به گزارش خبرگزاری حوزه، آیا حسِ ناامیدی در رسیدن به اهداف بزرگ شما را فرا می‌گیرد؟ رازِ موفقیت در هدف‌گذاریِ صحیح نهفته است.

هدف‌گذاری مناسب یک مهارت است. توانمندی در تنظیم صحیح اهداف می‌تواند نشاط و پویایی را در فرد به ارمغان آورد و او را در مسیرش مصمّم گرداند. از این رو، در ادامه چند نکته مهم در مورد مهارت هدف‌گذاری مطرح خواهیم کرد.

الف. اهداف بزرگ را برش بزنید.

هدف بایستی به گونه‌ای تنظیم شود که با مقداری تلاش احساس پیشرفت به فرد بدهد تا دلسرد نشود. . انسان وقتی مدتی موفقیتی برای خود ثبت نکند، افت انگیزه پیدا می‌کند و انگیزه‌اش نیاز به شارژ خواهد داشت.
سعی کنید اهدافتان را ‌شفاف، منطقی و واقع بینانه انتخاب کنید. سپس، یک هدف بزرگ را به اهداف کوچکتر و گام به گام تبدیل کنید. بدین ترتیب با مقداری تلاش، احساس پیشرفت می‌کنید و انگیزه و امید بیشتری برای تلاش خواهید داشت. موفقیت‌ها انگیزه‌بخش هستند. شما می‌توانید تعداد این موفقیت‌ها را با کوچک کردن اهداف، زیادتر کنید. فرض کنید فردی تصمیم گرفته که به قله دماوند رود، وقتی تمام نگاهش به قله باشد، مقداری که حرکت می‌کند، احساس می‌کند هیچ پیشرفتی ندارد و راه خیلی طولانی است. اما اگر مسیر را به چهل مرحله تقسیم کند، با مقداری تلاش، به هدف مرحله اول نزدیک می‌شود و در نتیجه احساس پیشرفت می‌کند.‌

با تعیین اهداف شفاف و کوچک، موفقیت‌ها بیشتر و شکست‌ها کمتر می‌شود و برای تعیین هدف بعدی حق انتخاب برایش وجود دارد؛ اما در اهداف بزرگ، احتمال اینکه کار را نیمه تمام رها کند زیاد است، مثلا وقتی فردی می‌خواهد یک دور مطالعه تفسیر قرآن را شروع کند، اگر تفسیر کل قرآن را شروع کند و بعد در میانه مسیر رها کند، احساس شکست و بی‌کفایتی می‌کند، چون هدفش را رها کرده است. بنابراین بهتر است این هدف را به ۱۲۰ هدف کوچکتر تقسیم کند و به عنوان مثال با خودش بگوید: «می‌خواهم تفسیر سوره یس را بخوانم» و بعد که تمام شد یک سوره دیگر را انتخاب کند. بدین ترتیب، اگر در میانه راه رها کرد، احساس‌ می‌کند که توانسته است تفسیر چند سوره‌ از قرآن را بخواند و آن را یک موفقیّت ارزیابی می‌کند.
تعیین هدف‌های کوتاه‌مدت و روشن به زندگی انسان معنا می‌دهد، روح حماسی ایجاد کرده و نشاط و پویایی زندگی را افزایش می‌دهد.

ب. هدف‌های ایجابی تعیین کنید.

در هدف‌گذاری به جای عبارات سلبی(اجتنابی و منفی) از جملات ایجابی (گرایشی و مثبت) استفاده نمایید؛ مثلا: به جای به کار بردن عبارت «نباید پرخوری کنم» این عبارت را استفاده کنید: «می‌خواهم به میزان لازم و کافی غذا بخورم».

ج. تا جای ممکن، بایدها را حذف کنید.

در هدف‌گذاری انعطاف‌پذیر باشید و تا جایی که امکان دارد، از کلمه «باید» استفاده نکنید. گاهی کلمه «باید» باعث تمایل به اهمال‌کاری می‌شود. بسیاری از افراد تمایل به رهایی از قید و بند دارند، یعنی هنگامی که می‌گویم باید این کار را انجام دهم، دو سه روز شرایط بر وفق مراد است اما به مرور آن را به تأخیر می‌اندازم و از انجامش سر باز می‌زنم. واقعیت امر نیز چنین است که تعداد زیادی از هدف‌های ما، مثل قبولی در کنکور، خرید ماشین، گرفتن مدرک دکتری و... ترجیحات زندگی هستند. اگر ما به این موارد دست یابیم، برایمان خوب است؛ نه اینکه بدون آن‌ها پای زندگی ما لنگ باشد. بنابراین، نگویید: «من باید این ماشین را بخرم یا من باید این مقاله را به سرانجام برسانم.»؛ بهتر است که بگویید: «خوب است این ماشین را بخرم یا بهتر است این مقاله را به سرانجام برسانم.»

منبع: کتاب رهایی از اهمال کاری، ص ۴۹