به گزارش خبرگزاری حوزه، مواجهه با مسائل نوپدید و کمتر بازنماییشده در آثار نمایشی همواره فرصتی برای تأمل و گفتوگو فراهم کرده است. یکی از این مسائل، موضوع ناباروری و چالشهای فراروی خانوادهها در مسیر فرزندآوری است؛ موضوعی که بهویژه در روزگار کنونی، با ابعاد اجتماعی، روانی، و حتی معنوی خود، جای خالی آن در تولیدات نمایشی احساس میشود.
سریال «آلا» کوشیده است تا با نگاهی علمی، انسانی و باورپذیر، این مسئله مهم را به تصویر درآورد و بهگونهای از زبان قصهگو بهره گیرد که مخاطب همدلانه با شخصیتها همراه شود و به تأملی درونی درباره این مسئله بنشیند.
کاوه خداشناس، بازیگر نقش دکتر کاشانی در این سریال، با نگاهی دقیق به ابعاد مختلف نقش خود پرداخته و از تجربه بازی در اثری سخن گفته که میان منطق علمی و ساحت معنوی زندگی در نوسان است. رسانه رسمی حوزه پیرامون این موضوع با کاوه خداشناس گفتوگویی انجام داده که در ادامه با آن همراه میشویم.
شخصیت دکتر کاشانی که شما ایفا کردهاید، از نظر شما چه ویژگیهایی دارد و برای ایفای آن چه روندی را طی کردید؟
پرسوناژ دکتر کاشانی دربردارنده لایههای درونی پیچیدهای است که تنها در ظاهر یک پزشک آرام و موقر خلاصه نمیشود.
او انسانی است که در سکوتهایش حرفهایی نگفته دارد و در مواجهه با مسائل زندگی و بیمارانش، بیشتر در درون خویش میجوشد تا در سخن.
ایفای این نقش برایم مستلزم درک عمیق روانشناختی بود؛ نه فقط بهواسطه دیالوگ، بلکه از طریق طراحی رفتارهای غیرکلامی، لحن، حرکات و حتی مکثهایی که نشانه فشارهای درونی شخصیت بود. از سوی دیگر، گفتوگوهایی که با پزشکان مختلف داشتم، در ترسیم رفتارهای دقیقتر این شخصیت بسیار مؤثر بود. تلاش کردم تجربه زیسته آنها را در رفتار دکتر کاشانی بازتاب دهم؛ پزشکی که در مواجهه دائم با رنج انسانهاست و همین امر، تأثیراتی عمیق بر روان او گذاشته است.
نگاه معنوی و دینی در شخصیت دکتر کاشانی چگونه بازتاب یافته است؟
شخصیت دکتر کاشانی در ظاهر فردی است کاملاً علمی و مبتنی بر عقلانیت تجربی، اما در مسیر روایت درمییابیم که او نیز با مفاهیمی چون قضا و قدر، شک، باور، تردید و بازگشت به خویشتن درگیر است.
او به لحاظ شخصیتی در ابتدا گرایش به محاسبهگری عقلانی دارد، اما با پیشرفت داستان، رگههایی از تحول معنوی و تأملات درونی در او هویدا میشود. نگاه او به پدیدهها از یک نگاه صرفاً علمی به تأملی انسانی و هستیشناسانه تغییر میکند. این تحول تدریجی، یکی از ابعاد ظریف شخصیت است که در فرآیند داستانپردازی با نرمی و دقت پرورانده شده است.
تجربه همکاری شما با تیم سازنده «آلا» چگونه بود؟
همکاری با گروهی متعهد و جوان، تجربهای سازنده و پربار بود. از جمله ویژگیهای این پروژه، پیوند حرفهای و عاطفی میان عوامل آن بود.
کارگردان سریال، با برخورداری از پشتوانه تجربیات اجرایی، توانست فضای امن و خلاقانهای برای بازیگران و دیگر عوامل فراهم آورد.
بسیاری از بازیگران، به واسطه روابط حرفهای و اعتمادی که در طی سالها با گروه پیدا کرده بودند، در این پروژه حضور یافتند. این ارتباطات انسانی و صمیمی، عامل مؤثری در شکلگیری فضای همدلانه تولید بود؛ فضایی که در پروژههایی با بار روانی بالا، مانند «آلا»، از اهمیت مضاعفی برخوردار است.
نگاه سریال «آلا» به مسئله ناباروری و فرزندآوری از چه منظری بود و این نگاه چه تأثیری دارد؟
سریال «آلا» تلاش کرده تا از ورای ظاهر یک درام اجتماعی، پیامی عمیقتر درباره بحران فرزندآوری در جامعه امروز ارائه کند. ناباروری در این اثر تنها یک معضل فردی نیست، بلکه نمادی از چالشهای فرهنگی، روانی و جمعیتی است که جامعه ما با آن مواجه است.
«آلا» بدون استفاده از کلیشههای معمول، مخاطب را با واقعیتهای تلخ و شیرین زندگی افرادی که در آرزوی فرزند هستند، آشنا میکند. این اثر یادآور میشود که فرزند، موهبتی است که گاه به سادگی از آن عبور میکنیم، در حالیکه برای برخی، رسیدن به آن، سفری دشوار، پرهزینه و همراه با امید و تردید است.
