آثار علمی مرحوم آیت الله سید عبدالله شیرازی منتشر شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، افتتاحیه همایش بین المللی «مرجع مجاهد»، بزرگداشت چهلمین سالگرد ارتحال فقیه و مرجع مبارز، آیت الله العظمی حاج سید عبدالله شیرازی(رحمت الله علیه) با تاکید بر ضرورت مبارزه با منکر و دفاع از مظلوم امروز پنجشنبه نهم اسفند در سالن همایش های مجتمع آفتاب ولایت مشهد برگزار شد.

آیت الله العظمی جوادی آملی در پیامی به همایش مرجع مجاهد بیان داشتند: بخشی از آثار علمی مرحوم آیت الله سید عبدالله شیرازی همچنان نامکتوب مانده که امیدواریم بیت مکرّم ایشان که به برکت همان بیت کتاب شریف تمام نهج البلاغه عرضه شده است اقدام بکنند و آثار علمی ایشان را از آن ذهنیتها به عین منتقل کنند.

در این پیام آمده است:

أعوذ باللَّه من الشَّیطان الرَّجیم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

«الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی جمیع الأنبیاء و المرسلین و الأئمة الهداة المهدیّین و فاطمة الزّهراء صلوات الله علیها و علیهم اجمعین، بهم نتولّی و من أعدائهم نتبرّء الی الله».

مقدم شما علما دانشمندان نخبگان و فرهیختگان را گرامی می‌داریم، چهلمین سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت آیت الله العظمی حاج سید عبدالله شیرازی(قدس الله نفسه الزکیه) را گرامی می‌داریم، این سوگ را به جامعه تشیع و حوزه‌های علمیه و به خاندان معزز و مکرّم ایشان تعزیت و تسلیت مجدد داریم، از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم روح شریف ایشان را با ارواح تابناک انبیاء و اولیای الهی محشور بفرماید.

عصاره زندگی این شخصیت بارز همانند عصاره زندگی رهبران الهی که این بزرگوار و امثال او نائبان آنها هستند، جانشینان آنها هستند ثمربخش بود، انسان کامل معصوم(صلوات الله و سلامه علیه) این طوری است که جمیع شئون او رحمت و برکت است ما در زیارت آل یاسین و سایر زیارتها نسبت به این ذوات قدسی مخصوصاً وجود مبارک ولی عصر(ارواحنا فداه) اینجور عرض ادب می‌کنیم، می‌گوییم سلام بر شما «حِینَ تَقْعُدُ ... حِینَ تَقُومُ، ... حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَیِّنُ» سلام خدا بر شما آن وقتی که می‌خوانید، آن وقتی که نماز می‌خوانید، آن وقتی که دعا می‌خوانید، آن وقتی که قیام می‌کنید و آن وقتی که قعود دارید، یعنی جمع حالات شما ﴿إِنَّ صَلاتی‌ وَ نُسُکی‌ وَ مَحْیایَ وَ مَماتی‌ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾[۱] شئون زندگی شما همین طور است، این مال ذوات قدسی اهل بیت(علیهم صلوات الله) است.

شاگردان آنها، نائبان آنها، مراجع بزرگ و بزرگوار تقلید که یکی از آن شاخصها حضرت آیت الله العظمی مرحوم حاج سید عبدالله شیرازی(رضوان الله علیه) بودند، اینطور بود، ایشان میتوان گفت به اینکه «السلام علیک» آن وقتی که دوران طلبگی ایشان بود در شیراز به سر میبردند و «السلام علیک» آن وقتی که از شیراز به نجف مهاجرت کردند و «السلام علیک» آن وقتی که از نجف به شیراز مراجعت کردند و «السلام علیک» آن وقتی که دوباره به نجف برگشتند و «السلام علیک» آن وقتی که از نجف به مشهد مقدس مراجعت کردند و به بارگاه ملکوتی که به تعبیر بعضی از سرایندگان عزیز «نسیم قدسی دمی گذر کن به بارگاهی او» همه انبیاء و اولیاء احترام می‌گذارند به حرم رضوی(صلوات الله و سلامه علیه) دوباره برگشتند به مشهد، حوزه علمیه باسابقه و قوی مشهد را پربارتر کردند.

