به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اراک، عصر امـام صادق(ع)، یکی از دورانهای پرشکوه و طلایی در تاریخ تشیع است، در این عصر، تشیع گسترش چشمگیری داشت و بر تعدد شیعیان افزوده شد و در اثر آزادی نسبی روابط شیعیان با امام صادق (علیهالسّلام)، آن حضرت توانست فقه و کلام شیعه را توسعه دهـد و اصول و مبانی آن را روشن کـند، نـقش آن حضرت در معرفی مبانی شیعه به حدیبود که مذهب شیعه به نام آن جناب و «مذهب جعفری» شهرت یافت.
خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک با خانم نجارزادیان معاون فرهنگی مدرسه علمیه فاطمیه محلات در این رابطه گفتوگویی کرده که در ادامه به آن می پردازیم.
نقش امام صادق(ع) در حفظ و گسترش تشیع چیست؟
تمامی ائمه اطهار (ع) در مسیر هدایت و حفظ دین اسلام نقش بیبدیلی داشتهاند. اما دوران امامت امام صادق(ع) به دلیل ضعف حکومت اموی و ایجاد فضای بازتر سیاسی و علمی، فرصتی را فراهم کرد تا ایشان بتوانند به تبیین معارف اسلام و تربیت شاگردان بپردازند. در حقیقت، پس از رحلت پیامبر (ص) و حوادث تلخی که در رابطه با تحریف حقیقت اسلام رخ داد، جامعه مسلمانان نیازمند دو حرکت اساسی بود، یک حرکت عملی که توسط امام حسین(ع) با قیام عاشورا رقم خورد و یک حرکت علمی که توسط امام صادق (ع) برای احیای معارف قرآن و دین انجام شد.
فعالیتهای علمی امام صادق (ع) در چه زمینههایی متمرکز بود و چه تاثیری بر جهان اسلام گذاشت؟
فعالیتهای علمی امام صادق(ع) بسیار گسترده و متنوع بود و شامل زمینههای مختلفی از جمله فقه، کلام، اخلاق، تفسیر و حتی علوم طبیعی میشد، ایشان با تربیت شاگردان فراوان و تبیین معارف اسلامی، نقش بسزایی در گسترش تشیع و حفظ میراث اهل بیت (ع) ایفا کردند، به همین دلیل، مذهب شیعه امامی را مذهب جعفری نیز مینامند.
در منابع تاریخی به مناظرات و گفتگوهای علمی امام صادق (ع) با متکلمان و منکران خدا اشاره شده است. لطفا در این باره توضیح دهید.
متون حدیثی شیعه، مناظرات و گفتوگوهای متعددی را میان امام صادق(ع) و متکلمان مذاهب دیگر و نیز برخی از منکران وجود خدا گزارش کردهاند، امام صادق(ع) در این مناظرات با استدلالهای قوی و منطقی، به دفاع از مبانی اسلام و تشیع میپرداختند، همچنین ایشان به شاگردان خود اجازه میدادند تا در حضور ایشان با دیگران مناظره کنند و خود نیز بر این مناظرات نظارت میکردند.
سیره سیاسی امام صادق(ع) در دوران امامت چگونه بود؟ آیا ایشان به قیام مسلحانه علیه حکومتهای جور زمان خود اعتقاد داشتند؟
امام صادق (ع) در دورانی زندگی میکردند که با خلافت ده خلیفه آخر بنیامیه و دو خلیفه نخست عباسی همزمان بود. با وجود ضعف حکومت اموی و درخواست شیعیان، ایشان از قیام مسلحانه علیه حکومت خودداری کردند و دلیل آن را حفظ جان شیعیان و جلوگیری از خونریزی میدانستند، ایشان درخواستهای ابومسلم خراسانی و ابوسلمه خلال را برای برعهدهگرفتن خلافت رد کردند و در قیام عموی خود، زید بن علی نیز شرکت نکردند، با این حال، روابط حسنهای با حاکمان زمان خود نداشتند و به دلیل فشارهای سیاسی، از روش تقیه استفاده میکردند.
امام صادق(ع) برای ارتباط با شیعیان و رسیدگی به مشکلات آنها چه تدابیری اندیشیدند؟
امام صادق(ع) برای ارتباط بیشتر با شیعیان، پاسخ به سوالات شرعی آنها، دریافت وجوه شرعی و رسیدگی به مشکلات آنها، سازمان وکالت را تشکیل دادند، این سازمان در زمان امامان بعد گسترش پیدا کرد و نقش مهمی در حفظ و تقویت تشیع ایفا کرد.
انتهای پیام. /
نظر شما