شخصیت شما در سریال «آلا» از منظر درونی چه نسبتی با مفهوم پدر شدن دارد؟
شخصیتی که ایفا کردم، در آغاز مسیر خود از منظر عاطفی چندان درگیر موضوع پدر شدن نیست و نگاه او بیشتر عقلانی است. اما در طول روایت درمییابد که مسئله پدر شدن تنها یک تصمیم پزشکی یا زیستی نیست، بلکه ابعادی احساسی و حتی معنوی دارد.
او که در ابتدا مسائل را بر اساس منطق و دادههای علمی تحلیل میکند، کمکم در مقابل شور درونی همسرش و رنج او، به لایههایی عاطفیتر از وجود خود پی میبرد. این سیر تحول، بخشی از پیام انسانی سریال است؛ اینکه گاه مسیر رسیدن به یک موقعیت انسانی، از عقل میگذرد اما در دل، به تجربهای معنوی ختم میشود.
آیا در سریال «آلا» مفاهیم دینی مانند قضا و قدر یا آزمون الهی بهطور جدی مطرح شدهاند؟
بله، یکی از نقاط برجسته سریال، پرداخت هنرمندانه به مفاهیم بنیادین دینی در بستر داستانی آن است. در روایت با شخصیتهایی مواجه هستیم که هر یک با رنجی خاص درگیرند و در این مسیر، به نوعی در معرض امتحانی الهی قرار میگیرند.
مردانی که در سکوت خود احساس شکست میکنند، زنانی که با شرم اجتماعی دستوپنجه نرم میزنند و خانوادههایی که زیر بار نگاههای سنگین اجتماع، در جستجوی امید و رهایی هستند. اینها همه نشان از آن دارد که سریال «آلا» با نگاهی انسانی، به مفاهیم والای دینی ورود کرده است، بیآنکه به دام شعارزدگی بیفتد.
چه مؤلفههایی در سریال «آلا» باعث شد که شما نقش در این پروژه را بپذیرید؟
آنچه بیش از هر چیز مرا جذب کرد، رویکرد علمی، اجتماعی و در عین حال انسانی پروژه بود. مسئله ناباروری، یکی از مهمترین دغدغههای معاصر جامعه ماست که تاکنون در آثار نمایشی به شکلی دقیق و جسورانه به آن پرداخته نشده بود.
سریال «آلا» این موضوع را با نگاهی نو و بدون تعصب، از منظر تخصصی، عاطفی و اجتماعی روایت میکند. همچنین تیمی که پشت این پروژه قرار داشت، از جمله کارگردان و تهیهکننده، نگاه حرفهای و دغدغهمندی داشتند که اعتماد مرا جلب کرد. با چنین پشتوانهای، پذیرفتن نقش در این مجموعه برایم انتخابی آگاهانه بود.
برداشت شما از تصویر مادر در سریال «آلا» چیست؟
در این سریال، مادر شدن نه به شکل کلیشهای، بلکه بهمثابه سفری پررنج، عمیق و گاه قهرمانانه به تصویر کشیده شده است.
زنانی که برای مادر شدن از مسیرهای غیرمعمول عبور میکنند و در این راه از جان، مال و آرامش خود مایه میگذارند، نمایانگر نوعی ایثار و پایداریاند که کمتر در آثار نمایشی دیدهایم. سریال تلاش دارد تا یادآور شود مادر بودن تنها یک وضعیت زیستی نیست، بلکه موهبتی است که در دل خود معنای زیستن، بخشش، گذشت و امید را دارد.
این پیام بهویژه در زمانهای که نگاههای سطحی به مفهوم خانواده در حال گسترش است، بسیار ارزشمند است.
سریال «آلا» در ایام محرم روی آنتن رفته؛ به نظر شما ویژگیهای یک اثر مناسبتی موفق برای این ایام چیست و «آلا» چقدر توانسته به این ویژگیها نزدیک شود؟
یکی از مهمترین شاخصههای آثار مناسبتی ویژه محرم، برخورداری از زبان دراماتیکی است که نهتنها بیانگر غم و اندوه عاشوراست بلکه بتواند پیوندی عمیق میان مخاطب امروز و حقیقت جاودانه عاشورا برقرار کند.
مخاطب امروز، باهوش و پرسشگر است و دیگر تنها یک روایت تکراری یا کلیشهای از عاشورا نمیتواند او را درگیر کند. باید اثری تولید شود که در بطن آن، درکی از موقعیتهای انسانی، کشمکشهای اخلاقی و ایثار نهفته باشد.
در این میان سریال «آلا» بهنظرم کوشیده از مسیر روزمره زندگی عبور کند و به لایههایی برسد که آدمهای عادی با آنها مواجهاند. در دل قصهای خانوادگی و اجتماعی، مفاهیمی چون حقیقتطلبی، فداکاری، و وفاداری به عهد و ایمان را مطرح میکند. این موضوعات وقتی در بستری قابل لمس و بهروز برای مخاطب روایت میشوند، تأثیرگذارتر خواهند بود.
«آلا» تلاش کرده شخصیتهایی بسازد که در تراز شناختی و عاطفی مخاطب معاصر قرار بگیرند. وقتی شخصیتها باورپذیر باشند، مفاهیم نیز بهصورت غیرمستقیم و مؤثر منتقل میشوند. همچنین بهرهگیری از بازیگرانی که به نقشهایشان ایمان دارند، بر تأثیرگذاری اثر میافزاید. در مجموع، اگرچه همیشه جای بهتر شدن هست اما «آلا» گام قابل توجهی برای ایجاد ارتباطی معنادار میان محرم و زندگی روزمره مردم برداشته است.
انتهای پیام
نظر شما