فضلای مشهد بسیار بااستعداد بودند چند سالی که تابستانها من به مشهد مشرف می‌شدم بحث‌های تفسیری و غیر تفسیری داشتم بسیار بااستعداد، بسیار پرفروغ، مشهد حتماً می‌طلبد یک حوزه قوی و غنی با داشتن مرجعی باشد، مرحوم آیت الله سید عبدالله شیرازی آنجا مشرف شدند مدرسه امیرالمؤمنین را تأسیس کردند، آن سال‌هایی که من در مشهد تابستان میرفتم در همین نورانی امیرالمؤمنین که ایشان تأسیس کردند تفسیر داشتیم، در مدارس دیگر هم همینطور بود، البته بعد از انقلاب دانشگاه رضوی که همان مدرسه سابق حوزه علمیه بود آنجا با تلاش و کوشش مرحوم آیت الله طبسی(رضوان الله علیه) آنجا اداره می‌شود، آنجا هم تدریس میکردم، ولی فضای مشهد را می‌دیدم که مرحوم آیت الله العظمی شیرازی گذشته از صبغه علمی همراه با امام امت بودند در مسئله انقلاب.

روزهای جمعه آنجا روضه بود یک روز که من رفته بودم روضه، آن روز ولیان استاندار بود با حشم و خدم خود با عکسبرداری آمد و قصد اهانت داشت به این سید بزرگوار چقدر بیحرمتی شد ولیان با آن وضع آمده عکسبرداری کرده رفته، اما هیچ اثری در روحیه این بزرگوارانه این مرجع بزرگوار ایجاد نشد، او همچنان همراه با امام بود، همراه با نظام بود، رهبری انقلاب را در بخشی از ایران به عهده داشت، در مشهد امید حوزویان و مردم بزرگ و بزرگوار خراسان به ایشان بود، این کارهای پربرکت را داشتند، آقازاده‌هایی را داشتند که هر کدام یک گوشهای از کارها را گرفته بودند.

غرض این است که بخشی از تابستانها که مشهد مشرف می‌شدم مقام علمی ایشان را مشاهده می‌کردیم، یک روزی علامه طباطبایی(رضوان الله تعالی علیه) وارد مشهد شدند ایشان از علامه دعوت کرد ما هم چون شاگرد مرحوم علامه بودیم از ما هم دعوت کرد، آن مجلس سه نفره مجلس بسیار عمیق و علمی بود، این بزرگوار هر جا می‌نشست معارف علمی را طرح میکرد، بیان او در بسیاری از کتابهای او ظهور پیدا کرده چندین جلد کتاب عمیق علمی در فقه و اصول نوشتند، بخشی از آثار علمی او همچنان نامکتوب مانده که امیدواریم بیت مکرّم ایشان که به برکت همان بیت کتاب شریف تمام نهج البلاغه عرضه شده است اقدام بکنند و آثار علمی ایشان را از آن ذهنیتها به عین منتقل کنند.

حشر ایشان با انبیای الهی باشد «و السلام علیه یوم ولد و یوم مات و یوم یبعث حیا». امیدوارم این ذات مقدس و همه ذوات قدسی مراجع بزرگوار که ایشان سالیان متمادی در نجف بودند با ائمه اطهار محشور بشوند. خصیصه ایشان این بود که در نجف خدمت مرحوم آن مرجع بزرگ و بزرگوار اصولی یعنی مرحوم آقا ضیاء عراقی سالیان متمادی تتلمذ کرده است گرچه از محضر پربرکت مرحوم آیت الله العظمی سیدابوالحسن شیرازی آن مرجع بزرگ بهره بُرد، ولی خصیصه ایشان در بهره‌برداری از مکتب پرفروغ اصولیدان معروف نجف حضرت آیت الله العظمی آقاضیاء الدین عراقی که حشر همه اینها حشر اساتید و حشر شاگردان و همه اینها با اهل بیت عصمت و طهارت باشد.

«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

انتهای پیام ۳۱۳/۴۹