به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اصفهان، خانم لیلا عبداللهی استاد حوزه، در نشست با موضوع «رازداری و آسیبهای غفلت از آن با محوریت نهجالبلاغه» در جمع طلاب مدرسه علمیه تخصصی النفیسه اصفهان با اشاره به اهمیت موضوع رازداری در ساحت فردی و اجتماعی، اظهار داشت: یکی از آسیبهای رایج در عصر حاضر، غفلت از ارزشهای اخلاقی است و یکی از این ارزشها، مسئله رازداری است که در بسیاری از عرصهها مورد غفلت واقع شده است.
وی با تبیین مفهوم راز و رازداری، افزود: راز، مطلبی نهفته است که تنها باید در اختیار افراد خاص قرار گیرد؛ راز گفتن یعنی سپردن مطلب پنهان به دیگری با اعتماد به اینکه آن را کتمان میکند. رازداری هم در لغت و هم در عمل، رفتاری است که باید از روی عقل و دیانت صورت گیرد.
استاد حوزه در ادامه با اشاره به نهجالبلاغه و بهرهگیری از حکمتهای علوی در این موضوع، گفت: در حکمت ۶ نهجالبلاغه آمده است: «صدر العاقل صندوق سره»؛ یعنی سینه انسان عاقل، صندوق رازهای اوست. تعبیرات بهکار رفته در این بیان نورانی مانند «صدر»، «عاقل»، «صندوق» و «سر» جای تأمل دارد و حاکی از جایگاه عقل در حفظ اسرار است. عقل، زمینهساز صیانت از راز و رازداری است.
عبداللهی به آسیبهای عدم رازداری اشاره کرد و یادآور شد: گاه فاشکردن اسرار، منجر به تحریک حسادت، ایجاد مانع، سرقت ایدهها، سوءاستفاده دشمن و تهدید امنیت میشود. بیان زودهنگام برنامهها و تصمیمات شخصی یا کاری نیز ممکن است موجب توقف و بروز مشکلات شود.
وی از دیگر آسیبهای افشای اسرار را ایجاد توقع نابهجا در اطرافیان دانست و افزود: وقتی اسراری در جمع دوستان و اطرافیان بیان میشود، گاه انتظاراتی ایجاد میکند که فراتر از ظرفیت فرد است و موجب فشار و سوءتفاهم میشود.
این کارشناس دینی، سه شرط عقل، صیانت و دیانت را لازمه ارائه مشاوره و راهنمایی دانست و تأکید کرد: کسی که اسرار دیگران را میشنود، باید اهل صیانت باشد؛ زیرا بیان نابجای یک راز، میتواند پیامدهای ناگواری بهدنبال داشته باشد و همه افراد ظرفیت شنیدن برخی اسرار را ندارند.
وی با اشاره به ابعاد اجتماعی و امنیتی مسئله رازداری، اظهار کرد: گاه کتمان برخی اسرار و اطلاعات در سطح جامعه یا از سوی مسئولان، به مصلحت کل جامعه اسلامی است. اگر چه بیان برخی اتفاقات یا موفقیتها وسوسهبرانگیز است، اما گاه پوشیده ماندن آنها منافع بلندمدتتری را در پی دارد.
انتهای پیام. /
نظر شما