.
《وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ
و از بی‌خردی و اشتباه دورم ساز》
بارخدایا، مگر تو عنایت فرمایی ، در آن لحظاتی که امر بر من مشتبه میشود و عقل به بن‌بست می‌رسد، مسیر صحیح و رستگاری را بپیمایم وگرنه نفس و کم‌خردی مرا به ضلالت و گمراهی خواهد کشاند.
از حضرت صادق علیه‌السلام سوال شد، سفیه کیست؟ حضرتشان فرمودند: آنکه کالای یک درهمی را به چند درهم بخرد(تهذیب‌الاحکام)
کدام ذهن بصیری کالای با ارزش عمر را با غم دنیای زودگذر تباه می‌کند؟ و آخرت جاودانه را با چند صباح زندگی دنیا معاوضه می‌نماید؟
پدرم روضه‌ی رضوان بدو گندم بفروخت/ ناخلف باشم اگر ملک جهان را به جوی نفروشم
《وَ اجْعَلْ لِی نَصِیبا مِنْ کلِّ خَیرٍ تُنْزِلُ فِیهِ
و از هر خیری که در این ماه نازل می‌کنی برایم بهره‌ای قرار ده》
به یقین برترین خوبی‌ها را در این ماه بر برترین خلقت نازل خواهی کرد...
و چه خیری از این بهتر که من ریزخوار خان گسترده ولی و حجتت ، مهدی عجل الله تعالی فرجه باشم...
پس خداوندا آنچه از خیر و پاداش که در این ماه به مولایمان عنایت می‌فرمایی، بر ما محبین او و اجداد طاهرینش، نیز عنایت فرما...
《بِجُودِک یا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ
به حق جود و بخششت ای بخشنده‌ترین بخشایش‌گران》
اگر حوائجم به اندازه همه‌ی دنیا باشند باز در مقابل جود بی‌نهایت تو ، اندک‌اند.
و اگر گناهانم به اندازه ریگ‌های بیابان باشند باز در مقابل غفران تو بسی قلیل‌اند.
من به لطف تو طمع کرده‌ام، ای پادشاه بی‌نظیر...
با من آنطور که من شایسته آنم رفتار مکن، بلکه آنطور که تو شایسته آنی برخورد کن.
در ادعیه ماثور از حضرات معصومین چه زیبا و عمیق است ، این دعا؛
اللهم افعل بی ما أنت اهله
محمدصادق ناطقی
