به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدی عراقی در ابتدای درس فقه القرآن خود با اشاره به ایام شهادت امام صادق(ع) با بیان این که ما حوزوی‌ها، بیش از دیگران مدیون آن حضرت هستیم گفت: علوم و معارف حوزوی مرهون انقلاب فرهنگی و تاسیس اولین دانشگاه بزرگ اسلامی که با استفاده از شرایط زمان توسط ایشان عمدتاً و پدر بزرگوارشان امام باقر علیه السلام تاسیس شد و گنجینه گرانبهای علوم و معارف اسلامی را برای ما به یادگار گذاشتند.

فیضیه و حماسه‌ای دیگر در تداوم راه امام صادق(ع)

وی همچنین به روز فیضیه اشاره کرد و با بیان این که متاسفانه از این موضع غفلت می شود، افزود: بیست و پنجم شوال در دهه ۴۰ در سال ۴۲ توام با دوم فروردین بود، طلاب شهید در این فاجعه مدرسه فیضیه توسط دژخیمان رژیم شاه رقم خورد، شهدای خیلی مظلومی بودند که اکنون هم در گمنامی هستند که حتی اسم این‌ها هم متاسفانه در خود حوزه‌های علمیه برده نمی‌ شود.

مسئول دفتر رهبرمعظم انقلاب در قم با بیان خاطره ای از آن روزها، خاطرنشان کرد: آن موقع دانش آموز بودم، بعد ازآن حادثه دردناک فیضیه و قلع و قمع، ضرب و شتم و قتل طلاب اتفاق افتاد، در اولین اطلاعیه‌ای که امام(ره) دادند اعلام عزا کردند گفتند، ما امسال «عید» نداریم و این اعلام عزا در کشور خیلی موج برداشت و با یک حالت عاطفی شدیدی اسم بردند که من چه جواب بدهم به پدر قد خمیده این سید جوان یونس اردوبادی؛ امروز متاسفانه به این حادثه توجه نمی شود و مورد غفلت قرار گرفته است باید علما و بزرگان به این حادثه توجه کنند و سخنرانان و مرثیه سرایان در مراسم و مجالس 25 شوال حادثه فیضیه را نیز مطرح کنند و خلاصه روضه فیضیه را نیز بخوانند.

تغییر در تقدیر الهی، همواره متأثر از عملکرد امت است

وی در بخش دیگری از سخنان خود به صحبت های رهبر معظم انقلاب در مراسم سالروز شهادت امام صادق (ع) اشاره کرد و گفت: رهبر معظم انقلاب در سخنان خود نکات مهمی داشتند به نظرم مهمترین نکته‌ای در مورد قیام ائمه(ع) و قیام قائم ائمه صحبت کردند وگفتند که در زمان امام صادق علیه السلام در تقدیر الهی (نه در قضای محتوم الهی) بنا بوده یک تحولی اتفاق بیفتد به نفع ائمه علیهم السلام، این را در روایات متعددی که وارد شده انسان می‌فهمد بعد اشاره می‌کنند که یک روایت از حضرت صادق علیه السلام است که می‌فرماید: یَا ثَابِتُ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی قَدْ کَانَ وَقَّتَ هَذَا اَلْأَمْرَ فِی اَلسَّبْعِینَ فَلَمَّا أَنْ قُتِلَ اَلْحُسَیْنُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهِ اِشْتَدَّ غَضَبُ اَللَّهِ تَعَالَی عَلَی أَهْلِ اَلْأَرْضِ فَأَخَّرَهُ إِلَی أَرْبَعِینَ وَ مِائَةٍ فَحَدَّثْنَاکُمْ فَأَذَعْتُمُ اَلْحَدِیثَ فَکَشَفْتُمْ قِنَاعَ اَلسَّتْرِ وَ لَمْ یَجْعَلِ اَللَّهُ لَهُ بَعْدَ ذَلِکَ وَقْتاً عِنْدَنَا وَ یَمْحُوا اَللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ اَلْکِتابِ قَالَ أَبُو حَمْزَةَ فَحَدَّثْتُ بِذَلِکَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ (ع) فَقَالَ قَدْ کَانَ کَذَلِکَ

افشای اسرار توسط شیعیان در عصر امام صادق(ع) موجب تأخیر در فرج شد

یعنی قیام حضرت قائم، تقدیر بوده که در سال ۷۰ اتفاق بیفتد، خدای متعال این امر را یعنی امر امامت را امامت به معنای واقعی را در تقدیر خودش برای سال ۷۰ هجری تقدیر کرده، ایشان می‌فرمایند؛ وقتی که امام مجتبی(ع) با معاویه صلح کردند یک عده‌ای آمدند گله کردند به حضرت که حضرت به آنها فرمود، لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ، یعنی این مسئله صلح یه امر موقتی است یعنی همان تا سال ۷۰ طبق روایت سال ۷۰ هجری بناست هر کسی از اهل بیت علیه السلام در قید حیات است قیام کند و حکومت را به دست بگیرد و امامت واقعی تحقق پیدا کند، چرا اتفاق نیفتاد، بعد حضرت می‌فرماید، فَلَمَّا أَنْ قُتِلَ اَلْحُسَیْنُ علیه السلام صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهِ اِشْتَدَّ غَضَبُ اَللَّهِ تَعَالَی عَلَی أَهْلِ اَلْأَرْضِ فَأَخَّرَهُ إِلَی أَرْبَعِینَ وَ مِائَةٍ، باز حضرت تاریخ را تعیین می‌کنند. بعد از شهادت امام حسین(ع) خداوند غضب کرد، غضب شدید و قیام قائم را تا سال ۱۴۰ به تاخیر انداخت، بعد ایشان می‌فرمایند، که در بین اصحاب ائمه(ع) این مسئله مسلم بود که در سال ۱۴۰ این اتفاق می‌افتد، دنباله این روایت که فرمود ۱۴۰ باز هم این قضیه (این حدوداً می شود زمان امام صادق(ع)) باز تاخیر افتاد.

باز در روایت می‌فرماید شما افشا کردید خدا وند تأخیر انداخت؛ یعنی در سال ۱۴۰ هم که تقدیر الهی بود، قیام قائم صورت نگرفت، یعنی اگر شیعیان دهنشان قرص بود و افشا نمی‌کردند، شاید همان وقت قضیه تمام می‌شد و شما ببینید تاریخ چقدر تغییر پیدا می‌کند اصلا مسیر بشر یک مسیر دیگری می‌شد و امروز دنیا دنیای دیگری بود.

امروز نیز کوتاهی‌های ما می‌تواند بر شتاب تحقق ظهور تأثیر بگذارد

می‌خواهیم نتیجه بگیرم از این فرمایش آقا، که امام صادق(ع)گویا دارند راجع به امروز صحبت می کنند کوتاهی‌های ما، دهن لقی ما، کمک نکردن های ما، اعتراض کردن بیخودی، صبر نکردن. تحلیل غلطی که از اوضاع می‌کنیم گاهی تاثیر می‌گذارد آن هم تاثیرات تاریخی یعنی اینجور مسیر را عوض می‌کند، لذا خیلی باید مراقبت کرد، خدایی نکرده بر اثر غفلت و عملکرد نادرست وتحلیل غلط باعث تاخیردر فرج نشویم. این دوتا تاریخ که امام صادق فرمودند، مربوط به گذشته است سال ۷۰ و سال ۱۴۰ اما هیچ بعید نیست الان هم این مسئله اتفاق بیفتد و کوتاهی های ما سبب تأخیر در ظهور شود(نستجیربالله)