پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۴:۳۲
خدای متعال، پیامبر(ص) را مورد تکریم بسیار قرار داده است

حوزه/ حجت الاسلام و المسلمین سید کریمی گفت: حضرت محمد (ص) عاشق راهی بود که برگزیده بود. پیامبر (ص) در مقابل پیشنهادهای اغواگرانه مشرکان قریش در مکه فرمود: اگر خورشید را در دست راست من و ماه را در دست چپ من قرار بدهید، من از مأموریت خود دست برنمی‌دارم.

حجت الاسلام و المسلمین سید عباس سید کریمی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با تسلیت سالگرد ارتحال رسول الله(ص) اظهار داشت: بعد از آنکه جدّ ما آدم از بهشت برزخی رانده شد و راهی عالم دنیا گردید و نسل او در اسفل سافلین و جهان ظلمت قرار گرفت، خداوند تبارک و تعالی از باب لطف و رحمت، گروه رسولان و جانشینان آنها را فرستاد تا روزنه ای برای بشر به سوی عالم بالا و نور برقرار شود.

وی افزود: بنا بر قولی صد و بیست و چهار هزار پیامبر الهی (ع) آمده است که کمر همّت را بستند تا انسان را از پست ترین عالم به سوی نور رهنمون شوند؛ مع الاسف اکثر مردم نپذیرفتند و کسانی که اهل بندگی بودند، کم بودند. خداوند متعال می فرماید: «اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور» (سبأ: ۱۳)

استاد حوزه علمیه با اشاره به عظمت همه انبیای الهی و رنج های طاقت فرسای آنها در راه ارشاد بشر، گفت: پیامبران دارای رتبه واحدی نیستند؛ بلکه برخی بر برخی دیگر برتری دارند. در سوره بقره می خوانیم: «تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی‌ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَیْنا عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّناتُ وَ لکِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ کَفَرَ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَ لکِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ ما یُرِیدُ» (بقره: ۲۵۳)

وی خاطرنشان کرد: در سوره مبارکه اسراء می خوانیم: «وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلی‌ بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُورا؛ و پروردگارت به هر که [و هر چه] در آسمان‌ ها و زمین است، داناتر است. و به یقین برخی از پیامبران را بر برخی دیگر برتری دادیم و به داود زبور عطا کردیم.» (اسراء: ۵۵)

حجت الاسلام و المسلمین سید کریمی گفت: در میان پیامبران، پیامبران اولوالعزم جایگاه ویژه دارند؛ گل سرسبد انبیای اولوالعزم نیز حضرت محمد (ص) است. در قرآن کریم نام پیامبران به طور کامل بیان نشده است؛ در این آیات از سوره نساء می خوانیم: «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْکَ کَما أَوْحَیْنا إِلی‌ نُوحٍ وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلی‌ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ عِیسی‌ وَ أَیُّوبَ وَ یُونُسَ وَ هارُونَ وَ سُلَیْمانَ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً (۱۶۳) وَ رُسُلًا قَدْ قَصَصْناهُمْ عَلَیْکَ مِنْ قَبْلُ وَ رُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَیْکَ وَ کَلَّمَ اللَّهُ مُوسی‌ تَکْلِیماً (۱۶۴)»

وی به نام پیامبرانی اشاره کرد که در قرآن به آنها اشاره شده است و ابراز کرد: آدم (ع)، نوح (ع)، ابراهیم (ع)، موسی (ع)، عیسی (ع)، داود (ع)؛ ایوب (ع)، ادریس (ع)، ذا اکِفل (ع)، ذا النون (ع)، الیاس (ع)، ال یاسین (ع)، لوط (ع)، اسماعیل (ع)، یسع (ع)، هود (ع)، اسحاق (ع)، یعقوب (ع)، صالح (ع)، هارون (ع)، سلیمان (ع)، زکریا (ع)، یحیی (ع)، یوسف (ع)، شعیب (ع)، اسباط (ع) و حضرت محمد (ص)؛ اما از باقی انبیاء نامی به میان نیامده است.

استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: جالب این است که تعدادی از این انبیاء الهی در سوره های مختلفی در قرآن مطرح و شرح حال آنها بیان شده است. به عنوان نمونه درباره حضرت موسی (ع) در قرآن در ۱۲۰ مورد نام ایشان آمده است و یا نام حضرت ابراهیم (ع) در حدود ۶۰ مورد در قرآن آمده است.

وی تأکید کرد: خداوند متعال از همه پیامبران الهی تمجید کرده است؛ مثلا در قرآن مجید آمده است: «و سلام علی نوحٍ فی العالمین؛ درود خدا بر نوح در تمام جهان؛ هم در دنیا و هم در آخرت.»

حجت الاسلام و المسلمین سید کریمی بیان کرد: طبق آیه شریفه حضرت نوح (ع) ۹۵۰ سال تا قبل از طوفان تبلیغ کرده بود و در روایت هم آمده بعد از طوفان هم ۴۰۰ سال تبلیغ کرده و حضرت صالح (ع) ۱۰۴ سال تبلیغ کرده است.

