خبرگزاری حوزه | اسرائیل جنایتکار بعد از حدود ۲۲ سال تهدیدات پی در پی و شرکت در ناامنی ها و ترورها، جنگ رسمی خود علیه ایران اسلامی را آغاز کرد و علی رغم توفیقات ساعات اولیه، قدرت مدیریتی رهبری نظام و همراهی و انسجام ملی و بازیابی معجزه آسای نیروهای نظامی، او را به این نتیجه رساند که پیروز میدان نیست، زیرا به چنان ایستادگی از یک ملت مقاوم و متکی به امدادهای الهی مواجه گردید که هرگز در طول حدود ۸۰ سال از جنگ ها و تجاوزات خود، آن را تجربه نکرده بود! چنانچه سطح جنگ به همین منوال ادامه یابد و شرائط جدیدی رخ ندهد و آمریکایی ها نیز به صورت رسمی وارد کارزار با رزمندگان اسلام نگردند، دیگر نایی برای رژیم سفاک صهیونی نمانده و غرّش موشک های ایران، پایان هشت دهه جرم و جنایت را نوید می دهند.
درخواست ملاقات سه کشور اروپایی با وزیر خارجه ایران را باید در همین بستر ارزیابی نمود و خبرهایی که از رسانه های رژیم اسرائیل مخابره می شود نیز نشان از تسلیم موقتی اسرائیل برای نفس گیری و بازسازی جدید می نماید.
پرسش این است که دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی بر مبنای چه مدلی، قصد مذاکره با طرف های اروپایی در بیرون از خاک ایران دارد؟
چرا وزیر محترم امور خارجه ما باید به اروپا برود و حال این که طرف نیازمند به گفتگو، سه کشور اروپایی اند و نه ایران!
دیپلماسی در وسط جنگ، لوازم خاص خودش را دارد و باید بر اساس اقتضائات جنگی، باب گفتگو را باز کرد که در تضاد با صحنه نبرد میدانی نباشد. شاید این اشتباه از سوی افرادی القاء شود که هر آتش بسی بهتر از ادامه جنگ است؟!
این ایده اگر وجود داشته باشد، باید به این پرسش پاسخ دهد که مگر در لبنان آتش بس نشد؟ پس چرا هر روز موشک های اسرائیلی، هدف هایی را می زنند و خود را ذی حق در حذف دشمنان خود می دانند! اگر آتش بسی نظیر لبنان تحقق یابد، یعنی ناامنی به صورت بالقوه همواره بر سر ایران می ماند و هر روز باید شاهد ترور هوشمند افراد و حمله هدفمند به مراکز خود باشیم!
این اسرائیل است که به کشور ما حمله نظامی کرده و عالی ترین فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته ای و مردم بی گناه ما را ترور کرده است و بالاتر از همه، رهبر عزیزتر از جانمان را تهدید به ترور کرده است... حال کدام عاقلی بدون تنبیه متجاوز و اخذ غرامت و از بین بردن تمام ظرفیت های تهدیدآمیز، حرفی از آتش بس می زند؟!
سخنان و بیانیه های وزیر محترم و سخنگوی وزارت خارجه، همگی نشان از آگاهی به امور مهم دارد و ای کاش وزیر خارجه عزیزمان سفر به ژنو را لغو می کرد و به طرف های میانجی اروپایی این ضرب المثل ایرانی را گوشزد می نمود که هر کسی گوشت می خواهد، خودش به قصابی می رود...
مردان سیاست جمهوری اسلامی باید بدانند که با تهاجم اسرائیل به ایران، دوران اعتماد بی جا به غرب تمام شد و از این پس باید به قول دکتر محمدجواد لاریجانی، کنتورها را صفر کرده و در مقام یک طلبکار پای میز مذاکره نشست و طلب های خود را با توکل بر خدا و قدرت آتشین موشک های خود، وصول نمود...
شکریان آملی
نظر شما