به گزارش خبرگزاری حوزه، مسعود زمانی مقدم (جامعهشناس) در یادداشتی به رسالت امروز دانشگاهیان پرداخت و گفت: رسالت امروز دانشگاهیان مشارکت فعال در حفظ پیوستگی اجتماعی ایران است. دانشگاهیان میتوانند با هوشیاری نگذارند دشمن از درون، ملت را فروبپاشد.
در وضعیتی که سایۀ جنگ بهگونهای بیسابقه بر کشور عزیرمان افتاده و ملت ایران در معرض تهدید و تهاجم مستقیم رژیم متجاوز صهیونیستی قرار گرفته است، بیش از هر زمان دیگری نیازمند همدلی و همبستگی اجتماعی هستیم. تاریخ نشان داده است که هیچ ملتی بدون انسجام درونی، حتی با پیشرفتهترین تسلیحات، توان ایستادگی در برابر دشمن را ندارد.
انسجام و همدلی مردمی میتواند جامعه را به دژی نفوذناپذیر و مقاوم تبدیل کند. اکنون که دشمنان، علاوه بر تجاوز و حملۀ نظامی، جنگی همهجانبه در عرصه رسانهای به راه انداختهاند، حضور آگاهانه و فعال اقشار مختلف بهویژه دانشگاهیان در خط مقدم این نبرد اهمیت دوچندان پیدا کرده است.
دانشگاهیان و بهویژه دانشجویان، بهعنوان قشر پویای جامعه، هم از ابزار رسانهای آگاهاند و هم زبان نسل جوان را میفهمند. در جنگ روایتها، این دانشگاهیان و دانشجویاناند که میتوانند روایت حقیقت، مقاومت، امید و ایستادگی را در برابر روایت تحریفشده و سیاه دشمن عرضه کنند. آنها با استفاده از فضای شبکههای اجتماعی، سایتها، کانالهای دانشجویی، پادکستها و ویدیوهای کوتاه میتوانند پیامهایی منتشر کنند که جامعه را از اضطراب و تفرقه دور و به سمت همبستگی و مشارکت همدلانه سوق دهد.
دانشگاهیان باید نسبت به عملیات روانی دشمن هشیار باشند؛ عملیاتهایی که هدفشان تضعیف روحیه عمومی، القای بیاعتمادی، تشدید شکافهای قومی، مذهبی و سیاسی، و در نهایت، فروپاشی درونی جامعه است. مقابله با این روند، تنها از مسیر حقیقتگویی، تحلیل دقیق، بازنمایی فداکاریها و تلاش برای پیوند دادن گروههای مختلف اجتماعی ممکن است. استادان و دانشجویان میتوانند صدای وجدان عمومی باشند؛ صدایی که اهل نقد است، اما نقدش برای ساختن است، نه تخریب؛ صدایی که امید را زنده نگه میدارد، بدون آنکه واقعیت را نادیده بگیرد.
از سویی دیگر، دانشگاهها و انجمنهای علمی و فرهنگی میتوانند به پایگاههایی برای گفتمانسازی در جهت وحدت، عقلانیت، مقاومت و مسئولیت اجتماعی تبدیل شوند. برگزاری نشستهای آزاداندیشی، کارگاههای آموزش سواد رسانهای، پویشهای حمایتی از گروههای آسیبپذیر و تحلیل انتقادی رسانههای معاند، از جمله ابزارهایی هستند که دانشگاهیان میتوانند به کمک آنها فضای عمومی کشور را تقویت و مستحکم کنند.
همچنین میتوان با راهاندازی پلتفرمهای جمعی و شبکههای محتوایی دانشگاهی و دانشجویی، روایتهای بومی و مردمی از شرایط جنگی، مقاومت اجتماعی، روحیه داوطلبانه و تابآوری جامعه را مستندسازی و منتشر کرد. دانشگاهیان باید خودشان رسانه شوند؛ نه فقط مصرفکننده، بلکه تولیدکنندهای آگاه و مسئلهمند باشند.
در نهایت، رسالت امروز دانشگاهیان، نه فقط پرداختن به علم و علمورزی نیست، بلکه مشارکت فعال در حفظ پیوستگی اجتماعی ایران است. دانشگاهیان میتوانند با هوشیاری، خلاقیت و مسئولیتپذیری، در خط مقدم جنگ رسانهای بایستند و نگذارند دشمن از درون، ملت را فروبپاشد. اگر دانشگاه زنده و فعال بماند، جامعه زنده و مقاوم خواهد ماند. امروز، میدان جنگ فقط در مرزها نیست؛ در دل دانشگاهها، در فضای مجازی، در ذهنها و دلهاست. و در این میدان، صدای دانشگاهیان باید صدای ایستادگی، همبستگی و امید باشد.
مسعود زمانی مقدم (جامعهشناس)
نظر شما