سپهبد شهید رشید در دزفول به خاک سپرده شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اهواز ، صبحی داغ در دزفول، اما دل‌هایی گرم‌تر از آفتاب. خیابان‌ها، آذین‌شده نه با پرچم، که با اشک و افتخار. مردم، با چشمانی اشک‌بار و دستانی گره‌خورده به قلب، آمده‌اند تا برای همیشه، وداع کنند با اسطوره‌ای که از دل همین خاک برخاست و جان خود را در راه وطن تقدیم کرد؛ سردار سپهبد شهید غلامعلی رشید و فرزندش شهید حجت‌الاسلام امین‌عباس رشید.

مراسم تشییع پیکر این دو شهید والامقام، ساعتی پیش در شهر مقاوم دزفول آغاز شد؛ شهری که سال‌هاست با جان و دل، بار نام «پایتخت مقاومت» را بر دوش می‌کشد. مردمان از شهرهای گوناگون استان خوزستان آمده‌اند؛ زن و مرد، پیر و جوان، کودک و نوجوان. همه یک‌صدا، یک‌رنگ، یک‌دل.

در هوایی آکنده از حماسه، شعارهای مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا، نه از روی خشم، که از عمق ایمان برمی‌خیزد. این‌جا، دزفول است؛ شهری که شهدا را نه تنها بدرقه می‌کند، که با آن‌ها تجدید عهد می‌بندد.

در کنار جمعیت، چهره‌های شناخته‌شده‌ای نیز حضور دارند: علی لاریجانی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، و محمد مخبر، دستیار رهبر انقلاب، و نماینده ولی فقیه در استان و نمایندگان مجلس خبرگان رهبری آمده‌اند تا با مردم دزفول هم‌دل شوند و در این وداع باشکوه، شریک اشک‌ها باشند. حضرت آیت‌الله موسوی جزایری نیز نماز بر پیکر شهید رشید را اقامه می‌کند؛ گویی خود دزفول، در برابر فرزند برومندش زانو زده است.

از میان جمعیت، صدای کودکان و نوجوانانی بلند می‌شود که تصویر سردار را در دست دارند. چشمانشان پر از امید است، دلشان پر از آرمان. آمده‌اند تا یاد بگیرند چگونه از ایران دفاع کنند؛ نه فقط با اسلحه، که با ایمان، با علم، با اخلاق.

مادرانی در کنار فرزندانشان، پیکر شهدا را بدرقه می‌کنند و آرام زمزمه می‌کنند: «راهت ادامه دارد...» اینجا هیچ‌کس تنها نیامده؛ همه آمده‌اند تا بگویند: سردار رشید فقط متعلق به دزفول نبود، او میراث تمام ایران است.

شهید سپهبد غلامعلی رشید، متولد ۱۳۳۲ در دزفول، از مبارزان دوران انقلاب بود. در دفاع مقدس، فرمانده عملیات‌های مهمی چون بیت‌المقدس، والفجر ۸ و کربلای ۵ بود. از سال ۱۳۶۵ تا سال‌ها پس از آن، در عالی‌ترین رده‌های نظامی کشور خدمت کرد. آخرین مسئولیت او، فرماندهی قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء بود؛ جایگاهی که تا لحظه شهادت، با صلابت و صداقت حفظ کرد.

فرزندش، حجت‌الاسلام امین عباس رشید نیز در مسیر پدر، با ایمان و دانش، در سنگر خدمت ایستاده بود تا آن‌که هر دو، در حمله ددمنشانه رژیم صهیونیستی، به آسمان پر کشیدند.

پیکر آن‌ها، در کنار حرم مطهر سبزقبا آرام گرفت؛ اما صدای آن‌ها، در دل مردم زنده‌تر از همیشه می‌ماند. امروز دزفول، نه فقط پیکری را به خاک سپرد، که درختی از ایثار را آبیاری کرد؛ درختی که ریشه در ایمان دارد و شاخه‌هایش تا آسمان گسترده است.

و این پایان نیست. این، آغازی دوباره است. آغاز راهی که نسل جدید، با پرچم به‌دست، آن را ادامه خواهد داد؛ در سایه‌ی نام رشید، در دل خاک دزفول، و در جان ایران.