وی ابراز کرد: همه انبیاء عاشق خدا بودند و در حقیقت برای تربیت عاشق مبعوث شده بودند، خداوند شیرینی خودش را در کام آنها ریخته بود و آن بزرگواران شب و روز مشغول تبلیغ بودند، هیچ پیغمبری هیچ چشم داشتی از مردم نداشتند.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: سرور همه انبیاء حضرت محمد (ص) است. حضرت به قدری در تبلیغ معشوق خودش پیش رفت تا جایی که خداوند متعال در قرآن مجید می فرماید: «لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ؛ شاید تو می‌ خواهی برای اینکه آنان ایمان نمی ‌آورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی!» (شعراء: ۳)

استاد حوزه علمیه قم تأکید کرد: در سوره توبه آمده است: «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ؛ یقیناً پیامبری از جنس خودتان به سویتان آمد که به رنج و مشقت افتادنتان بر او دشوار است، اشتیاق شدیدی به [هدایتِ] شما دارد، و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.» (توبه: ۱۲۸)

وی خاطرنشان کرد: پیامبر خدا (ص) در ۱۳ سالی که در مکه بودند، خودش و یارانش مورد آزار مشرکان قرار گرفتند؛ ۳ سال تبلیغ آن حضرت مخفیانه بود؛ بعد از آنکه تبلیغ آشکار گردید، فشار بر حضرت و یارانش زیاد شد، تا حدی که حضرت عده ای از یارانش را به حبشه هجرت داد و خودش هم مجبور شد تا شبانه مکه را ترک گوید و به مدینه هجرت بنماید.

حجت الاسلام و المسلمین سید کریمی یادآور شد: پیامبر خدا (ص) در ۱۰ سالی که در مدینه بودند، اگر چه در سال اول، غزوه ای نبود، اما از سال بعد که بدر آغاز شد، در مدت این ۹ سال، ۲۶ جنگ را برای سرکوب کافران شخصا حاضر شده اند. در ۳۶ جنگ دیگر هم نماینده فرستاده است که محققان می‌توانند به مجمع البیان، جلد ۲، ذیل آیات ۱۲۴ تا ۱۲۶ آل عمران رجوع کنند، اسامی آن جنگ ها توسط مرحوم طبرسی اعلی الله مقامه بیان شده است.

وی تصریح کرد: در حقیقت ۶۲ جنگ در ۹ سال بر پیامبر (ص) تحمیل شده است و برای اینکه مزاحم ها را از سرِ راه بردارد، و تبلیغ روشنی انجام بدهد، اقدام به این کار کرده است، یعنی به طور کلی در هر سال ۷ جنگ داشتند، سخت ترین جنگ ها احد بود که پیشانی و دندان مبارک پیامبر (ص) شکست.

استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: حضرت محمد (ص) عاشق راهی بود که برگزیده بود، وقتی در مکه، قریشیان پیشنهاد کردند که ثروت هنگفت و زنان زیبا به ایشان تقدیم کنند تا از مذمت بت ها دست بردارند، حضرت فرمود: اگر خورشید را در دست راست من و ماه را در دست چپ من قرار بدهید، من از مأموریت خود دست بر نمی دارم.

وی اضافه کرد: خداوند، حضرت محمد (ص) را مورد تکریم بسیار قرار داده اند، حتی اجازه نداده است که همسر ایشان بعد از رحلت حضرت (ص) ازدواج کنند و به این ترتیب ازدواج با همسران پیامبر (ص) بر مسلمان ها حرام است. در سوره احزاب می خوانیم: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ إِلی‌ طَعامٍ غَیْرَ ناظِرِینَ إِناهُ ...؛ ای اهل ایمان! به خانه‌های پیامبر وارد نشوید مگر آنکه برای خوردن غذایی به شما اذن دهند، بدون اینکه در انتظار فرا رسیدن وقت [خوردن] آن باشید ولی هنگامی که دعوت شدید وارد شوید، و چون غذا خوردید و بی ‌آنکه [پس از صرف غذا] سرگرم سخن گردید، پراکنده شوید، این [کار که بنشینید و سرگرم سخن گردید] پیامبر را آزار می‌دهد و از شما حیا می‌کند [که بیرونتان کند] ولی خدا از حق حیا نمی‌کند و زمانی که از همسرانش متاعی خواستید از پشت پرده و حجابی از آنان بخواهید، که این برای قلب شما و قلب‌های آنان پاکیزه‌تر است. و شما را نسزد [و جایز نباشد] که پیامبر خدا را آزار دهید و بر شما هرگز جایز نیست که پس از او با همسرانش ازدواج کنید که این [کار] نزد خدا بزرگ است.» (احزاب: ۵۳)

وی خاطرنشان کرد: این امر برای تکریم پیامبر اکرم (ص) است؛ یعنی در حقیقت حریم پیامبر (ص) را تا آنجا محفوظ داشته که کسی در آن حرمی که پیامبر (ص) وارد شده است، کسی دیگر وارد نشود.

استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: پیامبر اسلام (ص) در مقابل آن آزارها فقط یک مزد درخواست کرد و البته آن هم به خاطر هدایت خود مردم بود. «ذلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی‌ وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ؛ این است چیزی که خدا آن را به آن بندگانش که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می ‌دهد. بگو: از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیکان [یعنی اهل بیتم] را نمی ‌خواهم. و هر کس کار نیکی کند، بر نیکی ‌اش می ‌افزاییم یقیناً خدا بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندک است. (شوری: ۲۳)

وی افزود: در حقیقت این مودت با ذی القربی را هم برای این می خواست که مردم راه را پیدا کنند و گمراه نشوند. خداوند همه ما را مسلمان واقعی قرار بدهد.

انتهای پیام. /

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha