خبرگزاری حوزه / در روزگاری که بسیاری از مسئولان، مسئولیت را تنها بر دوش میکشند، او مسئولیت را با جان و دل پذیرفت و تا آخرین لحظه، خود را وقف خدمت به مردم و کشور کرد. رئیسجمهوری که نه فقط در کلام، بلکه در عمل، نمونهای کمنظیر از مدیریت جهادی و کارآمدی بود. او در تمامی عرصهها، از اخلاص و فروتنی گرفته تا ولایت مداری و مردمداری، سرآمد و الگو بود.
در سادهزیستی و ارتباط با مردم، هیچ فاصلهای میان خود و ملت قائل نبود. همواره در کنار مردم، به ویژه محرومان و مستضعفان حضور داشت و صدای بیصدایان بود. حمایت بیوقفه و بیمنت او از مظلومان، زبانزد خاص و عام بود و در عرصه سیاست، با هوشمندی و تدبیر، منافع ملت را بر هر چیز دیگری مقدم میدانست.
در اخلاق اسلامی و ادب، الگویی بیبدیل بود و همواره با رفتار و گفتار خود، آموزههای دینی و انسانی را به منصه ظهور میرساند. پشتکار و همت مثالزدنیاش، او را به الگویی بیرقیب در میان مسئولان تبدیل کرده بود؛ کسی که هیچگاه از تلاش و مجاهدت برای اعتلای کشور و دفاع از حق بازنایستاد.
در بندگی خداوند، عاشق و بیقرار بود و همین اخلاص و عشق الهی، او را شایسته مقام والای شهادت کرد. سرانجام، در حالی که لباس خادمالرضا (علیهالسلام) را بر تن داشت، به آرزوی دیرینهاش رسید و در کنار امام رئوف، آرام گرفت.
امروز ملت ایران، با دلی آکنده از اندوه و افتخار، با رئیسجمهور شهید وداع میکند؛ مردی که فرصت حضورش، نعمتی بزرگ و تکرارناشدنی بود و یاد و راهش، همواره در خاطر تاریخ این سرزمین ماندگار خواهد ماند.
گوارای وجودت باد این مقام والا...
یاد و نامت جاودان باد، شهید جمهور.
نورالهدی مازارچی
نظر شما